lieve karma....waarom moest het nou allemaal zo gaan.
je hebt niet eens van een goeie ouwe dag kunnen genieten.
had ik je maar niet verkocht aan die manege dan had je
waarschijnlijk nog geleeft.
sorry maar ik moet het ff kwijt.
mijn vorige paardje die ik iets meer als een jaar geleden had verkocht
aan een manege in heemstede is voor de kerst weggebracht.
ik wist dat ze een jaar geleden ook met de kerst was getrapt door een
ander paard.ze waren toen nogal vaag over wat er nou precies met
haar was maar ze zei dat ze botsplinters in haar achterbeen had door
de trap. ze heeft meer dan een half jaar op rust gestaan wat ik al heel erg voor haar vond
want karma was een paard wat graag wou lopen en voor je werken.
ik heb haar toen een maand of twee op die manege gezet en met de lessen
meelaten lopen omdat ik het financieel niet zo goed had en de dochter van
karma had ik ook nog.ik had de stap genomen om ze beide te verkopen
ook omdat ik geen dressuur meer wou rijden maar western.
karma deed het goed in de manege en iedereen was gek op haar.
maar daar hadden ze maar een maand of 2/3 van kunnen genieten want
toen kwam ze op boxrust te staan door die trap.
ik ging vaak kijken bij karma toen ze nog goed was en het heel dicht bij.
ik reed ook wel eens op haar omdat ik natuurlijk erg miste en ook wel behoorlijk
wat spijt had want ik zag haar steeds meer weg kwijnen in die dichte stal wat ze al
heel lang niet gewend was.ze is bij mij ongeveer 7 jaar geweest en iets van 5 jaar
stond ze in een uitloopstal en ging ze dagelijks op de wei zelfs in de winter.
opeens ging dat daar niet meer en zag ze meestal maar een paar uutjes per week
gras als ze geluk had......
maargoed ik had al vanaf vorig jaar september ofzo geen goed gevoel om daar heen te gaan
en zeker niet alleen.waarvoor ik bang was wist ik toen eigenlijk niet maar het
voelde niet goed.ik had het er twee weken geleden nog over met een vriendin
en die zou binnenkort met mij naar karma gaan kijken.ik dacht als ze weer beter is
ga ik regelen dat ik toch 1x in de week op haar zou kunnen rijden...ik had haar zo
gemist.
ik zag toevallig een advertensie van een meisje die een bijrijpaardje zocht en ze reed
al op staljasper.ik dacht weet je wat ik stuur haar gewoon een mailtje en
vraag haar hoe het met karma gaat voordat ik er heen ga.
kreeg ik gisterenavond een mailtje dat het haar speet maar dat ze weg was.
ik begreep dus dat ze verkocht was.ik wou toch alles weten en had toch maar
de manege eigenaar gebeld.ze vertelde dus dat ze er niet meer was.
dood dus......ze had me nog gebeld zei ze....ik heb al een hele tijd een ander nummer
en dat wist ze niet.
ik voel me nou zo dom.zo schuldig ook.ik had haar nooit moeten verkopen.
ik heb niet eens afscheid kunnen nemen van haar en zij niet van mij.
ze heeft ook niet van een ouwe dag kunnen genieten ze was pas 13.
ze was zo volleven en ze heeft mij en veel andere liefde geven en een hele
fijne tijd. dit heeft ze zo niet verdient.
die vrouw zei dat haar griffelbeentje gebroken was en dat dat wel beter ging
maar omdat ze dat been minder belasten , belasten ze wel weer heel erg dat andere
been en dat been scheen ook niet helemaal gezond te zijn. ze bleef niet goed
lopen dus hebben ze haar weggebracht.of ze ingeslapen is of naar de slacht gebracht dat durfde
ik niet te vragen.ik was zo geschrokken. diep van binnen wist ik het eigenlijk al
vandaar dat nare gevoel. maar ik wou het gewoon niet weten.het is echt als een bom
gevallen gister.ik heb amper geslapen en typ het daarom nu om 3 uur 's nachts maar van me af......
rust zacht lieve karma....