
Vandaag heb ik voor het eerst, sinds juni alweer, echt doorgereden met haar.
Windkracht 4 kon haar niet deren, terwijl ze destijds toch iets té alert was op alles met dit weer.
Het is toch een groot verschil als ik haar rij of de revalidatie-trainer, maar dat is iets waarbij de tijd wel raad brengt.
Ik moet mijn hoofd nog een beetje op orde zetten. Haar op revalidatie-kamp sturen was één ding, het nu zelf gaan doen, dat is wat anders.
Afgelopen weekend ben ik dan maar gaan knuffelen met enkele jonge Haflingers.
Over Feel Good-moment gesproken...
Het hengstje van die kudde...

