Met behulp van alle vrijwilligers konden ook hulpbehoevende mensen genieten van het paardrijden!
Dankbaar en mooi werk. Dat leek me dan ook heel leuk om te doen, dus nam ik contact op om me aan te melden als vrijwilligster.
Op dat moment waren er o.a. 3 Fjorden op de manege, waaronder Pablo!
Pablo werd voor 16 jaar lang mijn vaste paardje om mee te werken. Mijn viervoetige collega!
Lekker eigenwijs, super sterk, trouw en heel lief. Een echt allemansvriend.
Het jaren lang hard werken begon op te spelen, hij kreeg artrose.
Voor Pablo was het tijd om te stoppen met manege werk, hij kon het niet meer.
Intussen was er contact opgenomen met een zorgboerderij waar Pablo wel van zijn oude dag mocht genieten.
Maar toen kwam de lockdown... Dat gooide het hele plan om. Zowel de manege als de zorgboerderij moesten noodgedwongen dicht, met alle gevolgen van dien. Maar wat te doen met Pablo? Het zag er niet goed voor hem uit.
Omdat Pablo altijd al een speciaal plekje in mijn hart veroverd had, boden Daan ik aan om hem alsnog nog een mooi pensioen te bieden bij ons thuis.
Zo gezegd zo gedaan, we haalden Pablo op en hij kon lekker met Nick en Bliksem de wei op. Gras eten, geknuffeld worden en af en toe nog een stapritje met David of Marloes.
En zo had de manege ook een zorg en last minder in moeilijke tijden.
Het was een mooie, dankbare oplossing!
Pablo heeft bij ons nog een prachtige tijd gehad, hij mocht zelfs nog mee verhuizen naar onze nieuwe plek.
Waar we gewoon verder gingen met knuffelen, veel grasjes eten en ook een paar rustige stapritjes hebben gemaakt. Prachtig vond hij het. Hij genoot van de aandacht. Ook van de korte stapritjes waarbij hij mee mocht.
Vorige week vrijdag stond ik naast de stallen te werken toen ik wat gestommel achter me hoorde. Ik dacht eerst dat Nick en Bliksem weer eens met elkaar aan het klooien waren. Maar het was Pablo, strompelend op weg naar de waterbak. En op dat moment wist ik genoeg. Het is klaar.
In overleg met de manege besloten we de knoop door te hakken. Het was tijd om afscheid te nemen.
Maandag avond zette ik met tranen op de FB van de manege:
Vandaag was een emotionele dag.
Lieve Pablo is aan het einde van de middag rustig ingeslapen.
Afgelopen weken begon Pablo, ondanks zijn pijnstilling, slechter te lopen.
Hij ging helaas snel achteruit. In overleg hebben we samen besloten dat het tijd was om afscheid te nemen.
Pablo heeft nog een prachtig pensioen bij ons gehad.
Op de manege was hij geliefd door velen. Pablo was een harde werker, lekker ondeugend en gewoon een top Fjord! Een Fjord om nooit te vergeten. Vooral gewoon lief!
Afgelopen weekend en vandaag is Pablo extra in de watten gelegd.
Vanmiddag nog gezellig met David en Marloes peren en appels plukken. Lekker veel appels en peren snoepen en vooral veel geknuffeld en gepoetst worden.
Aan het einde van de middag was het tijd om afscheid te nemen. Een emotioneel moment.
Pablo heeft er niets van gemerkt. Hij stond tot het einde heerlijk van grasjes en de salade te smullen die David en Marloes voor hem gemaakt hadden. Omringt met liefde is hij rustig ingeslapen.
We zullen Pablo ontzettend missen, maar voor Pablo is het goed zo.
Bedankt voor alles Pablo!
Appels en peren plukken vanaf Pablo zijn rug. Lekker veel eten, nog even samen genieten. Wetend dat het bijna zover is.
Tijd om naar het grasveldje voor het huis te lopen.
Terwijl we met een lach en een traan op de dierenarts wachten, geniet Pablo van zijn laatste maaltijd. Heerlijke salade van David en Marloes.
En dan is het tijd...
Bedankt Pablo, namens iedereen die jou lief had! Je hebt ontzettend veel mensen het plezier van het paardrijden gegeven. Jong en oud waren dol op jou! We gaan je missen, maar kijken terug op prachtige jaren met jou. Je was een top fjord, een fjord om nooit te vergeten!
Pablo is 24 geworden.
