Geplaatst 
Dag lieve Melissa, dag knapste oortjes van allemaal
Vorige maand heb ik helaas de keus moeten maken mijn lieve merrie in te laten slapen.
Ze is 28 jaar geworden, we kenden elkaar sinds 2001 en het is bijzonder en geweldig om zo lang samen te zijn, door alle grote veranderingen in mijn leven, door alle kleine. We begonnen ons avontuur als twee jonkies, zij atactisch van de drafbaan, ik als brugklasser door weer en wind naar verzorgpaarden. Na een aantal jaar, en een hoop (kop)zorgen nam ik haar over en gingen we serieuzer aan de slag. We verhuisden van stal, op zoek naar de juiste plek. Ze leerde me zoeken naar de beste omstandigheden voor haar, liet me fouten maken en verbeteren, luisteren naar mijn gevoel, naar het hare, we pikten kennis op uit verschillende stromingen waar en wanneer we het nodig hadden, ze leerde ontspannen, we trokken er op uit.
Onze mijlpalen werden gemeten met appels en bakjes slobber, een rustig handgalopje in de bak of een harddraf door het bos. Het was genieten om je blij over de track te zien rennen, en net zo enorm genieten om te zien hoe lief je met onze kleine was. Ik heb hard gewerkt, goed gezocht naar de beste manier om haar zo lang mogelijk het beste te bieden, en de keus voor het afscheid behoorde daarbij. Het was een verdrietige maar zo'n mooie zonnige dag, tussen alle dagen regen door, je blies je laatste adem uit in mijn armen en een regenboog liet zich zien.
Ik hoop dat je ergens heel hard rondjes rent om je grote witte liefde heen en wie weet treffen we elkaar weer. Voor nu zijn alle regenbogen van jou, ik mis je en ben je dankbaar, lieve Melissa
