Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-08-06 20:29

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 21-08-06 20:29

Ik vind het echt wel mooi.. ik geloof er ook in hoor! Heb zelf niet echt zoiets mee gemaakt, maar ik geloof nog zeker dat ze er zijn.. Als ik op de fiets zit, galopperen ze vast een stuk met mij mee

Trouwens wacht.. wolken, die ene wolk, net een gevleugeld paard, nee het was een gevleugeld paard.. An Angel In Heaven.. ja dat moest Saidjah zijn

Do not stand at my grave and weep
I am not there. I do not sleep
I am a thousand winds that blow
I am the diamond glints on snow
I am the sunlight on ripened grain
I am the gentle autumn rain
When you awaken in the mornings’s hush,
I am the swift uplifting rush of quiet birds in circling flight
I am the soft star that shines at night
Do not stand at my grave and cry
I am not there. I did not die...

I`m still here
I stood by your bed last night, I came to have a peep,
I could see that you were crying. You found it hard to sleep.
I whined to you softly as you brushed away a tear,
It`s me, I haven`t left you. I`m well, I`m fine, I`m here.
I was close to you at breakfast, I watched you pour the tea,
You were thinking of the many times, your hands reached to me.
I was with you at the shops today, Your arms were getting sore.
I longed to take your parcels, I wish I could do more
I walked with you towards the house, as you fumbled for your key.
I gently put my nose on you, I smiled and said It`s me.
You looked so very tired, and sank into a chair.
I tried so hard to let you know, that I was standing there.
It`s possible for me to be so near you everyday
To say to you with certainty, I never went away.
You sat there very quietly, then smiled, I think you knew. . . .
In the stillness of that evening, I was very close to you.
The day is over. . . I smile and watch you yawning
and say Goodnight, God bless, I`ll see you in the morning.
And when the time is right for you to cross the brief divide,
I`ll rush across to greet you and we`ll stand side by side
I have so many things to show you, there is so much for you to see.
Be patient, live your journey out . . . then come home to be with me

When ever sorrow makes you blue
I am the smile that reaches for you
When ever clouds won`t clear away
I am the sun that lights your day
When ever fighting with your fear
I am the one who pulls you clear
When ever coldness chills you through
I am the warmth that comforts you
When ever lost and all alone
I am the one to bring you home
When ever tear drops fall like rain
I am the one to soothe your pain
But most of all I`ll always be
Within your soul forever free
And even though we`re now apart
I`m still the one to hold your heart...

In Loving Memory
Look not where I was, for I am not there
My spirit is free, I am everywhere.
In the air that you breathe, in the sounds that you hear
Don`t cry for me, my spirit is near.
I`ll watch for you from the other side,
I`ll be running, new friends by my side.
Smile at my memory, remember in your heart;
This isn`t the end, it`s a brand new start...

http://members.lycos.nl/saidjah/home.htm

**Geplaatst**: 21-08-06 21:51

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 21-08-06 21:51

Ik heb ook welleens geluiden gehoord van mn poes die 2 jaar geleden is overleden !
Het is absoluut niet raar, ik geloof je..

**Geplaatst**: 23-08-06 12:57

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 23-08-06 12:57

Hey...
Heb laatst ook een vreemde ervaring opgedaan...kweet niet of ik erin moet geloven Lachen

ben er nog nie uit Lachen

maar goed...3 jaar geleden, op 15 augustus is men pony Pipo ingeslapen...en dit jaar, 15 augustus, werd ik uit mijn bed gebeld (telefoon) dus ik spurt naar beneden maar was te laat...
wij hebben zo'n telefoon waarmee je kan zien wie er heeft gebeld, en bij een privénr verschijnen er streepjes...dus ik keek wie er had gebeld...maar er stond helemaal geen nummer :S later vroeg ik mezelf af of ik wel degelijk de telefoon had gehoord, en het mij niet had ingebeeld...maar van wat zou ik anders zijn wakkergeworden :s

echt raar...maar waar Lachen

d8 ook gelijk aan mijn pony...maar weet dus niet of dat allemaal wel klopt Lachen

Kusje!

