Bedankt allemaal voor alle lieve berichtjes. Het is gewoon nog steeds bijna niet te bevatten dat Duchess er niet meer is. Ik kan het gewoon nog geen plekje geven, de beelden blijven maar door mijn hoofd spoken.
De dierenarts en zijn assistend waren gister (heel begrijpelijk) ook behoorlijk van slag. De dierenarts bleef maar zeggen dat hij zoiets nog nooit had meegemaakt. Hij snapte ik eerste instantie ook niet hoe dit zomaar kon gebeuren. Gister heeft hij na de tijd Duchess been dus nog onderzocht. Daaruit heeft hij geconcludeerd dat er voor het onderzoek al een van haar pezen was afgescheurd en dat er al een scheur in het bot had gezeten. Omdat ze zo minimaal kreupelde, vrolijk oogde en er ook geen zwelling of warmte in haar been aanwezig was, konden wij dit niet weten. Volgens de dierenarts was het letterlijk een tikkende tijdbom en had het ook in de weide mis kunnen gaan. Zelfs als we hier doormiddel van een foto achter waren gekomen, hadden wij Duchess niet meer kunnen redden. Ook heeft de Dierenarts mij op het hart gedrukt dat Duchess gisteren door de verdoving in haar been geen pijn heeft geleden.Ik heb vandaag ook een hele mooie bos bloemen en een ontzettend lief kaartje gekregen van de kliniek. Uiteraard was ik meteen in tranen toen ik de bezorger voor de deur zag staan.
Ondanks dat ik dit alles nu weet, kan niet zeggen dat het oplucht. Ik blijf maar denken dat ik dit op de een of andere manier had kunnen voorkomen. Misschien krijg ik er later meer vrede mee, maar voor nu is het verdriet nog veel te vers.
Ach wat verdrietig. Niemand verwacht dat zoiets zomaar kan gebeuren. Ik ben wel blij voor haar dat ze in elk geval geen pijn had door de verdoving. Heel veel sterkte met de verwerking
wat een verschrikkelijk ongeluk. Heel veel sterkte!
Gowlan
Berichten: 4976
Geregistreerd: 21-04-06
Geplaatst: 26-04-22 23:30
Jeetje TS, tranen in mijn ogen. Wat verschrikkelijk, dit verwacht je niet aan een "simpele routine" van uitverdoven.. Bizar hoe ze eigenlijk niks heeft laten merken behalve een kleine onregelmatigheid, terwijl het probleem wel al in het been aanwezig was.. Heel veel sterkte met het verlies van jouw mooie paard.
Och jeetje!! Wat een verdriet! En wat een horror om het te moeten zien. Aan de andere kant, wat fijn dat ze niet onnodig heeft hoeven lijden en dat jullie al op de kliniek waren waar er meteen een dierenarts in kon grijpen. Je moet er toch niet aan denken dat je je paard zo vindt in de wei… Maar zoiets verwacht je toch niet, jeetje. Heel heel veel sterkte.
Ach jeetje wat is dit een drama! Een tikkende tijdbom, ergens mag het misschien troost geven dat dit bij de Da is gebeurt en ze direct verlost is. Ik moet er niet aan denken dat dit snachts op stal of oo de weide gebeurt en je haar de volgende dag zo gevonden had.
Wat onwijs attent en medelevend dat je een bos bloemen kreeg, ze zullen zelf ook erg ontdaan zijn.
Wat een naar en triest einde, zeg. En wat goed van je dat je bij je paard bent gebleven toen ze werd ingeslapen. Kan me goed voorstellen dat je het er nog moeilijk mee hebt. Heel veel sterkte.
Verschrikkelijk, het leek zo goed maar van binnen dus zo kapot
Ergens "gelukkig" dat het precies op de kliniek tijdens de verdoving is gebeurd.. gelijk actie,gelijk de juiste mensen erbij hoe schokkend als het ook is.
De kliniek handelt netjes zo met de bloemen etc, hopelijk haal je daar wat kracht uit.
Wat een verschrikkelijke manier om je paard te verliezen. Ik kan (en wil) me niet voorstellen hoe naar het moet zijn geweest. "Gelukkig" was je daar en konden ze direct actie ondernemen
Jeetje wat een horror. Heel veel sterkte! Helaas komt dit vaker voor en staan de meeste artsen ervoor om eerst foto’s te maken om breuken uit te sluiten voordat ze gaan uitverdoven. In jouw geval had de prognose nog steeds slecht geweest… Maar wat een verschrikking. Hoop dat je het met wat tijd een plekje kunt geven.
Verschrikkelijk om je paard op deze manier te moeten zien en vervolgens zo ineens afscheid van haar te moeten nemen.... Ik hoop dat je uiteindelijk in staat zult zijn dit verschrikkelijke beeld te laten vervagen, en de mooie herinneringen aan haar weer de overhand zullen krijgen. Heel veel sterkte met het verlies van jouw mooie Duchess.
wat knap dat je er voor haar kon zijn op haar laatste moment. Die foto komt heel hard binnen (2weken geleden zat ik ook zo bij mijn paard en veulen) dan kom je er pas achter hoeveel liefde heb je dan hebt voor je maatje
dikke vette knuffel en heel veel sterkte gewenst, en ga vooral kapot van verdriet en krop het niet op want je maatje missen is niet niks! (ik kreeg vervelende k*t opmerkingen naar mijn hoofd, ach tis maar een paard en er zijn ergere dingen)