Geplaatst 9 jaar geleden verhuisden wij naar frankrijk, we hadden bijna niets, enkelwat geld en een auto met karretje erachter.
Iedereen zei dat mijn ouders gek waren: met 3 kinderen van 8,3 en 1 naar frankrijk verhuisen. Toch deden we het.
We woonden een jaar in een huurhuis, maar al snel moesten we eruit. We kochten een terrein, vonden een camper en zetten die daar neer...
Wonder boven wonder werd er een chaletje van 30/40 vierkante meter gratis aangeboden in nederland, we hoevden hem enkel uit elkaar te schoeven en in frankrijk weer op te bouwen. Dat was 8 jaar geleden.
De eerste winter was afschuwelijk, met -10 in een camper slapen en in een ongeïsoleerd huis te wonen was geen pretje.
Mijn pa bouwde alles zelf, als architecht ontworp en bouwde hij eigenhandig de uitbouw,de kamers, alles. Als hij niet aan het werk was om geld te verdienen, zat hij wel aan het huis te sleutelen.
Er was altijd wel iets mis, geld te kort, tijd te kort,vrieskou of hitte, toch zette hij door. Altijd kwam het toch weer goed.
Onze grote droom, ons huis.
Tot gisteren, zaterdag 4 uur.
Dat het zo mocht eindigen:
tijdens het eten (ja we eten altijd laat), viel er ineens een brandend stukje stro op de tafel. Mijn broertje barste in lachen uit, hij snapte het niet. Mij vader begon te schreeuwen om water, en rende naar buiten, het dak op.
Ik kon de ladder niet vinden, bracht water omhoog. De eerste keer was er hoogstens 1vierkante meter vuur. De tweede keer 5vierkante meter van het dak stond in brand. De brandweer gebeld, maar die kwam pas een kwartier later opdagen. Ierdereen veilig buiten, maar al onze spullen weg. Binnen een kwartier stond het huis in lichte laaie... Er is niets meer, vandaag weer langsgegaan, maar alles is weg.
Schoorsteenbrand, zo iets simpels!
en zo was het onze droom,voor gisteren:
Computer model
Mijn hemel.. 
Wat een prachtig huis was het! 
Ik heb er verder geen woorden voor... heel erg veel sterkte voor jou en je familie.. 