**Geplaatst**: 24-08-06 10:52

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 24-08-06 10:52

Mijn haflinger is 3 dagen voor m'n 18de verjaardag overleden.
Ik heb me ziek gehuild, en had geen zin in niets niet meer! Omdat we een andere haflinger al hadden wou ik niets met hem te maken hebben.
Het gekke is ik heb hem nooit gehoord of gezien zoals jullie allemaal, maar hij kwam altijd in m'n dromen, zoals op de film, dingen zeggen die "raadsel zijn".
Toen ik dan naar m'n nieuw hafje woest ging, zag ik hem erin, ALLES begon op Charleck te lijken!
Woest zijn manen waren hetzelfde (lang stuk gevolgd door kort stuk) zijn ogen, zijn karakter ALLES!

Dus mijn enige troost: Charleck leeft in woest voort!

hier vergelijking!
Afbeelding

**Geplaatst**: 24-08-06 11:07

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 24-08-06 11:07

woow ze lijken echt op elkaar

**Geplaatst**: 24-08-06 11:16

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 24-08-06 11:16

ik geloof het ook

Sterkte met het verlies van je paardje ! Ach gut

**Geplaatst**: 17-03-07 00:21

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 17-03-07 00:21

Ja.. de meiden die mijn allereerste pony kochten hebben hetzelfde meegemaakt.. !!
Ze hebben hem nog enkele jaren gehad, en hebben hem echt super verzorgd! Was zo gelukkig dat ze mij er nog zo veel bij betrokken, foto's gaven en stuurden, en ga zo maar door.. zo'n geweldige meiden!

Helaas is Polly toen ziek geworden.. heel ziek. Helaas is hij hieraan overleden op lange termijn.. (heeft anderhalf jaar aangesleept ofzo ongeveer? hij had ni echt pijn, daarom) Hij is overleden in zijn stalletje.. kort daarna, gebeurde er zo'n dingen van het licht dat flikkerde enzo.. Het zijn 'vreemde' dingen, en je moet er uiteraard zelf ook in geloven, maar het is toch mooi als je zo iets meemaakt, en gelooft dat het je paard of pony is?

Sterkte! Ik weet wat je doormaakt.. Ach gut

**Geplaatst**: 17-03-07 00:32

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 17-03-07 00:32

als je er voor open staat is alles mogelijk

**Geplaatst**: 17-03-07 00:44

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 17-03-07 00:44

ik weet nog heel goed toen mijn vorrige paard geert weg ging voor de dood, die dag had ik eigenlijk helemaal niet zo veel verdriet om hem terwijl het toch mijn beste maatje was, ik voelde vooral angst voor vreemde dingen, de dag daarna reeg ik plots ene heel vreemd gevoel alsof hij weer bij me was en toen kwam het verdriet ook pas.. god god ik heb toen de hele oceaan bij elkaar gejankt geloof ik en maar dingen blijven herrinneren en er met niemand over kunnen en willen en durfen te praten en sosm voelde ik hem echt bij me en dan was alle verdriet zo weer weg.. een tijdje later toen ik het bijna geaccepteert had dat hij er dus echt niet meer was en ook nergens op marktplaats ofzo te koop stond of had gestaan toen kreeg ik plots een heel vredig gevoel en sinsdien heb ik hem echt laten gaan, en toch weet ik dat we elkaar ooit weer zien en dan blijven we voor altijd bij elkaar en laat ik hem nooit meer gaan.. Vriendjes zijn?

**Geplaatst**: 17-03-07 00:52

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 17-03-07 00:52

Jee.
De tranen biggelen over mijn wangen bij het lezen van dit topic.
Vorig jaar moest ik mijn paardje afmaken, ze had haar been gebroekn en mijn jonge paard heb ik sindsdien in haar stal staan. Maar of je het wilt geloven of niet, hij begint al aardig de trekjes van haar over te nemen, heel apart, terwijl dat in zijn oude stal niet zo was.
Kan haar ook niet loslaten. Elke dag denk ik wel een paar keer aan haar, en ook wel aan de goede dingen, maar ik mis haar gewoon verschikkelijk.

