
Ik had zo gehoopt nog heel lang dit topic niet te hoeven maken. Maar helaas hebben we vanavond afscheid moeten nemen van een wereldpaard..
Ohh lieve Katinka.. Wat een indruk maakte je toen we bij je gingen kijken in de zomer van 1999, een hele wei vol tinkers maar jij sprong er echt tussen uit met je kleur en attitude. Wat heb je ons prachtige veulens geschonken, en wat hebben we van je genoten. Onder het zadel, voor de kar, niets was je te gek.
Afgelopen zomer zijn we nog met de huifkar op vakantie gegaan, en toen was ik al bang dat het misschien wel de laatste keer zou zijn..
De laatste weken liep je al kreupel, heel apart je liet je rechtervoorbeen over de grond slepen. Maar verder voelde je je wel goed, hinniken als je me zag en vreten als een bootwerker. Maar toch voelde ik zo`n knoop in mijn maag, hopende dat ik het fout had en het gewoon weer goed kwam.
Maar vanavond was het helemaal mis. Je liep helemaal scheef, kon eigenlijk alleen maar rondjes rechtsom draaien en rechtuit lopen was echt een uitdaging. Ik zag de paniek in je ogen, je snapte het ook niet.
Nadat je in de stal gevallen was en daar zo lag wist ik genoeg. Het was klaar, ik wil je niet laten lijden.. Opstaan was zo goed als onmogelijk, dus de beslissing om je in te laten slapen was de makkelijkste, en moeilijkste beslissing in mijn leven.
Mijn kanjer, mijn alles... is niet meer.. Wat zal ik je missen meid..


