Net 27 geworden en nog zo fit als een jonge vent.. En ineens werd ik gebeld, onze grote gele vriend stond doodziek in de wei.. Ik had hem al een tijdje niet gezien maar 23 jaar vriendschap vergeet je niet zo maar.. Hals over kop nog naar hem toe gegaan. En de dierenarts (en mede bijrijder) was al onderweg voor een 2nd opinion. Helaas kwam ze tot dezelfde conclusie als de eerste dierenarts. Geen redden meer aan. Een nare vorm van koliek is hem fataal geworden. Wat was hij dapper en oersterk. En wat een verdriet om zo'n sterk paard te zien neer gaan.
Dag lief vriendje.. Bedankt voor de mooie en soms frusterende 23 jaar dat ik je heb mogen kennen. Je was een vriend voor het leven, een bijzonder karakteristiek dier zelfs voor fjorden begrippen. Maar oh zo vriendelijk en lief en je vond bijna alles goed, zolang je maar niet alleen weg hoefde of achterbleef.