Geplaatst Toch nog een stukje.. Wat ik met jullie wil delen. In 1998 kreeg ik mijn 1e eigen pony.. Die ik maar 1 jaar heb mogen hebben. Bleu Moon heette ze. Echt een topper!
Ze is na weken vechten ingeslapen in de kliniek.. Na hevige koliek, die uit het niets kwam. Ze heeft in 1 maand tijd 4 aanvallen gehad. De 4e werd haar teveel.. Ze was zo mager en verzwakt dat ze niet eens meer op kon staan.. Zeiknat van het zweet.. Ogen zagen wit en haar ademhaling klonk zeer benauwd. Een operatie had geen zin meer volgens de DA.. ze was veel te zwak.
Ik mocht afscheid van haar nemen.. Arm arm kind.. Mocht nog geen 5 jaar oud worden. Toen ik bij haar in de stal lag, wist ik dat ze het zelf had opgegeven.. Ze was zo moe, ze was zo bezweet.. Maar ze had zo haar best gedaan om deze ziekte te overwinnen, dat ik het zo ontzettend moeilijk vond om haar toch te laten gaan. Dit was wel het beste voor haar..
Mijn meisje sloot haar ogen voorgoed op 01-06-1999. En nog steeds, lieve Bleu, denk ik veel aan je! Ik zal je nooit vergeten en ik wil je bedanken voor het fijne jaar dat je me gegeven hebt.
Als twee lieve bruine ogen vragen
Help me, ik voel me niet fijn
Mag je dan omdat je voelt dit is het einde
Egoistisch zijn?
Als je van de dierenarts hoort
Dit komt nooit meer goed
En hij krijgt steeds meer pijn
Mag je dan omdat je hem niet kan missen
Egoistisch zijn?
Als twee trouwe ogen zich sluiten voorgoed
En je zonder hem naar huis toe moet
Met een halster in je hand
En je hart vol pijn
Dan probeer je jezelf te overtuigen
Ik mocht niet egoistisch zijn.
Al die tijd met zijn tweetjes
Elke dag samen was een feest
En in al die jaren
Is hij zelf niet één keer
Egoistisch geweest...
en ze was zeker heel erg mooi.. 
