Maandag heeft ze een koliekaanval gehad en is toen gaan rollen. Dinsdag stond ze in de kliniek, kreeg dwangvoeding omdat ze niet wilde eten.
Ze was in 1 nacht zo achteruit gegaan.. Ze had een slag in de darmen en zweette verschrikkelijk.
Alles hebben ze er aan gedaan, ze is nog geopereerd met spoed.. Maar het mocht niet meer baten.
Ze heeft het verlossende spuitje gister om half 11 gekregen..
Ik heb Layla 2.5 jaar gehad. Het was mijn eerste paard, mijn grote trots. Waar ik was, was zij.. En waar zij was, was ik.
Toen we voor het eerst gingen proefrijden, had ik het gevoel al, de zogeheten 'Klik'.
Een week later stond ze al bij ons op stal. Samen met haar grootste vriendinnen, Lara, Jolly en Femke waren ze echt een hecht team.
Als ik Layla uit de wei haalde, gingen de anderen mee. En ze bleven net zolang staan hinniken tot ik Layla weer terug zette in het land, na het rijden.
Het was echt zo'n lief paard. Ik heb zelden zo'n goedzak meegemaakt. Iedereen kon zo op haar wegrijden!
Mijn oma, mijn moeder, mijn vader, mijn zusje en zelfs mijn oppaskindje van 5.
Ze zou nog geen vlieg kwaad doen, echt niet.
Nooit heeft ze geprobeerd om te bokken of vervelend te doen, deed alles wat ik van haar vroeg, zelfs de dingen waar ze moeite mee had deed ze altijd met haar trouwe blik en oortjes naar voren.
Longeren vond ze niks aan, maar deed het toch altijd. Om mij weer tevreden te stellen.
Van buiten rijden werd ze vrolijk. Oortjes naar voren, lang teugeltje en Lay reed haar rondje wel.
Uit het oog, maar nooit uit het hart lieve meid.
Ik hou van je.
'De leegte zonder jou,
Is met geen pen te beschrijven..
De leegte zonder jou,
Zal altijd bij mij blijven..
Maar veel fijne herrineringen
Verzacht mijn smart..
Voorgoed uit ons midden,
Maar altijd in mijn hart'


You're my star in heaven now..