Geplaatst Ik herinner mij 06-07-2011 nog als een verschrikkelijke dag. Het telefoontje wat ik 's ochtends kreeg, staat vast in mijn geheugen. "Vriska is er niet meer" zijn een paar woorden die ik nooit zal vergeten. Die nare koliek heeft jou het leven weggenomen.
We waren zo verkeerd begonnen. Op dressuurgebied heb ik wat fouten gemaakt, maar je hebt me ze allemaal vergeven. 2011 zou ons jaar worden, maar helaas werd het een kort jaar.
We hadden nog zoveel plannen! We zouden na mijn vakantie het dressuurwerk weer oppakken, omdat je last had van je rug. We zouden naar een meeting gaan op de Soesterduinen, en ik dacht er zelfs al over na om ons weer in te schrijven voor een wedstrijdje op de manege!
Het mocht allemaal niet zo zijn.
Lieve Vriska, ik mis je elke dag nog steeds. De fotos die er zijn van ons twee heb ik 3x opgeslagen zodat ik ze niet kwijt raak. Er hangen zoveel fotos van jou op mijn kamer, en ook een prachtige tekening die bokker NAIWHL van jou heeft gemaakt.
Ik heb sinds vorige week een nieuw verzorgpaardje, ook een fjord. Maar je moet weten dat ik je nooit zal vergeten, en dat er geen paard op mijn pad zal komen die zo lief en braaf is als dat jij altijd was. We konden lezen en schrijven met elkaar.
I smile on you from up above
And thank you for the years of love.
My memories within your heart,
Will comfort you while we're apart.
