Geplaatst En denkend aan dat stukje pracht, dat je zelf ook zou willen bereiken met een eigen paard.
Zo kocht ik op 25 januari 2008 mijn paard.
Een springgefokte e pony waar ik zeer graag mijn dressuur wedstrijdjes mee zou willen rijden.
Een best duur paardje voor ons budget destijds.
Maar dat maakte mij op dat moment niet uit. Ik zag t plaatje al voor me en wilde graag dit paardje hebben.
Daar was die dan.
http://www.mijnalbum.nl/Foto-HLCYS6TU.jpg
Geschoren en al. Helemaal strak kaal. Maar super lief. Met zn deugniet ogen.
Hier een filmpje toen die net bij mij aangekomen was. Daarna even met mn verzorgpony in de bak gelaten om hem niet helemaal kierewiet te laten worden.
En zeg nou zelf. Leuk paardje toch?
Ik ben zelf ook niet zo groot. En hij was maar 157, 9 jaar en een nrps pony. Casper X Pion.
Zijn naam was Cwint...
http://www.mijnalbum.nl/Foto650-HCPCEEZ3.jpg
Cwint was een draak onder het zadel. Hij probeerde me uit. En ik had echt mn handen vol aan hem en ik wist ook echt niet of ik hem wel had moeten kopen. Maar ik mocht m ten alle tijden terug brengen als het niks was. Dat wilde ik niet. T volgende paard zou mij net zo uit proberen of misschien wel erger.
Cwint stijgerde wel eens en wist hoe hard die kon gaan door de bak.
Op de manege waar ik stond was t eigelijk te druk voor hem./er was om het weekend Knhs wedstrijd of dergelijke.Dus ontzettend veel andere paarden en drukte van mensen.Daar werd hij helemaal gestoord van. Ik zette hem sochtends in de paddock waar de omheining behoorlijk hoog was. En ik kwam na een uurtje terug om nog even te kijken aangezien hij zich altijd wel vermaakte. En hij stond gewoon in de volgende paddock bij zijn "vriendin".
Ik kon er toen gewoon om lachen. Als hij alles en zichzelf maar heel liet vond ik t niet zo erg.
Ook kon hij ongelooflijk hoog springen:
http://www.mijnalbum.nl/Foto-S7UAMGLO.jpg
Op 29 feb 2008 gingen we naar een andere stal. Cwint was inmiddels 10 jaar.
Een rustigere stal verderop. Hij kon hier gewoon het weiland in en we hadden maar 8 stallen dus een klein groepje.Meer dan zat.
Hier kon ik eindelijk mijn paard wat meer gaan rijden. En dus ook leren kennen.
Het rijden begon ook heel anders dan op de manege.
Zowaar had ik een heel rustig paard. Ik kon zelfs alleen met m in de bak zijn.
Niet het beste plaatje, maar zo begonnen wij.Ik moest hem met sporen rijden op de manege.Waarom weet ik niet eens meer. En hij liep te diep.maar dat ten zijde.
http://www.mijnalbum.nl/Foto-X3ICEZFJ.jpg
18 mei 2008.
Deze periode werd cwint ontzettend mager. Of t nou kwam door te weinig voeding in het gras. Of stress.
Ik zou t eigelijk niet weten. Destijds keek ik daar niet zo naar. Heb m wel veel gevoerd die periode en weinig gereden.
[url][/url]
Halverwege het jaar heb ik toch een verzorgster erbij genomen. Ook om cwint een beetje door te rijden en omdat ik het leuk vond. Haar wil ik ook voor alles bedanken!!
Hierdoor ging alles stukken beter!
Cwint werd steeds stoerder. En was echt een macho. Deze foto zegt ook niets anders dan dat.
21-12-2008 reden we ons eerste Fnrs wedstrijdje op de manege waar ik als 1e stond.
Dit was bekend terrein. Ik durfde het daardoor ook wel aan. Ondanks dat ik lekker griep had gehad die dagen ervoor reed ik gewoon.
Mijn verzorgster reed ook een wedstrijdje mee.
Cwint was niet anders dan anders. Met losrijden een werkelijke draak. En in de wedstrijdring een braaf dier wat zn rondje liep met een beetje "show". Een stukje middendraf die niet getoond hoefde te worden, kreeg je er gratis bij.
