Geplaatst 
Als de dag van gister weet ik nog dat je bij ons geboren werd.
Je moeder stond te ijsberen voor de draad van de wei, waarop we besloten haar lekker naar binnen te doen gezien de melk al uit haar uier liep. In de box begon ze rustig te eten en leek het nog niet veel haast te hebben. Ik besloot om nog een rondje met Manno (mijn hond) te gaan lopen. Toen ik aan de andere kant van het dorp was, kreeg ik telefoon van mijn vader dat de blaas te zien was. Nog nooit hebben Manno en ik zo hard gerend. We renden de voetballers die aan het hardlopen waren voorbij en toen we bij de stal aankwamen was even alles zwart. Het was niet voor niets geweest, want ik was op tijd om de geboorte te kunnen zien en te ondersteunen.
Twee benen, voskleurig met een wit voetje..... Ow het zal wel een eenkleurige zijn...
Twee benen, een hoofd en de hals... Jeetje wat een hals!!! Zal wel een eenkleurige voshengst zijn...
Toen kwam de rest... Wauw, een Appaloosa!!!!!!
Beentje omhoog tillen... Wauw en ook nog eens een merrie!!!
Wat was ik trots op mijn super mooie Pytron's First Lady! En helemaal toen ze in september op de keuring het kampioenslint te pakken kreeg. Ik wist al dat het mijn topper was, maar nu werd het ook nog eens bevestigd door de kundige mensen.
Helaas mocht de toekomst muziek niet klinken en is het alleen bij dromen gebleven.... Door een aandoening aan beide voorbenen, waardoor een pijnvrij leven niet mogelijk werd, hebben we besloten je te laten gaan op bijna 4 jarige leeftijd.
Ik heb de grote eer gehad om te voelen wat voor talent je had:
En op 11 maart is Devica (Engeltjes op bokt, hoe toepasselijk) langs geweest om ons mooie afscheid vast te leggen. Ik wil een paard foto's met jullie delen.
1.
2.
3.
4.
5.
Niet alleen ik nam afscheid, maar ook haar geweldige moeder:
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
Afgelopen maandag was de dag. Mijn allerbeste maatje Jannet (Anais hier op bokt) is tot aan het einde bij haar haar geweest. Iets wat ik zelf niet kon opbrengen, maar wat ik maar aan 1 persoon kon toevertrouwen. Ze heeft haar in alle rust en vertrouwdheid naar de groene weides begeleid. Iets waar ik eeuwig dankbaar voor ben, maar wat niet in woorden uit te drukken valt.
The First and the Last........
Sterkte....
En een dikke knuffel voor jou 
ik vond het een fantastisch mooi dier. Ze heeft ook te koop gestaan toch?
