Paar dagen op de kliniek, gipsschoen eronder en op de dubbele dosis buut.
Daarna de gips vervangen voor glu shoe's.
Foto's gemaakt. Slechte boel... Sinker. Maar we gingen er vol voor.
Al die tijd nog steeds op de buut. Deze week werden we langzaam en voorzichtig wat positief. Ze ging vooruit. We kregen hoop dat we haar comfortabel konden houden tot haar veulen geboren kon worden.
Gistermiddag nog een bericht naar de smid en dierenarts hoe goed ze het deed. Ze liep weer vlotter en toonde fitter.
Tot gisteravond... Ze liep linksvoor beroerd... Op stal. Beetje extra koelen en wachten maar weer. We konden simpelweg helemaal niets meer voor haar doen dan wat we al deden.
Vanmorgen nog slechter. Ze kwam nog in de benen om haar prakkie pulp met buut te eten.
De rest van de dag alleen maar gelegen en ik de hele dag aan de telefoon met de dierenartsen en smid. Het grote vermoeden was dat ze er een hoefzweer bij had en haar schoen moest er dus af om dat op te gaan zoeken.
Eind vd middag ging ik bij haar zitten om haar voet te koelen met een ice pack. Ze wou niet meer opstaan en ineens viel mij een scheur onder haar voet op. Die zat er gisteravond nog niet.
Haar zool brak door... Hoefbeen kwam er doorheen.
Dit was het, het is over en uit. Ze was inmiddels ook begonnen met haar veulen uit drijven dacht ik te zien.
Gelijk de dierenarts weer gebeld. Kom maar want dit kan niet meer....

Ze is samen met haar ongeboren veulen naar de eeuwige groene weides. Het bleek dat haar veulen inmiddels al overleden was... Zelfbescherming, een wonderlijk iets...
Je hebt gevochten tot het einde lieve Champs. Iedere dag, ondanks de pijn, oortjes naar voren en begroeten met een zachte hinnik.
We gaan je missen wijfie. Ook al was je hier nog niet zo lang, je hebt een grote indruk achter gelaten

Een week of 2 voor de HB nog mooie foto's van haar gemaakt. Zo'n prachtmerrie, het is eeuwig zonde







Een laatste kus van je grootste fans

Dag meisje...

