Geplaatst Jij was zo bijzonder, op alle vlakken.
Kinna, mijn palomino merrie.
Al van kindsafaan droomde ik van een gouden paard.
Hierbij mijn verhaal:
Sinds mijn twaalfde was ik kind aan huis bij een handelaar in paarden.
Ik heb de jaren erna velen zien komen en gaan, vele kleine traantjes gelaten en vele vreugdes beleefd.
Afgestudeerd was het eindelijk tijd voor een eigen paard. Kinna was jou naam, je was drie jaar oud en nog niet zadelmak, met jou had ik een band die met woorden niet te omschrijven valt.
Ik weet nog zo de dag dat we jou gingen halen. Een prachtige zomerdag. Je eigenaar was best bang van jou maar ik was verliefd.
Een eerste eigen paard is al bijzonder maar jij was alles wat ik me had voorgesteld, mooi, slank, eigenwijs, lief soms jaloers als ik met iemand stond te babbelen, een echte hartendief.
Maanden leefde ik in een droom, maar dromen zijn bedrog en op een dag kwam ik langs in de manege waar je gestald stond. Ik hoorde voor de eerste keer geen luidruchtige hinnik als ik je naam riep.
Ik wist meteen dat er iets ernstig aan de hand was, ik liep naar je stal en die was leeg. Ik kon je nergens vinden.
Mijn droom werd aan dingelen geslagen toen ze mij vertelden dat je op tragische wijze was vérongelukt. Tot op de dag van vandaag weet ik nog steeds niet hoe je aan je eind bent gekomen. Ik heb je wel nog gezien, hoe erg dit beeld ook was, (afgerukt achterbeen en volledig ontvleesd voorbeen) sorry voor de bloederige omschrijving, toch ben ik blij dat ik je nog gezien heb.
Ondanks mijn lieve leuke paarden die ik nu heb, zal jij altijd een speciaal plaatsje hebben in mijn hart.
Bedankt voor de zeer leuke tijd samen.
en nog veel plezier met je andere paarden. 