**Geplaatst**: 17-03-07 09:37

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 17-03-07 09:37

Ik heb het ook meegemaakt. Mijn paard is ingeslapen in mijn armen op zijn eigen stal, maar een paar dagen later kreeg ik van de staleigenaar te horen dat ze steeds het gevoel hadden dat ze hem in zijn box zagen staan, meestal een schaduw of 2 oortjes die je tussen de tralies door zag. Heel apart.

Ook had hij zo'n ronde voerbal waar je dan voer in moest doen, en die lag nog steeds in zijn stal, en af en toe begon het ding spontaan te rollen. Mijn paard was altijd gek op dat ding geweest.. Het kon de wind niet zijn, aangezien de stallen binnen waren.

**Geplaatst**: 17-03-07 09:41

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 17-03-07 09:41

Ik geloof ook wat je hebt meegemaakt, mijn pony is 3 jaar geleden overleden, ik heb nooit iets gehoord, hoorde ik maar iets van der zodat ik wist dat ze nog bij me is.. Boos!

**Geplaatst**: 17-03-07 09:57

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 17-03-07 09:57

Mijn pony is maandag ingeslapen, en ik hoor nogsteeds wel eens dat hij tegen zijn voerbak aanschopt..
2jaar geleden op 12-03-05 was mijn hondje ingeslapen, en zondag op maandag nacht droomde ik dat mijn overleden pony en dat hondje kwamen aangerend, ik helemaal blij en knuffelen, en daarna pakte mijn hondje het halstertouw van mijn pony vast, en toen liepen ze samen de horizon tegemoet. Terwijl mijn pony er toen nog wel was, en ik ook niet wist dat hij ziek was...
Ik kon er niet bij zijn toen mijn pony werd ingeslapen, dus ik heb niet afscheid kunnen nemen van mijn levende pony... En bij deze droom heb ik toch het gevoel dat ik afscheid heb kunnen nemen..

**Geplaatst**: 17-03-07 17:58

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 17-03-07 17:58

Ik heb zoiets ook...
Maar dan met onze overleden honden.

Ik hoor ze nog regelmatig blaffen, klinkt maf, maar het is echt zo.
Dat geeft wel een goed gevoel, want zo heb ik ze toch nog een beetje bij me.

**Geplaatst**: 18-03-07 12:19

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 18-03-07 12:19

Ja zoiets heb ik ook gehad. Meerdere keren zelfs!
Eerst toen was een kat overleden. Ze was al oud enzo, en had een wondje op dr mond waardoor ze niet meer kon eten&drinken, dus hebben we de dierenarts laten komen en haar in laten slapen. Ik kon hier helaas niet bij zijn want ik had natuurlijk school, en het was op een vrijdag middag gebeurd. Dus 's ochtends had ik haar al langer geaaid en beetje afscheid genomen enzo. En toen kwam ik thuis.. en toen was ze er niet meer. Dus ik huilen enzo want ik vond het echt een superlieve kat, alsof ze een beetje over me zorgde was het altijd snap je wel Lachen

(toen ze overleden was, was zij 19, bijna 20 en ik was 10 geloof ik). En toen ging ik 's avonds tv kijken, beetje me verdriet proberen kwijt te raken. En ik draaide mijn hoofd.. En ik zag haar opeens lopen ?! Echt heel raar maar ik zag haar dus lopen, en ik heb dat wel vaker gehad dat ik haar gewoon zag lopen. En dan ging ik altijd kijken wat dat nou precies was, maar er was helemaal niks, mijn 2 andere katten die ik toen had waren gewoon boven of buiten.. Maar dat was echt heel raar, maar ik kon er wel mee leven, want ik dacht altijd dat ze nog rond liep, omdat ze over mij ging zorgen zeg maar.!

En mijn andere kat, Tijgertje die 7 jaar was Boos!

