Geplaatst Mijn paard macho is op 10 december overleden, de dag ervoor had ik gewoon springles gehad en heb nooit iets gemerkt. Ik kwam 's morgens op stal toen stond hij een beetje te zweten maar meer niet, ik had m'n moeder even gebeld of dat ze even wilde kijken en toen zij op stal aan kwam samen met mijn instructrice waar de stal van is (die ging voeren) was hij al heel erg ziek. Ze hadden gelijk de dierenarts gebeld en die kwam ook gelijk, na een heel lang onderzoek stelde hij vast dat macho heel ernstig ziek was. Daarna belde hij naar utrecht om dat hij geen idee had wat het precies zou kunnen zijn, in utrecht hadden ze ook geen idee en vroegen of dat hij met spoet daarheen vervoerd kon worden. Maar omdat hij niet eens meer op z'n eigen benen kon staan was dat geen optie, ze gaven hem daar 3 dagen als hij iets op zou knappen werd hij gelijk naar naartoe vervoerd.
Ik wist van dit alles niets af en zat op school, ik had heel de dag een raar gevoel gehad maar durfde niet te bellen. Toen ik eindelijk uit school was heb ik gelijk m'n moeder gebeld maar die nam niet op, ik had gelijk zo iets dit is een hele foute boel. Ik ben werkelijk naar de stallen gerasht en daar stonden ze me al op te wachten met de mededeling dat macho ernstig ziek was en nog 3 dagen had gekregen van de dierenarts.
Ik heb de hele middag hij hem in z'n stal gestaan en hij bleef maar met me kroelen, hij stond erg wankel en z'n ogen waren glazig. Na 2 uur erbij te hebben gestaan begon hij wat steviger te staan en na een uur kon hij zelfs weer een paar stapjes zetten, ik bleef hem aanmoedigen omdat ik er van overtuigt was dat hij het zou gaan redden. Om half zes zou de dierenarts weer langskomen om te kijken dat duurde dus nog erg lang.
Om 5 uur ging het helemaal mis, ik stond samen met ada mijn instructrice in zijn stal maar opeens begon hij te stijgeren en te trappen als een gek ada kon nog z'n stal uitkomen maar ik zat klem tussen de muur en macho. Hij sloeg met z'n hooft tegen het plafon stijgerend en dan weer tegen de grond, tegen de muren en en z'n ogen draaiden weg. al deze handelingen herhaalden zich iedere seconden weer op nieuw, ik zat nog steeds vast in zijn stal en gilde tegen hem dat hij vol moest houden en dat hij het wel zou redden. wonder boven wonder kregen ze mij over de rand van de stal getild en stond ik weer veilig, hij had mij nergens geraakt maar de schrik zat er heel erg goed in. Ada belde de dierenarts om te melden dat mach zojuist ook nog een hartaanval erbij had gekregen, maar hij kon nog niet komen want hij was een hond aan het operreren. Macho lag nog steeds op de grond en bleef met zijn voorbenen tegen zijn hooft aan trappen, dit was zo'n vreselijk gezicht dat ik de stallen uit moest.
Toen de dierenarts aankwam en naar binnen ging overleed macho net, hij kon niets meer voor hem doen. Toen ik het te horen kreeg ben ik hard huilend de stallen in gerend en bij hem gaan liggen, met mijn hooft op zijn kaak en hem in de ogen kijkenend. Zo heb ik 2 uur gelegen maar toen hebben ze me weggehaald, ik moest afscheid nemen van m'n maatje m'n allesie.
Ik heb macho een half jaar gehad en zelf ingereden dus had een hele goede band met hem, macho is zes jaar oud geworden. Hij is overleden aan een infectie en een hartaanval, (de infectie heeft hij al heel lang bij zich gedragen, dit had hij al meer dan een jaar dus al voor ik hem kocht).
(gelieve deze foto's niet te gebruiken)
Ik heb sinds een paar weken een nieuwe pony en ik hoop met haar ook zo'n hele goede band op te bouwen.
kim
. 
