Geplaatst Helaas is het allemaal heel anders gelopen..
Zondag was zo'n mooie dag. Een lekker temperstuurtje en dat zonnetje erbij... Maar voor dat heerlijke zonnetje kwam een zwarte wolk...
Ik heb Nina uit het land gehaald, lekker geborsteld en haar barebackpad opgedaan. Daarna zijn we de laan uit gegaan. We genoten allebei. Mijn lieve meisje begon op een gegeven moment uit zichzelf te draven! Ze had het zo naar haar zin. Na 100m draven zijn we weer lekker gaan stappen. Een kilometer later ging het mis.
Nina begon steeds langzamer te stappen. Ik snapte niet wat er aan de hand was en dacht dat ze wat spannends zag (wat niet bij Nina past). Plotseling stond ze stil. Ik probeerde haar met lieve woordjes verder te laten stappen. Voordat ik ook maar iets kon doen ging Nina liggen. Ze raakte in paniek en stond weer op waarnaar ze gelijk weer vol op de grond kwakte. Ik wist niet wat te doen en ben op een paar meter afstand gaan staan omdat ze ook niet op je moet vallen.. Ze stond nog een keer op en viel naar een paar wankele stappen weer op de grond. Ze kreunde, en er kwam allemaal bloed uit neus en mond. Ze is op haar zij gaan liggen en ik ben bij haar gaan zitten.
De dierenarts en mijn ouders zijn bijna gelijk door toevallige voorbijgangers gebeld. Nina is na 2 a 3 minuten pijn in mijn armen overleden. Toen mijn ouders aankwamen was Nina er al niet meer. Na een poosje wachten op de dierenarts toch maar gebeld waar hij bleef. Bleek dat hij nog niet eens was vertrokken terwijl we hem hadden gebeld met spoed!
Maar gezegd dat het niet meer nodig was waarnaar hij nog even heeft gevraagd wat er is gebeurd en geconstateerd dat haar hart het had begeven, en ze door de val een longbloeding had opgelopen.Nina was mijn beste vriendinnetje, mijn relaxpaardje, het paard waar iedereen met een gerust hart op kon rijden en mijn steun en toeverlaat in moeilijke tijden. Ik ben super dankbaar dat ik haar toch bijna 2 jaar heb mogen hebben en dat ik zoveel van haar heb mogen genieten. Lekker in Appelscha door de bossen banjeren, foto's maken, knuffelen, de vele ritjes. Ze blijven voor altijd bij mij als herinnering aan jou meis...
Ik ben blij dat ik bij je kon blijven tot het einde lieverd. Jij hebt me veel geleerd, en mijn liefde voor tinkers zal dankzij jou nooit meer weggaan! Het gemis en het verdriet zijn groot...