. Die is in de zomervakantie 2006 overleden. Dus ik was toen 14 jaar zeg maar. Dit vond ik heel erg, want na de dood van de vorige kat, ben ik heel erg met Tijgertje gaan 'leven' zeg maar. Zij was mn alles, ik kon al mn problemen bij haar kwijt en ga zo maar door. Op een woensdag ochtend, ik weet het nog supergoed, deed ze beetje raar. Dan stond ze en ging ze met dr voetjes wijd staan en haar rug ging ze verkrampen, en echt ontzettend kwijlen enzo en liet ze wat 'plas' los. Dit vond ik raar dus ik zei het tegen mijn moeder. Dus daarna waren we naar de dierenarts gegaan, en het bleek een blaasontsteking. Dus toen had ze medicijnen gekregen daartegen, maar het ging niet over. Dus wij weer terug en toen bleek het iets met haar nieren wat niet goed was, dus daar weer medicijnen tegen.. En toen begon het.. Ze kreeg paniek aanvallen, ze ging hallucineren en nog meer dingen. Ze zat altijd op een tafeltje, het naaikastje noem ik het, en daar stond&staat ook altijd een lamp op. Dus zij sprong op dat naaikastje, en ze zag die lamp en ze ging die lamp aanvallen enzo, echt zo raar! Maar ze ging ook mijn ouders aanvallen en mijn broertje, maar mij niet, mij herkende ze. 's Avonds toen moest ik helaas weg, en toen zei mijn moeder nog tegen mijn vader (want mijn moeder ging ook mee, en me vader dus niet) dat als het niet goed ging dat hij meteen moest bellen en dan kwamen wij eraan. Dus wij naar de winkel, makro geloof ik, en om 9 uur, we zaten net in de auto terug naar huis.. We werden gebeld... Dus ik dacht al ; oneeee, niet Tijgertje toch ?! En het was dus wel mijn vader.. Tijgertje bleek al een kwartier lang een rare aanval te hebben en die kat zat echt te gillen.. En mijn vader wist niet wat hij moest doen. Dus mijn moeder zei ; laat die kat maar even, wij komen zo snel mogelijk naar huis! Dus toen waren wij thuis, en Tijgertje ging blazen enzo naar mijn vader&moeder, en toen kwam ik eraan, toen ging ze rustig liggen.. Op dr buikje met dr pootjes wijd, alsof ze doodging Boos!

Dus mijn moeder de dierenarts gebeld, en die zei zo ; ja het is heel erg, volgens mij gaat ze bijna dood! Dus ik al helemaal huilen enzo, want tja, het was toch mijn 'alles'! Dus mijn moeder die zei ; ja rustig, ik zei dat alleen om het overdreven te laten klinken, zodat we meteen aan de beurt kunnen zijn zo! Dus mijn vader die ging van die bbq handschoenen zeg maar weetjewel? halen, om die kat in de kattemand te doen! Dus ik dacht al, laat mij het dan doen, want bij mij is ze rustig! Dus ik loop snel naar Tijgertje toe.. En ik zie dat haar buik niet meer beweegd van het ademen!! Dus ik loop naar mn vader toe, die heb net die handschoenen gepakt en zeg dat dat niet meer nodig is Huilen

