Geplaatst Morgen is het precies 3 jaar geleden dat mijn moeders paard dood in de wei werd gevonden, Sierra stierf van ouderdom.
Ze was 29 geworden.
Ik heb er nog steeds veel verdriet van, ook al heb ik nu 1 ander paard versleten en ik heb Blitz nog.
Maar op Sierra heb ik mijn eerst lessen gehad, mijn eerste stappen op het paard gezet, zij was zo lief!
Voor morgen heb ik een gedicht voor haar geschreven, ik hoop dat jullie een beetje meeleven, en misschien de poll invullen.
Nou ja, hier is het gedichtje dan...
(owjah, onderaan staat -Xxx- je baasje, eigenlijk was mijn moeder de eigenaar maar ik hielp altijd, eigenlijk was het ook mijn paardje...)
Voor de grotere versie: http://www.mijnalbum.nl/GroteFoto=GJ84FMIW/
Ik moet gewoon huilen als ik dit lees, ik zit te janken achter de computer, gelukkig zijn mijn ouders en zusje niet thuis.
Maarja, nu ga ik maar naar bed. Dan ga ik gauw slapen en ben ik eerder bij morgen. Dan gaan we bloemen leggen bij het boompje dat we voor Sierra hebben geplant, een appelboom, ze was altijd dol op appels......
Huiltjes Rianne
