Bokt.nl

Nicky_ schreef:

Las inderdaad net je verhaal erover! Lijkt me echt verschrikkelijk! Maar nu hoeft ze gelukkig geen pijn te leiden. Veel sterkte ermee nog!

xEsther schreef:

Hallo!

Ik kwam de haflingertopic tegen en hierbij meld ik me graag aan .
Laat ik mijzelf even voorstellen:
Ik ben Esther en ik ben 15 jaar. Ik woon in Zoetermeer en zit op het Alfrink College en gaat naar 4 VWO.
Ik had sinds begin juni een verzorghaflinger Rica, een lieve luxe haflingertype met een leuk kolletje in vorm van een kikkervisje, wat haar 2e bijnaam werd
Sophie (eigenaar van Rica) had Rica 3,5 maanden pas toen Rica 11 juli 2007 voor t eerst de weiland inmocht bij haar nieuwe weidemaatjes. Een van de paarden had haar een schop verkocht tegen haar knie. Met spoed moest ze volgens de dierenarts naar de kliniek om foto's van het been te laten maken, omdat t bleef bloeden en de wond 6 cm diep bleek te zijn Uit de foto's bleek dat dr knie volledig was verbrijzeld en de banden die de botten bij elkaar houden waren gescheurd en dr bovenbeen ingeschoten. Ze kon dus niet meer gered worden, behalve door levenslange antibiotica met alsnog heel veel pijn en leed. Dat was dus geen optie en hebben we haar laten inslapen. Rica, blijft altijd in mijn hart

14/7 Sinds vandaag hebben we een haflinger bezocht genaamd Annika in Stolwijk. De vader van Sophie wilde namelijk zo snel mogelijk weer een ander paard omdat de vakantie net is begonnen en Sophie anders alleen maar aan Rica zou denken en hij wilde dat ze zo snel mogelijk weer bezig met de paarden zou zijn. Maar we waren niet van plan al op diezelfde dag t paard te kopen, maar iedereen was er zo zeker van dat dit t 'perfecte' paard voor Sophie zou zijn, maar ook voor mij was t een droompaard. Op t eerste gezicht...meteen verliefd! Zo betrouwbaar en lief koppie, en dat maakte ze waar tijdens het rijden. Maar zeker geen sloompie, zeeeer voorwaarts en zeeer ruime gangen. Beenhulpen waren niet nodig, alleen stemcommando was al genoeg (omdat ze vroeger vooral gebruikt werd voor t mennen). Tijdens het rijden ging ze opeens in galop en was een van mijn beugels kwijt geraakt en evenwicht iets verloren, dit voelde ze meteen en ging meteen in draf-en weer stappen. Een paard met een gouden hart dus, zo betrouwbaar. Ik ben dus erg blij voor Sophie dat ze weer een superpaard heeft gevonden, maar ook voor mezelf heb ik weer een nieuw verzorgpaard. Annika (Sophie wil dr Nina noemen) komt binnen 2 weken bij ons op stal hier in de buurt te staan.

Zo genoeg voorgesteld denk ik, volgens mij is t hier erg gezellig Handig die opening van bokt, kan ik een beetje lezen wie wie is!
Auf wiedersehen
Esther


ohja, foto's van Rica en Annika komen later nog helaas doen ze t nu even niet, dus dat is nog even afwachten!