Toen schrok mijn moeder want die had dit niet verwacht.. Dus wij snel naar de dierenarts, maar die wist ook niet wat het was. Ze had een blauwe tong en dat duidt op vergiftiging.. Maar ze wist het niet zeker, want dat kwijlen tijdens zo'n 'aanval' dat was ook weer wat anders. Dus ze ging sectie uitvoeren op mn kat. De volgende dag of 2 dagen later werden wij gebeld met de uitslag. Ze had helemaal niks kunnen vinden, ze had alles onderzocht, haar darmen, haar maag en ga zo maar door, maar had niks kunnen vinden.! Dus ze zei dat het eventueel ook een epileptische aanval had kunnen zijn en dat die zo erg was dat ze een hartaanval kreeg en overleed. Maar dit vind ik raar want ze had geen epilepsie, nog nooit gehad ook, dus dit was erg typisch.. En ook hierdoor heb ik het niet echt kunnen verwerken..
Maar nu laatst... Ik zat tv te kijken, en er was reclame. Op gegeven moment al het geluid valt weg, in mijn linkeroor hoor ik een zwaar gepiep, en in mijn rechteroor hoor ik een soort van hard gefluister dat zegt : Je had haar kunnen helpen!! En meteen moest ik aan Tijgertje denken! Dit is toch raar, want hoe had ik haar kunnen helpen? We wisten allemaal niet wat er aan de hand was. En wat de dierenartst dacht dat er aan de hand was, daartegen had ze medicijnen gekregen dus ik had toch niet kunnen helpen?! Maar ik zit hier dus best wel mee, en maar 3 andere mensen weten dit, want ik krijg het niet uit mijn keel om dit te vertellen, omdat ik Tijgertje ook gewoon nog superveel mis, ookal is het zo lang geleden gebeurd, ik mis haar nog steeds supererg, ze was mijn alles, ik hield heel veel van haar.. En toen met 1 dag was het voorbij! Huilen

Maar die stem kan ik nog steeds niet plaatsen?! echt raar. Want ik snap niet waarom ze boos ofzo zou zijn op mij, want ik weet echt me god niet wat ik had kunnen doen ertegen! Boos!

Hier een foto van Tijgertje waar ze nog lekker in het zonnetje lag! Huilen

http://i31.photobucket.com/albums/c399/ ... rtje33.jpg

Laatst bijgewerkt door Leo op 18-03-07 19:06, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: foto --> link

**Geplaatst**: 20-03-07 21:01

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 20-03-07 21:01

ik geloof het ook,
toen onze hond overleed hoorde we haar ook nog over de vloer lopen( nageltjes over laminaat)

een paar weken later overleed mijn oma.. mijn moeder is bij zo een vrouw geweest.. en vreemd genoeg( die vrouw wist niets van mijn moeder) was het eerste dat de vrouw zij: u moeder past goed op u hondje..

dat gaf toch een fijn gevoel

**Geplaatst**: 28-03-07 08:49

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 28-03-07 08:49

Ik geloof heel erg in dat soort dingen
maar ik heb het nog nooit meegemaakt omdat ik GELUKKIG
nog geen hechte huisdieren ben verloren of paarden.
Maar ik heb zelf wel iets heeel raars gehad een keer
Ik had een oma.. en die paste elke dag op ons als mijn ouders gingen werken.
Maar er was een dag ik lag savonds (gewoon thuis) in me bed te slapen
Ik word normaal nooit wakker in me slaap.
En ineens rond een uur of 3 word ik wakker kijk naar me deur (daar lig ik met me hoofd naar)
en ik zie mijn oma staan.. Ik zei nog Oma? en toen knipperde ik met mijn ogen en het was weg.
Ik had het daarna een keer tegen een jongen verteld. Die jongen is echt een jongen die altijd onzin zegt of liegt.. Tong uitsteken

maar wat zei die jongen; het is niet goed.. dat betekend dat je oma doodgaat
Maar me oma had helemaal niks!
En een paar dagen of weken (weet ik niet meer..) daarna voelde me oma zich niet lekker en ging naar het ziekenhuis en wat bleek.. Kanker
Uiteindelijk is ze er na een paar maanden aan overleden.

Maar ik hoorde later van me mama dat me oma zich al langer niet lekker voelde maar dat ze het tegen niemand zei omdat die mensen haar anders dwingen om naar de dokterte gaan en ze was niet zo'n dokter mens laat maar zeggen
En dat ze zich niet lekker voelde heb ik nooit wat van opgepikt totdat iedereen het wist. Dus het kan ook niet zijn dat ik het daarom heb gezien.
Heeeeel vreemd vond ik dit.

