Soms denk ik wellis van ja had ik maar alleen voor jade gekozen toen de tijd toen ik naar ze ging kijken dan had ik niet het verdriet moeten doormaken vd verkoop enzo. maar ik zag dat ze zo gehecht waren aan elkaar en ik weet dat het voor veulens hardstikke moeilijk is om te worden weggetrokken van mama en te worden verhandelt maar ik kon het gewoon niet over mn hart verkrijgen wietse toen te laten staan want hij was zo bang en verlegen hij durfde ons niet eens aan te kijken en verschool zich achter jade.. Toen dacht ik van nou weetje wat ze kosten weinig en we hebben in het dorp een leuk plekkie en genoeg plaats voor met zn 2e dan neem ik ze allebei dan is het voor die babies ook niet zo traumatisch dat ze gescheiden worden van elkaar en dan kunnen ze lekker met elkaar spelen

En toen ze een paar dagen later werden gebracht zag ik ook de waardering van die ponietjes en stonden ze tevrede in de wei

Het heeft lang geduurt en veel gekost om vd bange veulens aanhankelijke paardjes te maken maar ik zou het toch zo weer doen want ik geloof echt dat het allemaal is voorbestemd en dat wietse en jade ooit weer samen in de wei staan als ouwe opaas

Liefst aan huis dat ik ze vanuit het raam kan bewonderen
