Een pony uit duizenden, mijn once in a lifetime meisje. 23 jaar ben je geworden en die 23 jaar ben je als een rode draad in mijn leven geweest. Als klein, bruin veulentje keek je met jouw wijze ogen de wereld in, toen ik jou op jouw 3e levensdag ontmoette. Ik was toen 9 jaar.
Ondanks dat ik je lang geleden, voor 2 jaar kwijt ben geweest, ben je weer op mijn pad gekomen. Wij waren één, niemand kon die verbinding verbreken.
Vele dingen hebben we samen beleefd, geleerd, je hebt mijn diepste dalen meegemaakt, maar ook mijn hoogtepunten.
Je was mijn eerste echte eigen pony.
Helaas heeft een botwoekering in jouw spronggewricht een eind aan ons sprookje gemaakt. Nu heb je geen pijn meer en mag je samen met jouw fjordenvriendin Lizzy gaan genieten van de rust.
Kleine lieve gekke meid, je zult gemist worden door velen en je laat een diepe afdruk op mijn hart achter
Waar het allemaal mee begon.. Hier was Mandy een jaar of 4-5 en ik een jaar of 13-14

Haar eerste dag bij mij


Zelfs toen ze een jaar of 12 was, had ze de uitstraling van een jaarling












Onze laatste avond samen


Dag lieve gekke meid


We hebben vele dingen gedaan, zoals te zien is op onderstaande filmpjes :
Ons eerste ritje samen... Toen ik haar net had

Gelukkig ging het later wel goed

Mijn laatste punt van de F12 heb ik met haar gereden

Alles kon ik met haar doen

This is the end of a long story