en ik had nog een keer iets meegemaakt wat ik heel eng vond.
Ik lag in mijn kamer te slapen.
En ik heb een tv op me kamer die hangt zo aan de muur.
Ik werd snachts wakker (ik was zelf heel verkouden)
Ik keek naar me tv en er was een groot rond rood licht omheen.
ik heb daar in me kamer lamellen en daar komt geen enkel licht doorheen dus dat kan niet!
en dat grote rode licht begon om me tv heen te draaien en het was er heel lang
Ik vond het doodeng en ik heb het niet weg zien gaan want ik ging onder mijn dekens liggen.
Dit kan ik echt niet plaatsen waarom of wat maar het was echt raar

Laatst bijgewerkt door flubjuh op 28-03-07 08:53, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 28-03-07 08:52

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 28-03-07 08:52

Ik geloof je wel. Ik heb zelf nu met de ratjes, 1 van hen nieste vaak, en zei zijn de enige met een FLESJE drinken. Net was ik aan het schrijven en hoor ik constant dat geluid alsof ze uit dat flesje drinken, en af en toe een niesje. Ze zijn eergisteren in geslapen...

**Geplaatst**: 28-03-07 08:53

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 28-03-07 08:53

flubjuh schreef:
Ik geloof heel erg in dat soort dingen
maar ik heb het nog nooit meegemaakt omdat ik GELUKKIG
nog geen hechte huisdieren ben verloren of paarden.
Maar ik heb zelf wel iets heeel raars gehad een keer
Ik had een oma.. en die paste elke dag op ons als mijn ouders gingen werken.
Maar er was een dag ik lag savonds (gewoon thuis) in me bed te slapen
Ik word normaal nooit wakker in me slaap.
En ineens rond een uur of 3 word ik wakker kijk naar me deur (daar lig ik met me hoofd naar)
en ik zie mijn oma staan.. Ik zei nog Oma? en toen knipperde ik met mijn ogen en het was weg.
Ik had het daarna een keer tegen een jongen verteld. Die jongen is echt een jongen die altijd onzin zegt of liegt.. maar wat zei die jongen; het is niet goed.. dat betekend dat je oma doodgaat
Maar me oma had helemaal niks!
En een paar dagen of weken (weet ik niet meer..) daarna voelde me oma zich niet lekker en ging naar het ziekenhuis en wat bleek.. Kanker
Uiteindelijk is ze er na een paar maanden aan overleden.

Maar ik hoorde later van me mama dat me oma zich al langer niet lekker voelde maar dat ze het tegen niemand zei omdat die mensen haar anders dwingen om naar de dokterte gaan en ze was niet zo'n dokter mens laat maar zeggen
En dat ze zich niet lekker voelde heb ik nooit wat van opgepikt totdat iedereen het wist. Dus het kan ook niet zijn dat ik het daarom heb gezien.
Heeeeel vreemd vond ik dit.

en ik had nog een keer iets meegemaakt wat ik heel eng vond.
Ik lag in mijn kamer te slapen.
En ik heb een tv op me kamer die hangt zo aan de muur.
Ik werd snachts wakker (ik was zelf heel verkouden)
Ik keek naar me tv en er was een groot rond rood licht omheen.
ik heb daar in me kamer lamellen en daar komt geen enkel licht doorheen dus dat kan niet!
en dat grote rode licht begon om me tv heen te draaien en het was er heel lang
Ik vond het doodeng en ik heb het niet weg zien gaan want ik ging onder mijn dekens liggen.
Dit kan ik echt niet plaatsen waarom of wat maar het was echt raar

Meestal heb ik dat er dan precies een week later iets gebeurd, klopte dat bij jou?

