Geplaatst Shadow werd een week eerder ziek. Er werd gedacht aan een dunne darm koliek en ik heb besloten haar te laten opereren. Het herstel ging moeizaam en er waren veel zorgen. Zij heeft een week op de intensive care gestaan. En toen werd ook Barry ziek. De dierenarts die langs kwam zei; ik heb ook weleens een dag geen ontlasting en geef hem maar een zandkuurtje. Deze gevallen hebben niet met elkaar te maken.
Ik ging hier niet mee akkoord en heb geëist dat ze een andere dierenarts langs zouden sturen. Die nam mij wel serieus.
De volgende dag werd ook Barry naar de kliniek gebracht. Ik hield mijn hart vast.
Hij ging in rap tempo achteruit. Eind van de middag het vernietigende telefoontje. Beide pony's hebben grass sickness en zijn kansloos.
De grond zakte onder mijn voeten weg. Shadow en Barry, 4 en 5 jaar. Hoe kan dat nou?
En dan op weg naar de kliniek, in de wetenschap dat je ze allebei moet laten gaan. Onmenselijk.
Wie gaat er eerst? Gruwelijk... Gelukkig heeft de dierenarts deze keuze voor mij gemaakt.
Shadow eerst, zij is het grootste. Beide pony's werden in dezelfde grote box ingeslapen. Ze waren zo weg. Nog geen 10 seconde.
Aan mijn linkerkant lag Barry en aan de rechterkant lag Shadow. Ik kon alleen maar denken dat dit niet echt kon zijn. Mijn mooie pony's, in de bloei van hun leven.
Vanaf de allereerste symptomen waren beide pony's kansloos. Door Barry wisten we ook wat er mis was met Shadow. Zij had het sowieso niet gered maar dan hadden we waarschijnlijk gedacht aan complicaties van de operatie. Pas toen Barry dezelfde symptomen kreeg werd duidelijk wat er aan de hand was. Shadow heeft het zolang vol gehouden door de intensieve zorg.
Ik ben verslagen, zo boos en stuk van verdriet.
De zorgen zijn groot voor de andere pony's (ik heb een kleinschalige ponyclub).
Gisteren heb ik de dierenarts rekening gekregen. Dat de rekening fors zou zijn wist ik natuurlijk. Alleen had ik wel ingecalculeerd dat ik Shadow en Barry dan weer mee naar huis kon nemen. Dat zou het waard zijn!
Het liep anders, Shadow en Barry komen nooit meer thuis. Het voelt als een dubbel verlies. Ruim 8 duizend euro verder en 2 dode pony's.
Ik weet even niet hoe het nu verder moet. Het is een immens verlies en zowel ik, leskindjes en ouders zijn ontroostbaar!
Hun hoefsporen staan voor altijd in ons hart!
Lieve Shadow en Barry! Fly high!
Wat mis ik ze....
Barry!
Shadow!
