Geplaatst 23-10-2002, de dag waarop ik mijn eerste haflingerveulen kreeg, 4 maanden was hij. En op slag verliefd..
Ik heb zoveel met hem mee gemaakt, maar ook al zoveel kolieken... Januari vorig jaar..
Hier het verhaal: viewtopic.php?f=1&t=357901&hilit=
Dit heeft ie dus net aan overleeft...
Een jaar later, naar een proffesionele inrijstal gebracht om hem in te laten rijden.. Hij is daar compleet verpest, geslagen en weet ik wat niet meer... Het vertrouwen in mensen was hij helemaal kwijt. Het vertrouwen weer opgebouwd, mij vertrouwde hij, maar doordat hij me een paar keer er heel erg hard vanaf had gegooid was ik het vertrouwen in hem kwijt... Hoe langer ik wachtte hoe groter de drempel, dus vorig jaar de moeilijkste maar beste beslissing voor hem genomen en een goed baasje voor hem gezocht. Lag aan mij niet meer aan hem.. Een goed baasje heeft hij gevonden een meisje van 12 die deze zomer wedstrijden met hem ging starten..3 december is hij daarheen gegaan.
Vanavond een telefoontje, weer erge koliek gehad, en hij heeft het niet gehaald
In Emmeloord is hij uit zijn lijden verlost...12-05-2006 is hij 4 jaar oud geworden..
Lieve Ranger, je was mijn mannetje, wij hadden echt een band samen, en zal je echt nooit vergeten.
Ik hou van je!!
ik ben helaas de moeder van mijn shetje verloren na een dood geboren veulen, had ook super veel met haar meegemaakt.. nogmaals heel veel sterkte, ik weet hoe je je voelt 
