Bokt.nl

Gothic_TeZZy schreef:

Ooh Paulien; Heb lijkt mij ook leuk een keertje langs te komen! (als ik weer meer fotografeer)

Hmm, Apart Gail.. Ik heb het altijd al eng gevonden ik ben gewoon een schijterd hahaha

Peelie schreef:

Ja hoor, ging hardstikke goed...

Ik vond het wel dood spannend om in zo'n dure auto rond te rijden

Die man zecht dat ik mij rijbewijs al binnen 34 lessen kan halen. Gemiddeld doen mensen er tegenwoordig 45 lessen over.
Vind ik dus wel iets goeds van mij

Peelie schreef:

Tjah, ik heb ook met dit dilemma gezeten met Mara. Ik was jong, 14 jaar oud. Maranet 4jaar oud. Ze ging gericht op mensen hun voeten staan, was niet zadel mak (wl ruitermak vreemd genoeg) Je on niet fatsoenlijk op haar rijden of met haar wandelen. Dating gewoon niet, ze staakte gewoon. Andere mensen hadden de moed opgegeven de vorige keren, maar ik bleef gewoon zitten. Ht kon me niet schelen dat ze niet liep dan zorgde ik er maar voor dat ze wel liep.
Ze heeft ook een periode gehad dat ze gericht trapte. In het begin heb ik dit genegeerd, maar na een tijdje was ik dat zo ontsettend zat dat ik gewoon met haar in de bak ben gaan staan met een zweep. Als z schote kreg zij een klap van mij met de zweep. Klinkt heel hard, en ik vond het ook niet leuk om te doen. Ikheb hele nachten ervan in mijn bed ligen huilen. Maar ze doet het nu niet meer.
Deze haat liefdes relatie zal altijd blijven tussen Mara en mij. En er zullen voor mij ook altijd momenten zijn dat ik bij mezelf denk GVD ik verkoop dat kút paard. Maar uiteindleijk de ik dat niet, omdat ik haar heb belooft haar de rest van har leven hier te houden. Ze at dus ook nooit meer weg.

Nou moet ik er wel bij zeggen dat Mara nu echt heel erg opgeknapt is. Ik laat mijn moeder, die evenwichtsstoornis heeft (die kan zich dus echt niet redden als mara aan de kletter gaat of bokt of stijgerd) en mijn kleine broertje van 9 er gewoon op. We onder beglijding. Ian (mijn broertje) kan echt super overweg met de paarden en mag mara dus ook borstelen, álleen! Dat gaat echt super goed. Mara is echt een engeltje dan.

Mlody is natuurlijk nog heel jeugdig. Ik zou zelf wachten totdat ze ingeredn is en fatsoenlijk doorgereden is. Mijn ervaring is dat ze dan een heeeeeeeeel stuk opknappen,omd ze juist hun ei kwijt kunnen. Ze kunnen aan het werk, n dat doet z 9 van de 10 keer super goed.

Over dat longeren, ik kan mara ook niet longeren. Dat gaat echt fout. Maar aan de lange lijnen gaat weer super, want dat heeft ze het idee dat ze aan het werk is.

De vraag is dus aan jou of jij de rest van je 'relatie' met Melody die haat en liefdes momenten wil hebben. Ik heb er zelf voor gekozen dat het is zoals het is. Dat mara en ik op de grond niet altijd even goed met elkaar kunnen opschieten, en onder het zadel ook niet. Die momenten laat ik lekker varen, dan denk ik bij mezelf, morgen weer een dag, dan zie i wel weer hoe het gaat. Aan de andere kant krijg ik (op het moment dat het goed gaat) altijd ondsetend veel reacties dat Mara en ik zo ontsettend goed bij elkaar passen, dat we zo'n leuk stel zijn, dat we SAMEN stralen, en dat het niet een meisje op een paard is, maar echt een combinatie van ruiter met paard die elkaar begrijpt...

Prissey schreef:

Ik ben heel tijd niet meer actief geweest, niet alleen in het topic maar heel bokt heeft op een laag pitje gestaan.

Veel problemen gehad, druk met vervolgopleiding regelen en veel werken...

Ook veel met Melody aan de slag geweest, en nu loop ik echt tegen een punt aan!
Heb een dillema en hoop dat jullie mij kunnen helpen door een mening te geven...


