Citaat:hej,
jah dat gevoel heb ik ook! maar dan niet om een paard maar om mijn hondje,, die heb ik 13 jaar gehad tot hij overleed,,
Mist ze die paarden dan niet??
Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
Citaat:hej,
jah dat gevoel heb ik ook! maar dan niet om een paard maar om mijn hondje,, die heb ik 13 jaar gehad tot hij overleed,,
Deesiej schreef:Daarom.. leuk verhaal mooi verzonnen maar ik geloof het niet
CBlove schreef:.. maar eindigde in een nachtmerrie
het is al bijna 12 maanden geleden, maar ik kan er nu pas over praten.
ik en mijn vriendin gingen een buitenrit maken, 's ochtends vroeg om half 7(dauwtrappen)
we gingen op de lieve oude knollen van mijn vriendin, een fjord en een dartmoorpony, Patrick & Sjoerd
deze pony's hebben echt nog nooit een stap verkeerd gezet in hun hele leven
en wij vonden dat ze ook wel weer eens een buitenrit hadden verdient
dus we besloten een rustig (stap) ritje te maken zonder zadel, omdat die pony's al op leeftijd waren
we waren al een uur onderweg, we waren nog niemand tegen gekomen, het was ook nog lekker vroeg
we hadden dikke lol, we hadden alleen nog maar gestapt, lekker met lange teugels en we genoten
alle 4 vol op, tot dat moment..
van achter ons kwam een hond op ons af scheuren, we hoorden in de verte nog wat geroep,
niks aan de hand dachten wij, onze pony's waren niet bang voor honden, we lieten ons paarden halt houden
zodat de baasjes de hond snel weer konden grijpen, de hond kwam in een rechte streep op ons af
scheuren, mijn vriendin had gelijk door dat er iets aan de hand was ( zij is altijd met honden opgegroeit)
ze zei tegen mij, dit gaat niet goed, we moeten weg hier, maar voordat ze goed en wel was uitgesproken
greep die hond in Patricks been, en beet flink door, mijn vriendin bedacht zich geen moment en sloeg
de hond met dr zweep, ik snap nog niet dat ze zo snel reageerde, ik had dat nooit gekunt, ik besefte
pas later wat er gebeurde..
de hond liet even los,, en Patrick ging ervan door,, natuurlijk Sjoerd er achter aan, gelukkig kregen
we ze snel terug, ik sprong er snel af en keek naar Patricks been, maar daar kwam de hond nog een keer
hij viel nu Sjoerd aan, die gelijk weer op hol sloeg, Patrick ging er ook achter aan, ik kon hem niet
vast houden en daar zag ik mijn vriendin op Sjoerd en een los lopende Patrick de hoek om vliegen..
voor de laatste keer levend..
ik kon het niet bevatten toen we ze vonden,, de eigenaren van de hond en ik gingen ze zoeken,,
het was een jonge man en vrouw,, en ze wisten niet wat hun hond had,,
we gingen ze zoeken,, wat niet zo moeilijk was door de sporen,, maar ergens gingen de sporen
het pad af recht het bos in,, al snel vonden we mijn vriendin op de grond,, ze bewoog niet,,
Sjoerd lag verder op,, zijn rechter voorbeen lag er heel raar bij,, Sjoerd was in een gat gestapt en
over de kop gevlogen,, zijn been was volledig door gebroken en alleen het vel hield het nog
bij elkaar,, mijn vriendin had dr nek gebroken,, en was op slag dood.....
ik had het niet meer,, ik zat bij Sjoerd in het bos,, hij lag heel stil en knijpte steeds met zijn ogen,,
het zag eruit dat hij heel veel pijn had,, ik keek naar mijn vriendin verop,, ik durfde niet dichter bij te
komen,, dierenarts en politie waren er al snel,, en Sjoerd is direkt afgemaakt,,
daarna is de politie gaan zoeken naar Patrick,, ze vonden hem aan het eind van het bos hij was door
een hekomheining gevlogen van prikkeldraad,, het prikkeldraad was volledig in zijn borst gesneden
en het zat ook helemaal om zijn achterbenen,, waar het een pees heeft door gesneden,,
ook Patrick is ter plekke afgemaakt,,
de hond werd later afgemaakt,, op verzoek van de eigenaren,,
ik kon het niet beseffen,, het drong niet tot me door,, tot dat ik de ouders van mijn vriendin zag
de politie had het hun net verteld,, ze storte helemaal in,, en toen haar vader mij zag staan,,
kwam hij gelijk vragen hoe het met mij ging,, op dat moment had ik het echt niet meer,,
hoe kon hij nog so lief tegen mij doen? ik had namelijk voor gesteld om op die twee te gaan rijden
dit gevoel heb ik nog maanden met me mee gesleept,, totdat haar moeder mij een keer vertelde
hoe opgewonden mijn vriendin was voor ons uitstapje,,
ik ben blij dat ik dit verhaal heb mogen vertellen,,
ik wil niet dat iemand ooit vergeet hoe lief mijn vriendin was en Patrick en Sjoerd mogen ook nooit
vergeten worden
appelbolfan schreef:Deesiej schreef:Daarom.. leuk verhaal mooi verzonnen maar ik geloof het niet
Een blz terug had ik nogal medelijden met haar, maar toen ik dit soort reacties tegenkwam begon er toch wel iets te dagen;
- haar gedrag in het topic; ze heeft geen enkele keer geantwoord
- ze is niet/nauwelijks op bokt
- en als dit écht gebeurt is, dan zou het toen wel in de krant hebben gestaan. En ik kan me er niks van herinneren; oke.. het is al heel lang geleden (als het uberhaupt gebeurt is) maar zoiets zou ik toch wel onthouden als het in de krant heeft gestaan..
Unfaithful schreef:Ik geloof 't wel.. dit zou je niet zomaar verzinnen, lijkt me..
Heel veel sterkte!
MSQuincyTE schreef:Hier zit een vreemd luchtje aan.
En ze is al 3 maand niet meer online geweest