Vorig jaar had ik al een lange tijd een verzorgpony. Nancy een zwarte shetlander ! (ik was toen 12 en was toen erg klein voor mijn leeftijd )
Dat echt super leuk was. We (een vriendin en ik) mochten er alles mee. En ze was super lief

Elke dag kwam ze hinnikend naar ons toe komen. En hinnikte bijna de hele dag door

We hadden nog super veel plannen met haar. Naar het bos en strand. We hadden ons in geschreven voor een marathon. We zouden western les nemen. En ze bleef ons altijd verbazen.
Zoals ineens de piaf kunnen. Super goed kunnen springen. enzovoort ! Ze maakte ons zo trots

maar ze ging soms wat onregelmatig lopen. De ene keer liep ze goed en de andere keer liep ze kreupel.
De dierenarts had gekeken en zei dat ze een fysio nodig had. Dus werd er een afspraak gemaakt met de fysio. Maar toen op een donderdag voor pasen. Het leek een super leuk paas weekend te worden !
Totdat we een berichtje van de eigenaar van nancy kregen.
Dat nancy ineens overleden in de stal lag...
Ineens ...


Toen ging er vanalles in mijn hoofd om. Hoe kan dit ?
Mijn vriendin ( die samen met mij nancy verzorgde ) zat naast mij. We zaten op de manege. Mijn zus was aan het rijden.
Het berichtje drong eerst niet tot mij door.
Toen barste ik in huilen uit en rende naar de stallen, naar mijn lievelings pony.
ik heb dagen, weken, maanden gehuild. Nu soms nog steeds.
lieve Nancy,
Je was nog maar 15.
Je leerde me zoveel..
Maar je leerde me niet, Hoe het was nu je er niet meer bent

Maar het leven gaat door ..

Dus ik ging samen met mijn vriendin opzoek naar een andere verzorg pony\
Die kwamen we tegen !
Een super mooie Welsh hengst! Leonardo
Hij had super lange manen maar was weinig gewent met mensen.
De eigenaar had gezegd dat je hem misschien niet kon krijgen. Maar hij kwam gelijk naar ons toe.
Hij was super lief en voorzichtig

Hij was niet beleerd. Maar na ongeveer 3 weekjes vertrouwen opbouwen.
Ben ik er voorzichtig op gaan zitten. (zonder zadel en hoofdstel

In de zomer zouden we met hem naar keuringen ( dat had hij al vaker gedaan en ook gewonnen)
En zouden we buitenritten maken met de kar !

Maar toen op een dag zouden we weer naar 'Leonardo. Maar we konden hem niet in zijn wei vinden. En hij stond ook niet in zijn stal. Dus gingen wij nar de andere boederij (er is 1 familie en die hebben 2 boederijen En ze staan soms dan even anders) Maar ook daar stond hij niet.. Dus gingen wij even bij de eigenaar vragen.
Toen hoorden wij dat hij net overleden was..
Hij had een zware koliek aanval. Ze hadden de dierenarts er optijd bij.
maar de koliek was te ernstig. en de medicijnen holpen niet..

Terug op de fiets waren mijn vriendin en ik stil. we zeiden niks. we waren aan het huilen. Thuis heb ik alleen nog maar gehuild..
in 1 maand tijd.. 2 lieve ponys verloren

R.i.P. Nancy en Leonarde. De 2 mooiste sterretjes


Ik zal jullie nooit vergeten...