En als je dan afgroette dan knipoogde hij nog net niet naar de jury.
Een beetje een Playboy. We noemde hem dan ook vaak ; "Cwintyboy".
Ik had die wedstrijd 222 punten gehaald en was daarmee ook eerste.
God, wat was ik trots met mijn show paard.
2009
Alles ging steeds beter.
Ik had eindelijk een lesgeefster gevonden die Cwint snapte en mij het een en ander aan mn verstand kon brengen hoe ik gewoon moest gaan rijden zonder gekkigheid.
Ook ons eerste buitenritje alleen was een feit. T was maar een klein stukje.
Maar we galoppeerde zelfs een mini stukje. Zo waren we naar elkaar toe gegroeid.
13 juli hadden we ook ons 2e Fnrs wedstrijdje.
Ik had 214 punten gehaald en weer met een eerste prijs naar huis.
zijn mooie oogjes.Springen
Ik leerde van Cwint hoe ik moest springen. Of eigelijk nam hij mij letterlijk mee over de hindernis.
Zodra cwint een hindernis zag kon hij nergens anders meer naar kijken. Je hoefde maar af te wenden en alles ging vanzelf. Moest ie aangaloperen voor zn sprong of een stapje harder... Hij leek wel voorgeprogrammeerd.
Zo sprongen we met gemak over een hindernis van 130cm hoog en konden nog wel hoger.
http://www.mijnalbum.nl/Foto550-KQHN48P3.jpg De hindernis die wij gesprongen hadden.
http://www.mijnalbum.nl/Foto-MQFMVOHD-G.jpgCwint vrijspringen
2010
Weg van stal. Cwint stond met een behoorlijke flank wond. En ik wilde hem daar meteen weg hebben. Er waren wat omstandigheden waardoor ik echt wat anders moest zoeken.
Zo kwam ik bij een andere vriendin terrecht, die haar drachtige merrie in een land een stukje verderop had staan. En ik kon toch de komende 2 maanden niet meer rijden.
Overgens had hij al zoveel gehad. Zn knie was de ene keer dik omdat meneer zowat door de badkuip heen wilde om te gaan drinken. Of hij had een knal gekregen of zn halve been open. Wat hij ook allemaal deed. Ik heb vaak de dierenarts moeten bellen om te vragen of ik m zo wel kon laten staan.
Het was een duur paardje.
2011
Stonden we op een andere stal bij die vriendin. En konden we het rijden weer wat oppakken.
Cwint verveelde zich een beetje op deze stal en ging daar de andere ponys achterna jagen.
Een niet zo fijne tijd voor mij. Ik vond het verschrikkelijk en wist met er ook bijna geen raad mee.
Ik was er vaak de hele dag als ik niet naar school hoefde. En deed zoveel mogelijk met hem.
http://www.mijnalbum.nl/Foto550-PJQ7UEGL.jpg
2012
Deze foto was echt een van de laatste die ik met hem heb van het rijden.
Ik durfde gewoon niet meer. Hij begon meer te steigeren en op deze stal was t eigelijk gewoon achteraf te druk.
Rijden ging met veel ups en letterlijke downs. Ik raakte erg het vertrouwen kwijt.
Cwint werd steeds vervelender en bokte me zonder pardon eraf. Zo kwam ik een keer in de binnenbak op de bakrand terrecht en liep daarna 2 weken lang als een beurs oud omaatje. Gelukkig niks ergs.
En de andere keer in de buitenbak.Toen ik eindelijk weer de volle moed had gevonden. Was het binnen een seconde ik zag de stallen het zand en de lucht heel snel achter elkaar. En de buitenbak was daar aan de dijk. De autos op de dijk zijn gestopt om te vragen of t nog goed met me ging. En cwint die liep vrolijk te wezen in de bak. En met zn puppy ogen kwam die gewoon in het midden staan en stond een beetje te kijken. Ook daar heb ik weinig aan overgehouden. Ondanks dat ik op een haar na tegen de bakrand aan lag die niet fijn had gevoeld als ik die had geraakt. Aangezien ik volgens andere stalgenoten letterlijk werd afgevuurd.
Verkoop
Al een lange periode ging t door mijn hoofd dat ik m moest verkopen.
Ik had er geen lol meer in. Ja in het knuffelen en cwint zien springen en gek doen. Maar ik dacht er geen moment aan om hem nog op te zadelen. En daarbij kwam ook nog eens dat t een stress periode was voor mij vanwege andere dingen thuis wat t allemaal nog erger maakte..