Ik heb Melody nu iets meer als 2 jaar, onze band is redelijk sterk geworden alleen Melody is zoals de meeste wel weten een zeer moeilijk paardje. Ze trapt gericht naar mensen(ook naar mij dus) heeft een sterke eigen wil en is moeilijk in te schatten.
Toch ben ik van dat beestje gaan houden en heb ik elke dag weer de moed om door te gaan. We zijn begonnen met grondwerk en hebben hier een kleine start in gemaakt wat best zijn vruchten afwierp. Ze leerde niet meer de baas te zijn en dat ongewenst gedrag direct gestraft werdt. Alleen het mindere is Melody blijft losse achter beentjes hebben! Het is niet dat ik bang ben van haar, ik kan haar best aan. Alleen na flinke blauwe plekken en pijn ben ik dat trappen van haar echt goed beu!!!
Ze doet het ook echt zomaar uit het niets, vandeweek denk gooi haar even lekker los in de grote paddock ik wilde het hekje sluiten en zag dat ze haar kont naar mij toe zetten. Ik deed het hek dicht en ze trapte voluit gericht op mij. Gelukkig deed ik net optijd het hek dicht anders had ik hem vol richting mijn gezicht gehad, gevolg dat ze dus voluit op het hek trapte. Ze ging als een rodeo paard tekeer in die paddock. Uiteindelijk kalmeerde ze en heb ik haar even laten lopen.
Tot kort had ze een klein wondje op haar spong (achterbeen) wilde dit even bekijken en ontsmetten. Ik heb geen kans gekregen om het te behandelen omdat mevrouw me zowat blind sloeg...

Toch heb ik het gevoel dat ik niet wil opgeven, maar begin langzaam aan te vrezen voor het inrijden en al helemaal het idee dat ik daar straks op moet rijden. Longeren accepteerd ze ook niet, rondje lopen doet ze wel. Maar zodra je iets vraagt (thempo wisseling) Slaat ze gericht naar je.

Nu was ik vandaag op de manege en stond er een haflinger merrie van 8jaar oud, braaf en koel in het hoofd. Mensen hebben haar op proef genomen maar is toch niet het paard wat hun zochten. Nu ben ik erop gestapt en heb haar een haf uurtje gereden onder toezicht van mijn intructrice. Het ging wonderbaarlijk goed en de pony liep lekker. In het begin was ik wat zenuwachtig ivm een vreemd paard, maar na wat buigingen rijden en figuren werdt ik ontspannen en het paard zelf ook. Morgen ochtend rij ik haar weer om even te kijken hoe ze is.

Ik kan dit paard een maand op proef nemen om te kijken hoe ze mij bevalt, mocht het zo zijn dat het toch niks wordt dan gaat zij terug naar de handelstal waar zij vandaan komt. Bevalt zij wel zou ik haar morgen inruilen voor Melody(met kleine bij betaling) Het is me aangeboden dat die kleine bijtaling vergoed wordt zodat ik dat niet zelf hoef te betalen...

Ik vind het moeilijk... Ik wil graag genieten van mijn hobby... Betaal veel geld permaand en wil daar dus wel een beetje plezier voor terug...

andere kant wil ik niet weer een paardje verkopen.. Ik ben ondanks de problemen echt van Melody gaan houden! Maar ze maakt het mij zo vreselijk moeilijk... Heb verschillende deskundige hulpen gehad en die zeggen dat het probleem niet bij mij ligt maar bij het paard. Ik ben concequent en recht door zee. Alleen Melody heeft een ernstig dominantie probleem en is hierdoor heeel lastig...
Ze kan natuurlijk ook heel lief zijn en dan vaar ik echt op mijn roze wolkje...

Ik weet dat een paard een paard blijft en je altijd een keer van een paard kan afvallen door een bokje of een raced paard die ergens van schrikt. Maar het ligt dan natuurlijk wel aan de manier waarop het gebeurt en hoe...

Ik ben flink in de war en vind het heel erg moeilijk...

Weet niet waar ik goed aan doe...
Maar denk ook aan mijn toekomst als ik straks kinderen heb wil ik niet het risico lopen om inelkaar getrapt te worden door mijn paard..

Maar ik hou wel van Mel...

Willen jullie aub een eerlijke mening geven wat jullie zouden doen in deze positie, en je echt van een dier houdt, maar toch ook vreest voor de gedachte om op haar te rijden.. Voor de duidelijkheid ik ben niet bang van Mel..

Ik zal beloven morgen ook alles even bij te lezen....


Gr pris