Gisteren is het einde van men leven...
Ik ging Juweel longeren, omdat we de dag voordien les hadden gehad mocht ie het wat kalmer aandoen.
Ik longeerde hem met een pessoa trainingsteugel, zoals anders.
In het begin was er niets aan de hand, Juweeltje was een beetje schichtig, wat bokkerig, maar er was ook ontzettend veel wind, dus niets abnormaals.
Ik had wel gedacht dat ie mss in de pessoa teugel kon blijven hangen, maar iedereen longeerde daarmee, dus dacht ik dat ik maar weeral eens spoken zach. Deze keer een heel reeël spook!
Door de wind is een stuk van het dak van de piste beginnen wapperen, Juwel is erg verschoten en is beginnen bokken. Ik weet nog steeds niet wat er is gebeurd, maar Juweel is abrupt gestopt met zijn linker achterbeen helemaal opgetrokken. mijn 1 gedacht was dat ie waarschijnlijk met zen been in de pessoa hing. Maar dat bleek helemaal niet zo te zijn. Maar dan zag ik het... zijn hoef en koot bengelde van links naar rechts!
Ik weet niet veel van anatomie, maar ik wist wel dat dat geen goed teken was. Gelukkig zijn mensen me direct beginnen helpen, want ik geloof dat ik in shok was. Direct men ouders en de DA gebelt.
Juweel kon helemaal niet meer steunen op dat been.
De DA constateerde dat ie een breuk had in zijn kootbeen. Maar als het maar 1 breuk was kon het nog genezen.
Dus hebben we hem met man en macht de trailer op geholpen en zijn we naar het paardenziekenhuis gereden.
Het was allemaal heel raar, ik was bang, maar tegelijk verwachte ik wakker te worden uit een droom.
Ze hebben foto's gemaakt van zijn been, waaruit bleek dat zijn kootbeen volledig verbrijzeld was!
We hadden 2 opties: laten inslapen of opereren, maar hij zou altijd kreupel blijven
Dus heb ik, hoe veel pijn het ook deed, besloten om hem te laten inslapen.
Ik heb hem geaait en een kusje op zen neus gegeven en me geëxcuseerd voor wat ik hem heb aangedaan.
En toen moest ik weg.
ze hebben hem een pijnstiller gegeven zodat ie de laatse momenten van zen leven geen pijn meer had. en dan brachten ze hem naar een speciale stal voor de laatste spuit.
Ik hoorde hem hinken het deed zo veel pijn. Ik heb het gevoel dat ik hem achtergelaten heb en hem heb teleurgesteld.
Waarom heb ik niet gewoon die pessoa teugel afgedaan?!
Ik voel me rot, leeg en alleen.
we hadden zo veel toekomst plannen, we gingen 1 oktober samen vertrekken voor een jaar gaan trainen boij Coby en marlies Van Baalen.
Nu is het allemaal gedaan.
Juweeltje, je bent de beste! Ik ga nooit of te nimmer vergeten! Je hebt me zo veel geleerd, me zo trots gemaakt en me een doel gegeven...
Rust zacht lievert, het spijt me verschrikkelijk!!!!!
Laatst bijgewerkt door Feria op 04-09-06 19:18, in het totaal 1 keer bewerkt