Bijna 35 was ze mijn Dorine een New Forest
Op maandag 8 januari heb ik haar laten inslapen omdat het gezwel in haar mond haar het eten belette en ze snel magerder werd.
Al enige tijd had ze een ontstoken kies en een dikke wang we hebben alles geprobeerd maar niks hielp tot we de zaterdag voor kerst erachter kwamen dat ze dus ook nog een gezwel had in haar mond waardoor de onderkaak scheef ging staan en de tong eruit hing.
Vanaf dat moment weet je het is over alleen hoe lang?
Met haar maatje heeft ze iedere dag op het land gestaan dan ging het wel redelijk goed en voelde ze zich gelukkig alleen er moesten meer pijnstillers worden gegeven en als ze een dag niet op het land konden voelde ze zich ongelukkig.
Op 2 januari het besluit genomen dit kan niet meer en met de VA een datum afgesproken.
Dit gaf mij de tijd om voor mijn andere paardje een andere stal te zoeken en daar vast alles te regelen, ook gaf het mij tijd vast aan het afscheid te beginnen iets meer knuffelen en lekkere dingen die ze nog kon eten.
Vrienden gebeld en op mijn werk vrij geregeld.
Op de bewuste dag waren er diverse vrienden.
Toen de VA kwam heb ik iedereen weggestuurd alleen Petra en mijn schoonvader( daar heeft ze 12 jaar gestaan) en ik zijn gebleven. Dorine, Petra en ik zijn ooit met z'n 3en begonnen en zo wilde ik ook eindigen.
Op het moment dat ze de grond raakte en haar hoofd neerlegde was ze al dood gelukkig heel snel.
Haar maatje stond ook in dezelfde stal zodat zij ook afscheid kon nemen.
We hebben een stuk staart en manen afgeknipt misschien laat ik hier nog eens wat van maken.
We hebben met z'n allen om haar heen gestaan haar geaaid en elkaar getroost en dit met een bak koffie of thee in de hand.
Ik had de trailerservice van de Rendac geregeld en deze kwam keurig op de afgesproken tijd.
We hebben met z'n allen Door op een stuk zeil gerold en haar naar buiten gedragen en weer op de brancard gelegd.
En daarna was het definitieve afscheid.
Na 22 jaar maatjes te zijn geweest was het over, voorbij.
Ik mis haar vreselijk maar de manier waarop het allemaal is gegaan zal ik nooit vergeten ik vond het erg mooi zo.
Gelukkig had ik deze mogelijkheid