**Geplaatst**: 28-03-07 08:59

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 28-03-07 08:59

LilianR schreef:
flubjuh schreef:
Ik geloof heel erg in dat soort dingen
maar ik heb het nog nooit meegemaakt omdat ik GELUKKIG
nog geen hechte huisdieren ben verloren of paarden.
Maar ik heb zelf wel iets heeel raars gehad een keer
Ik had een oma.. en die paste elke dag op ons als mijn ouders gingen werken.
Maar er was een dag ik lag savonds (gewoon thuis) in me bed te slapen
Ik word normaal nooit wakker in me slaap.
En ineens rond een uur of 3 word ik wakker kijk naar me deur (daar lig ik met me hoofd naar)
en ik zie mijn oma staan.. Ik zei nog Oma? en toen knipperde ik met mijn ogen en het was weg.
Ik had het daarna een keer tegen een jongen verteld. Die jongen is echt een jongen die altijd onzin zegt of liegt.. maar wat zei die jongen; het is niet goed.. dat betekend dat je oma doodgaat
Maar me oma had helemaal niks!
En een paar dagen of weken (weet ik niet meer..) daarna voelde me oma zich niet lekker en ging naar het ziekenhuis en wat bleek.. Kanker
Uiteindelijk is ze er na een paar maanden aan overleden.

Maar ik hoorde later van me mama dat me oma zich al langer niet lekker voelde maar dat ze het tegen niemand zei omdat die mensen haar anders dwingen om naar de dokterte gaan en ze was niet zo'n dokter mens laat maar zeggen
En dat ze zich niet lekker voelde heb ik nooit wat van opgepikt totdat iedereen het wist. Dus het kan ook niet zijn dat ik het daarom heb gezien.
Heeeeel vreemd vond ik dit.

en ik had nog een keer iets meegemaakt wat ik heel eng vond.
Ik lag in mijn kamer te slapen.
En ik heb een tv op me kamer die hangt zo aan de muur.
Ik werd snachts wakker (ik was zelf heel verkouden)
Ik keek naar me tv en er was een groot rond rood licht omheen.
ik heb daar in me kamer lamellen en daar komt geen enkel licht doorheen dus dat kan niet!
en dat grote rode licht begon om me tv heen te draaien en het was er heel lang
Ik vond het doodeng en ik heb het niet weg zien gaan want ik ging onder mijn dekens liggen.
Dit kan ik echt niet plaatsen waarom of wat maar het was echt raar

Meestal heb ik dat er dan precies een week later iets gebeurd, klopte dat bij jou?

Nee ik heb nog steeds werkelijk geen idee waar dat vandaan kwam
Het is ook al een aantal jaren geleden

**Geplaatst**: 28-03-07 12:50

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 28-03-07 12:50

ik heb dit ook mee gemaakt met mijn hond.
Het was mijn beste vriendin en we zijn samen op gegroeid.
Nadat ze was ingeslapen kon ik het maar niet van me af zetten een jaar lang lach ik nog steeds elke avond te huilen in mijn bed.
Op een nacht werd ik wakker ik wilde wat water gaan drinken en liep naar de badkamer en opeens.... stond ze daar helemaal verlicht als een soort engel ( ik was altijd bang voor geesten en zo) maar dit voelde zo fijn ik keek haar aan en het was net of ze wilde ze zeggen dat het goed gaat met haar zo snel als ze kwam verdween ze ook weer.
De volgende ochtend wist ik niet meer of ik het nou gedroomd had of dat het echt gebeurd was maar goed wie droomt er nou dat i wat water gaat drinken in de badkamer midden in de nacht?? Uiteindelijk met kleine stapjes werd mijn verdriet steeds minden er begon ik het te accepteren dat ze er niet meer was.
Nu 7 jaar later kan ik af en toe nog steeds om haar huilen god was mis ik haar nog.Onze nieuwe hond heeft nooit het legen plekje kunnen op vullen niet om dat ik hem niet leuk of lief vond maar hij kwam zo snel al na de dood van joep.Mijn moeder kon het niet aan zonder een hond in huis al die stilte.
Sinds 2 jaar heb ik een veulentje die ( de zelfde kleuren heeft als mijn hond ) Ze is mijn beste vriendinnetje en heeft dit lege plekje op gevuld.
T gekke is dat ik heel bang ben om haar ook te verliezen en soms wel iets te overbezorgd ben .
Ik wil gewoon nooit meer dat verdriet voelen!!

**Geplaatst**: 26-05-07 11:49

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 26-05-07 11:49

Nou, ik had het met de oude buurman van mij!

