
Ik ben opeens heel vrolijk, omdat ik me echt nu net bedenk hoe goed marnix het nu maakt

Kleine samenvatting voor mensen die het verhaal nog niet kennen

Ik zocht een half jaar geleden samen met mijn vriendin naar een verzorgpaard. Haar eigen paard was overleden.. en zij dacht door het te verwerken aan een ander paard te beginnen


Uiteindelijk bedachten we ons, dat het toch wel elke dag 7 kilometer was, op een drukke weg. Onze ouders keurde het ook niet helemaal goed. Uiteindelijk toch weer verder gaan zoeken

Toen dacht ik aan Marnix. Het paard van mijn nichtje. Volgens haar had ze het erg druk, en eigenlijk geen tijd voor Marnix echt goed te verzorgen. We hadden een verzorgpaard: Marnix

Nog voordat mijn vriendin en ik naar Marnix konden gaan, kwamen mijn ouders met het volgende nieuws. In plaats van verzorgpaard, krijg je Marnix zelf. Ik natuurlijk SUPER blij




Ik ging Marnix een bezoekje brengen, voordat hij bij ons kwam



En nu na een half jaar hebben we een groot verschil gemaakt

Toen ik hem kreeg:
Extreem afgeschuurde manen...


Hij werd daar voor me opgezadeld, de borstriem zit 10 gaten te strak ofzo... En die benen zijn ook wat moois hoor.. Ook daar zie je weer zijn vreselijke manen...

En hier kan je zien hoe hij veeeeeeeeeel te dik is. En hoe vies, zelfs na t poetsen..

Maar nu, na ongeveer een half jaar. hebben we er toch iets moois van kunnen maken




Kijk die manen nu




Jaa hij gooide net met zijn hoofd, en ik zit niet heel erg netjes, maar zo kan je zijn buikje een beetje zien


Beter toch he

Laat maar een reactie achter

