2014, net geen 3 nog. Denk 2.5 :

2016:

2017:

En 2 weken terug:

Niet allemaal zelfde houding maar ze is zoveel breder geworden. Nu nog steeds dat ik der nog zie veranderen!!
Moderators: Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja, C_arola, Essie73




Faitherr schreef:hmm oke, aprils moeder kan ik geen info over geven, vader is idd ook winser, ze is naar andere paarden inderdaad een bitch en aan de hand op-zich makkelijk maar gewoon een heethoofd.
Spannend hoor, waar denkt de dierenarts dan aan in combinatie met het weg geweest zijn, droes of iets dergelijk? Fijn dat ze wel steun lijkt te hebben aan jou bijzijn, dan voel je je altijd toch wat behulpzamer of iets naar je paard toe. Ik duim voor jullie!

Lana is stiekem een kruising dus ik vind het enkel jammer dat ik haar eerste eigenaars nooit zal vinden 

Het is dat ik weet dat hoger gaan in bitvorm/sterkere bitloze optoming geen nut heeft, want als ze het wilt negeren, zal ze het ook negeren. Dus vlak voor het langste galopstukje even haar basics op gevoeligheid opnieuw aangehaald. Teugels opnemen, niet reageren, 180 graden omdraaien. Teugels opnemen, niet reageren,... Tot ze stapje achteruit zet zonder ik moet trekken. Dan mocht ze haar galopje doen. Ze was haast de lucht in gesprongen van geluk, wát een speed
43 km/u is misschien niet veel voor de meesten, maar voor haar is dat enorm na twee jaar zich zo rot gevoeld te hebben en haar passen niet te kunnen strekken.


Kirania schreef:Ik leef voor die halsfoto's, wat een leuke uitstraling hebben ze ook allemaal. Doen jullie allemaal dressuur of?
Roxy haar vader is Aquino, toen ik haar naam op google invulde zag ik wel (via bokt ) dat Roxy wel eens op keuring is geweest. Geen idee hoe ze het daar deed, ze is uiteraard prachtig.
Haar maatje werd de wei uit gehaald en ze dacht ik glip gewoon even mee.. Er zit gelukkig een tussen veldje dus ze kan nergens heen, maar liep ze daar zonder halster. Ze is verder super braaf dus kon zo weer gepakt worden en teruggezet, maar ze in inmiddels wel echt het lachtertje van de groep zo. Niemand uit de groep heeft nog iets gehad, nog geen halster kwijt niets. Rox regelt dat gewoon allemaal binnen 1 week. Ik kreeg wel een hele leuke foto van de persoon die haar weer gevangen had en teruggezet.
Het is dan wel echt komisch om de enige te zijn met "dat" paard. Zo is ze snel bekend! Ik moet ook eens beginnen met ze leren apporteren, we zijn na de jambette blijven hangen bij het targetten. Mijn shet heeft voor kunstjes nul komma nul geduld maar is ook enorm slim, Lana is wat te kalm soms, grappig genoeg. Jambette is bij haar haar been helemaal opkrullen tegen haar buik aan en het daar houden
Ik ben het helemaal met je eens over de dressuur!
Ik vind de wedstrijddressuur maar niks. De FEI vind Lana ook maar niks, zelfs als ze dun is. Een FEI official zei tegen me op de laatste wedstrijd dat ik een volbloed moest aankopen en dat zo'n dikke beginnersboerenknol niet thuishoort in de ring. Dan was het ook klaar voor me. De volgende wedstrijden worden WE, TREC en endurance.

) Wat gaaf zo'n les! En wat een heerlijk gevoel dat het zo goed ging en Myrtle echt ging sjouwen. Rijd je ook wedstrijden? Mooi verschil! Ook een stuk minder puppy. Ga je op vakantie morgen?
Mooi verschil van April! Mooie foto! Jij stond er naast op de originele foto zeker?
Please update veel als je endurance gaat starten hoor! Ik hoop in 2021 ook te gaan.
Boefje!
), dankje! En hihi, ik kan het me voorstellen. Spannend wel, je gaat dan maar een jaartje na mij starten! Wie weet komen we elkaar nog tegen. De pad op de foto is een Cal Rei pad, laat goed lucht door en heb hem tweedehands gekocht voor 35 euro ofzo denk ik. Mijn andere twee waren 20
Het was een echt gevecht op facebook toen, iedereen wilde ze hebben maar ik woonde toevallig lekker dichtbij. 
Tof dat je zo goedkoop zo'n pad hebt kunnen fixen. Zo een wil ik ook ooit wel voor de endurance!
De enige uitzondering die ik wil maken is voor Otterlo, want daar heb ik veel herinneringen van zomerkampen als kind. De route gaat daar ook langs de kampeerboerderij waar we altijd sliepen. 


Solidariteit enzo. Dus ik geef die stomme tweede baal toch. Er zat misschien geen witte schimmel in, maar hij was duidelijk slecht... Vanavond kom ik toe en staat ze daar als een gek te pompen, de buikkrampen zagen er echt niet uit. Conclusie - Volgens mij geen pure stofallergie, maar een enorme allergie aan de schimmels en andere zever dat er in al dat hooi van tegenwoordig hier in de regio zit. Deze ochtend naar een andere winkel geweest en nieuwe jopack horse dinners gehaald. Deze waren netjes geel en roken helemaal goed, binnenkant zak niet vochtig. Perfecte kwaliteit... Ik hoop echt dat ze morgenochtend niet meer zo pompt. Ik moet naar de les, maar ben haast te nerveus om te gaan... Ik wil zeker zijn dat het goed is. Ik maak me echt zorgen, want zo erg zijn haar krampen in tijden niet geweest.
Zo wist ik vroeger alles over de kwpn-lijnen (en lees ik nog steeds wel mee langs de zijlijn) toen ik in die hoek zat. Toen ging ik naar de quarters/paints en dook ik die lijnen in. Inmiddels dus de haflingerlijnen en door een vriendin die in de tinkers zit ook wel een beetje thuis in de tinkerhengsten, maar daar zijn niet echt 'lijnen' ivm de vele papierloze import. Heel leuk studiemateriaal vind ik dat, fokkerij 