Een vriendin van mij maakte nog wat fotos net voordat hij daadwerkelijk naar zn nieuwe baas ging.
Nog een laatste keer ging ik wel even op m zitten. En sloeg ik mezelf zowat voor mn kop dat ik dat niet eerder had gedaan. T voelde fantastisch.Maar ook heel verdrietig.
Die verkoop heeft me aan en ene kant goed gedaan. Niet alleen financieel. Maar ook wel t besef van wat iedereen om mij heen eigelijk al riep. Je moet m verkopen dat is t beste voor beide. Al vond ik het voor hem achteraf gezien niet.
2013/2014
Uiteindelijk is hij nog weer na een jaar naar de handelaar gegaan en kwam hij zo bij een meisje terecht waar hij lekker bij aan huis mocht staan.
Ik kon niks beters wensen. Eindelijk rust in mijn lijf.Niet meer steeds druk maken waar die was en of t wel goed ging.
En ook voor cwint. Gewoon lekker aan huis. Genieten in het land en met de andere paardjes.
De allermooiste foto.16 oktober 2014 `Recht vanuit t hard sprekend..`
Ze zeggen altijd dat als je je paard verkoopt dat je m wel gaat vergeten.
Nu vooral omdat ik 2 prachtige ponys heb.. waar ik al mn leven van droomde.
Ik kan je zeggen..
Bij mij is dat echt niet het geval. Bij geen een dier.
Vaak dacht ik aan de leuke momenten maar ook de rot moment dat ik eraf gebokt werd in de buitenbak en de mensen langs de weg zelfs stopte om te kijken of ik t nog wel deed.
En daar liep jij lekker te donderen door de bak heen. Achteraf kan ik erom lachen.Maar je hebt t me vaak erg lastig gemaakt. Ik heb hele mooie momenten met je gehad. Zelf een stuk in mn uppie rijdend met je naar buiten. Een klein galopje! Wedstrijdjes en andere leuke dingen. Ik krijg er normaal gesproken een lach van op mijn gezicht. Dit is vandaag even veranderd in een traan.
Ik kreeg vanmorgen te horen dat er 27 augustus een zwarte dag was. Je was dood gevonden in je stal....
...Hartstilstand..
Wat moet dat verschrikkelijk geweest zijn! Ze durfde t me niet te vertellen. Dat snap ik heel goed. T slaat in als een bom..
Je was niet alleen een grote vriend. Mijn dagboek, waar ik alles aan kon vertellen. En alsof je me begreep legde je dan je neus in mijn nek of kwam je tegen mij aanstaan. Uren kon ik bij de zitten in je stal. Voor me uit starend omdat er iets mij dwars zat. Of gewoon genietend van jou bij mij.
Ik zal nooit vergeten hoe hard jij altijd aan kwam rennen als je me aan zag komen lopen.
Of als ik je naam riep. T maakte niet uit hoe groot het land was waar je in stond. Je wist dat je moest komen. Om even een koekje te halen en gekkigheid bij me uit te halen.
Een echte Clown waar ik niet alleen om kon lachen, maar me soms ook echt schaamde voor je knullige gedrag. Ook al sloopte je de dekens van andere of de kleinere ponys die je irriteerde. Of alles van de bomen en t gras of struiken helemaal kaal.. Man je leek af en toe wel een geit.
Een macho, een springtopper een werkwillig maar ondeugend paard.
Cwintyboy zoals ik je altijd noemde.
Ik zal je nooit vergeten. Je was de beste!! R.I.P
Bedankt voor het lezen van het hele lange verhaal.
Het doet me zeer goed om het van mij af te schrijven. Tuurlijk zijn er dingen die beter gedaan had kunnen worden. Destijds wist ik niet beter. Achteraf vraag ik me af of Cwint niet al wat onder de leden heeft gehad. En natuurlijk of zijn gedrag door lichamelijke klachten kwam. Eigelijk wil ik daar ook niet verder over nadenken. Ik denk terug aan de mooie momenten die ik met m had.
En heb behoorlijk veel fotos van m en leuke filmpjes. Binnenkort een mooi fotoboek laten maken.
Geniet van je groene weides 19/02/1998 - 27/08/2014
