Na alles wat hij met alle liefde voor mij gedaan heeft, gaf hij zaterdag aan dat hij hier klaar is. Hoe veel pijn het ook doet, ik heb zijn laatste wil gelijk in gang gezet van vanmiddag was het zo ver.
Hij heeft nog een week heerlijk echt paard kunnen zijn. Lekker veel graasuren, ondanks zijn pssm1, nieuwe vriendjes gemaakt, lekker tutten, eten en genieten. Meer wilde ik niet meer voor hem, alleen maar dat hij blij was en dat was hij.
Vanochtend gepoetst alsof we op wedstrijd gingen, naar mijn tijdelijke huis gelopen en onderweg foto's gemaakt. Hij was blij, vrolijk, alert, grappen aan het maken en belachelijk voorwaarts.
Het inslapen verliep heel rustig. Hij ging op 't gemak liggen en was snel weg. Ik heb hem geen seconde los gelaten of uit het oog verloren. Dit was het het laatste wat ik voor hem kon doen en dat heb ik met alle liefde gedaan.
Ik kan een hele opsomming gaan maken van wat we allemaal gedaan, beleeft en ervaren hebben, maar dan wordt het een ellenlang bericht. Veel van jullie kennen wel wat van hem en ons, dus het hoeft ook niet.
Tycho was Tycho. Mijn Tychje, mijn allerknapste. Hij was niet alleen prachtig aan de buitenkant, maar nog zoveel mooier van binnen. Ik kan gewoonweg niet in woorden uitdrukken wat hij allemaal voor mij gedaan heeft en betekent. Ik ben zó trots dat hij naast mij stond, en staat. Trots op hem, zo uniek op elk gebied, trots op ons, wat we allemaal gedaan hebben, wat we samen geleerd hebben en absoluut wat hij mij geleerd heeft. Dankzij hem ben ik wie ik ben. Punt.
Bijna 16 jaar zijn we samen geweest. Woensdag is zijn jaardag.
Mijn lief Tych, dankjewel, voor alles. Ga genieten lieverd, je hebt het zo meer dan verdiend. Ik hou van je.












Voor altijd bij mij
