Geplaatst 
Hierbij wil ik graag het verhaal vertellen van Amber, mijn buurmeisje en een goede vriendin, en de pony die ze 2 jaar lang met alle toewijding verzorgd heeft.
Toen amber voor het eerst bij ilse was geweest, kwam ze met een overweldigend enthousiasme thuis, hoe fantastisch die lieve 2 jarige welsh die ze mocht verzorgen, en later ook inrijden wel niet was. ze was meteen verkocht, verliefd.
meerdere keren ben ik mee geweest, en heb ik gezien hoe sterk hun band was, hoe je zag dat ze elkaar kenden en zelfs grapjes met elkaar uit haalden, hoe ze elkaar aanvulden als ze reden en hoe liefdevol amber ilse verzorgde.
samen hebben ze veel meegemaakt, ilse is moeder geworden, ze heeft de geboorte meegemaakt, het veulen opgevoed, tot dit veulen verkocht werd naar australie, wat voor amber, én ilse, al een heel groot verdriet is geweest.
de eigenaar van ilse bemoeide zich er niet mee, dus kon amber ilse min of meer als van haarzelf beschouwen. ze kwam er vaak, en genoot elke keer. tot op dag, toen ze weer naar ilse ging, haar baas zei dat hij ilse verkocht had. zonder waarschuwing vertelde hij dit, en de volgende week zou ze weg zijn. amber was echt kapót, gebroken, ze heeft ontzettend veel gehuild env erdriet en pijn gehad.. op de foto hierboven zien jullie hun eerste afscheid, de dag dat ze weg zou gaan.
ilse bleef gelukkig wel dichtbij wonen, maar amber mocht haar niet bezoeken. voor ambers verjaardag hebben wij toen opgezocht waar ilse nu stond, en zijn wij zonder dat amber het wist naar de nieuwe eigenaren toegegaan en hebben we de situatie uitgelegd en gevraagd of het goed was dat wij een keer met amber kwamen, en dat ze dan nog een laatste keer op ilse mocht rijden, of dat het nog meerdere malen mocht. gelukkig mocht dit, en op haar verjaardag hebben we haar geblindoekt naar ilse toe gereden. toen we de blinddoek afhaalden, schoten de tranen in dr ogen, ze was zo blij om haar paardje te zien, en het was ook echt wederzijds.. we zijn een hele dag bij ilse geweest, amber heeft de helft doorgebracht alleen met haar in de bak, gewoon verzorgen, vertroetelen, spelen, geweldig samen.. ze heeft ook nog gereden, en toen we weg gingen, moesten ze voor de tweede keer afscheid nemen, wat voor amber weer ontzettend moeilijk was.
een hele tijd heeft ze ilse weer niet gezien, totdat ze van de eigenaren gelukkig weer een keer mocht komen naar ilse. intussen was ilse weer naar de hengst geweest, en ze zou de dag voordat amber naar haar toe zou gaan terug komen.
ze werd met de trailer teruggevoerd naar haar eigenaren.
toen ze de trailer echter openmaakten,
vonden ze de altijd energieke ilse niet terug zoals ze verwacht hadden,
maar met haar halstertouw losgerukt, lag ze op de grond.
dood.
wat er precies gebeurd is in de trailer, weet niemand.
wat ik wel weet, is dat ik amber nooit zo verdrietig heb gezien.
één dag voor hun hereniging,
en alles zo ruw weggenomen..
ze zal altijd gemist worden.
