Mijn once in a lifetime paard, mijn alles. Iedere dag word ze gemist, we waren nog lang niet klaar samen.
Na een jaar van problemen kon het niet meer (maanblind, oog er uit, artrose, peesblessure, cushing en uit eindelijk hoefbevangen).
Waar Roos altijd alles voor mij gedaan heeft kon ik maar 1 ding voor haar doen. Tot het laatste moment was ze de koningin van mijn groep.
Een paar dagen voordat ze echt niet meer kon is ze nog mee geweest op fotoshoot. Wat was ze blij dat ze mee mocht, met pijn, maar met een enorm enthousiasme ging ze de trailer op.

Nooit meer minimarathons racen met Benno

Nooit meer knallen in de dressuur ring

Districts kampioenschap 2012, ZZ dressuur, 3e plaats en een hippiade ticket.
Nooit meer een veulentje op de wereld zetten

Roos samen met Deedee
Nooit meer lol in de vaardigheid

ZZ vaardigheid op de hippiade in 2016.
Nooit meer zo'n fijn span kunnen rijden

B dressuur, samen met haar dochter Deedee, reserve kampioen op de hippiade in 2016
Nooit meer samen mendurance rijden

Nooit meer lekker in het zonnetje liggen

De dag voordat ik haar heb moeten laten gaan
Nooit meer die pretkop die het voordeurtje open duwt.

Terug uit de kliniek nadat ze aan haar oog geopereerd was
Nooit meer simpelweg genieten


Super Roos, dank je wel voor alles wat je mij gegeven heb.

Roos is op 5 dagen na net geen 17 jaar geworden.
Ze is precies 14 jaar en 1 maand bij mij geweest.