-- Jaren terug woonden we in Vlaardingen (dat ligt in zuid-Holland!) en op een dag was de overbuurman overleden. De buurvrouw (die toen nog leefde, zij overleed een paar weken later) zei dat we de inboedel mochten hebben, zoals de platencollectie en tafels en nog wat meer. Na een dag van gesjouw hadden we de spulletjes uitgezocht en alles een plekje in huis gevonden. (De buurvrouw was al blij dat we die spulletjes van haar overnamen!) Nou, 's-avonds gingen we dus normaal naar bed, maar die nacht begonnen de problemen al! M'n broer en zus die waren op vakantie in duitsland en aan de andere kant van m'n slaapkamer was het stil. Althans, zo hoorde het dus te zijn. Precies om 1 uur 's-nachts, (IK WEET HET NOG GOED!) hoorde ik plots aan de andere kant van de muur van m'n kamer ineens het zachte geschuif van laatjes (M'n ouders sliepen beneden en ik boven!) net alsof iemand iets aan het zoeken was. Dat duurde een paar minuten, en nu komt het engste: het geluid verplaatste zich naar de gang!!! Je kon duidelijk voetstappen horen en het gekraak van de vloer!!! Dat ging nog even 5 minuten of iets langer door, maar dan stopte het even. Met angst en beven kroop ik uit me warme bedje en ging dan heel voorzichtig om de hoek kijken: en ja hoor: een la was open! (Hoe het in vredesnaam kwam, wist ik niet!)

Die ochtend vroeg ik aan me pa en ma of zij iets gehoord hadden, maar zij zeiden allebei 'nee'. Niks gehoord! was het antwoord. Toen ik na het eten weer naar boven ging om me kleren aan te trekken... was het laatje plots weer dicht! IEMAND MOEST DIE LA GESLOTEN HEBBEN!!! De geest van de buurman? Heel spooky!

**Geplaatst**: 26-05-07 12:14

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 26-05-07 12:14

Dan ben je inderdaad heeeel bang.

Ik zat laatst hier op zolder, op mijn kamer, te computeren. Gooit 'iets' uit het niets, ik geloof een flessendopje tegen me aan, schrok me dood.

En vandeweek zat ik hier, begint op de overloop, mijn deur was open, iets te bewegen alsof er iemand was, een vliegen deken van mij bewoog en je hoorde voetstappen en iets weggelegd worden. Moeder zat beneden, vader werken en broertje buiten, beide keren...

**Geplaatst**: 26-05-07 12:26

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 26-05-07 12:26

Dit heb ik met mijn kat. Een paar weken geleden is ze niet meer teruggekomen.
Ik zat er best wel overin, want ik heb haar mijn hele leven al, en nu is ze er opeens niet meer.
Nja, ik dus lekker vroeg slapen, hoor ik mijn kat onder mijn bed spinnen.
En net als wat de TS al zei... het léek er niet op, het wás het.
Dus ik snel onder mijn bed kijken, of ze daar niet toevallig zou liggen, heb/had haar lichaam namelijk nog niet gevonden.
Maar nee, niks.

Paar avonden daarna hetzelfde gespin onder mijn bed vandaan gehoord.
Krassen op de muur...

Moeilijk zulke dingen..

**Geplaatst**: 26-05-07 12:33

Re: Nog steeds mn pony 'horen'?

Geplaatst: 26-05-07 12:33

zelf heb ik ook zoiets mee gemaakt
op dat moment vond ik het eng, en wilde ik het niet
later ben ik er blij mee geweest.. gezien het feit dat ik nu weet dat ze ongeveer 1 maand voor dat begon in overleden.. (ze was verkocht) later voelde ik het dus zo : ze heeft me terug gevonden .. en we zijn nog even samen geweest Knipoog

dus als je die dingen hoort of ziet, denk bij jezelf dat aan alles wat je met dat dier of die persoon heb meegemaakt.. mij hielp het over mijn verdriet heen te komen Knipoog