Geplaatst nooit zal ik meer op haar roze neusje een kusje kunnen geven
nooit kan jij meer flehmen wat je zo leuk vond
nooit kan ik meer op je zitten
nooit kan ik je meer naar de weide brengen
nooit kan ik meer met je een appel delen
nooit meer kan ik je aanraken
ik kreeg een paar maanden terug geweldig nieuws ik zou mijn lievelings pony van de manege kunnen kopen!
mijn lieveling was dan eindelijk van mij!! ik had op je leren rijden. mijn eerste buitenritten op jou gemaakt en voor het eerst met jou gesprongen! ik had een hele speciale band met jou ik kon alles met je doen ik vertrouwde je weet je nog? die keer dat we wouden rijden maar dat de zadelkamer op slot zat? dus toen reden we maar lekker zonder! 
wat was dat fijn! maar je begon 2 jaar geleden steeds vaker last van je rug te krijgen. de Dierenarts was langs geweest en zei dat je niet meer bereden mocht worden. Dus gingen we verder met alle andere dingen die we ook konden doen! je was nog steeds mijn alles. 
ik was zo blij toen ik hoorde dat ik je mocht kopen! maar na een week hoorde ik verschrikkelijks.
De stoeterij van waar je vandaan komt had ook gebelt en wouden je ook graag hebben, Als juf voor de jonge veulens dat jij ze manieren bij zou brengen. Na een dag lang nadenken heb ik besloten dat jij daar vast gelukkiger bent. je ging naar de stoeterij waar je voor veulens zou zorgen want ik wist dat je dat leuker vond dan bij mij. op een zaterdag werd je opgehaald daarvoor hadden we nog een wandeling gemaakt. De mensen van de Stoeterij zeiden dat ik je zo vaak mogelijk mocht opzoeken. Daarna ging je in de trailer en ging je weg alleen niet voor altijd.
Gisteravond kreeg ik een vreselijk telefoontje. "Marinda is ernstig ziek, we weten niet of ze de nacht redt kan je komen?" ik reed naar de stoeterij waar je stond, je lag daar in de stal je zweette je kreunde en je had pijn Maar toch wou je door gaan je wou vechten. Ik had die nacht bij je in de stal geslapen maar het ging niet meer je was zo oud zo moe je kon niet meer. om half 1 ging je slapen maar je wordt nooit meer wakker. Het is beter zo je hoeft niet meer te vechten voor iedere ademhaling maar je kan rustig leven in de grote groene weide met al je andere vriendjes. Meid je moet niet vergeten dat ik je nooit zal vergeten.
ik heb ook nog een aantal gedichten geschreven en een paar van internet af geplukt
dankbaar ben ik voor die mooie tijd, die ik met je heb mogen beleven.
maar ik had graag gezien dat je nog wat langer was gebleven.
het was een korte maar heftige strijd.
je hart en ziel wouden zo graag maar je lichaam kon het niet meer aan.
slaap nu maar lekker. rust maar uit vriend
ik zal je nooit vergeten
als de regen wist hoeveel ik van je hield zou het de hele dag regenen
als de regen een brug konden bouwen was er nu een brug
naar de hemel en haalde ik je terug.
de grote groene weide
als paarden overlijden komen ze in de grote groene weide
die weide is zo groot dat je het einde niet kan zien
vol met gras dat nooit opraakt
vol met andere paarden vriendjes die nooit gemeen doen
ja later als ik dood ben kom ik opzoeken vriendje en dan galoperen we samen over de grond
als iemand nog verder een mooi gedicht of tekst weet laat het me dan weten
ik hou nog steeds van je met heel mijn hart en ik zal je nooit maar dan ook nooit vergeten! Marinda R.I.P 04-02-1981 14-06-2014
Sterkte met het verlies.