Vanmorgen vondt de staleigenaar mijn shetland pony in het land met een gebroken achterbeen.
We zijn gelijk naar utrecht gegaan.Het r-achterbeen bungelde als een elastiekje aan haar bovenbeen.
Ze hebben haar been gespalkt en een verdoving gegeven.Op mijn stem werdt ze wel rustig,maar bleef veel pijn houden.
Ze hebben foto's gemaakt en waar ik bang voor was,kwam uit.De onderbeen was totaal verbrijzeld.Ze had 1 procent kans op
genezing en zou altijd pijn blijven houden.Dus toen heb ik besloten,dat ze ingeslapen moest worden.
Ze gaven d'r een slaapmiddel via een infuus in haar hals,ze bleef pijn houden.Toen kwam het fatale spuitje,ze bleef vechten tegen de dood.Ze hebben toen een spuit gegeven in haar hart.Ik heb haar een half jaar gehad.Ze had totaal geen shet karakter.Mijn dochter van drie wandelde,draafde ermee over het terrein.Zo lieve pony vindt je nooit meer.Ze is negen jaar geworden.Ze stond al vanaf april in het dag en nacht land en nooit een wondje of een dik been gehad.Ze is ook nooit ziek geweest.Het onderbeen bungelde eraan als een elastiekje.
rust zacht lieve mikxsi in ons hart leef je voort.