Geplaatst Gister (20/09/07) ging ik met mn welshpony; Tarzan een stukje wandelen, en een meisje erop, die wel eens vaker op hem rijd, ivm lengte van mij.
Het gaat altijd harstikke goed, en hij schrikt nooit ergens van, dus waarom niet?
We waren nog niet de straat uit en er kwam een vrachtwagen aan, wij gewoon verder lopen. Wat doet ie; hij schrikt zich kapot, en dat meisje valt eraf, hij steigert, klapt achterover tegen de vrachtwagen aan. De vrachtwagen stopte, Tarzan struikelde half, en er was , behalve een paniekerige Tarzan en een huilend meisje nog niet heel veel aan de hand.. Er kwamen mensen naar me toe, de buren.. Tarzan rent naar huis.. Ik het meisje troosten, (ik was zelf helemaal in paniek, ik dacht echt zo van: Tarzan, Tarzan.. Ik dacht dus dat hij achter de vrachtwagen de sloot in was gevallen.) Ik loop na een minuut naar huis, komt me moeder naar me toe: niet schrikken, maar Tarzan heeft zn been gebroken. Ik schrok me kapot, ik raakte helemaal in paniek.. Dat meisje huilde nog steeds. Ik gauw naar Tarzan toe, ohh het was zo vreselijk, rechtsachter een open botbreuk.. Ik dus de hele tijd huilend bij Tarzan blijven, bij mij was ie alleen rustig. We hebben Tarzan zelf gefokt, en ik heb een hele goede band met hem. Ik werd heel goed getroost door stalgenoten, me zus, mijn broers en me ouders. Toen duurde het een kwartier voordat de dierenarts kwam, in dat kwartier besefte ik dat het klaar was... De dierenarts kwam, en liet hem dus inslapen. Ik typ dit echt jankend, maar het voelt goed om alles op een rijtje te zetten.
Tarzan: 1.18, Welsh, zweetvos, en 4 jaar oud geworden..
Lieve Tarzan, Je blijft altijd in me hart.
Nog een paar foto's van deze lieve Tarzan..;
http://www.mijnalbum.nl/Foto-SPOZKNRE.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-YCB33B66.jpg
Iedereen die me troost, meeleeft, en me sterkte toewenst; Ik ben blij met jullie troost en liefde.
