Geplaatst Na maanden van proberen en hopen heb ik toch de beslissing genomen je te laten gaan..
Mondy is mijn eerste eigen paardje, 6 jaar geleden heb ik je van een stalgenootje overgekocht. Een zenuwachtig paardje, kijkt de kat uit de boom.
Ik mocht je een paar weken uitproberen, maar mijn keus was al heel snel gemaakt.. jij mag de rest van je leventje bij mij slijten.
Mondy is een franse draver ruin, van ongeveer 14 jaar oud, schrikkerig en een iets te bol buikje van al die lekkere grasjes
http://img149.imageshack.us/img149/4558/img1341de7.jpg
Steeds meer vertrouwen bouwen we samen op, ik kwam steeds meer van je te weten... zo vond je de gallop wel erg moeilijk en is je favoriete truukje 180* draaien.
Ook had je een heuse muizenfobie, ook aanspanningen waren niet jouw favoriete dingen.
Omdat ik toch wilde proberen met je naar buiten te kunnen, en je voor mijn gevoel niet happy was met je engels tuig, ben ik voor een westerntuig gaan kijken.
Wow wat knapte je daar van op ! Geen neusriem was precies wat je nodig had, geen enkele keer meer het bit vast gepakt. en tja die snelle draaien van je waren op deze manier toch een stuk makkelijker uit te zitten
http://img297.imageshack.us/img297/2623/img6397bi1.jpg
Steeds knapper werd je en steeds meer energie..
Je werd een heel ander paard, steeds vrolijker, ondeugender en een heerlijke spring in t veld
Uren hebben we door de bossen gereden, vaak mocht je ook even heerlijk hard draven, of als je het kon heerlijk in gallop zoefen.
http://img341.imageshack.us/img341/2268/img0904s.jpg
Maar ook jij werd een dagje ouder, je hebt nooit ergens last van gehad tot je afgelopen winter steeds moeilijker ging lopen. Daarvoor kon je de hele langen ritten ook niet meer zonder spierpijn te krijgen, maar nu kreeg je toch wel last van de kou. Je had hele lichte artrose in je voorbenen maar niet zo erg dat je er daadwerkelijk last van had, maarja dat is ook niet raar voor een 20jarige.
Toch bleef je slechter lopen, vooral links achter. Dierenarts erbij en ze mocht haast niet aan je been komen.. het was zelfs zo erg dat je aan de hand dravend bijna door je benen zakte.. peesblessure linksachter, en tot overmaat van ramp rechtsachter een hoefzweer..
Rechts voetje dagelijks insmeren met sudocreme en voor de rest op stal vanwege je pees..
Je was geen patientenpaardje zoals de dierenarts al zei.. wat was je koppig en rusteloos. De blessure bleef maar aanhouden, dus foto's gemaakt.. wat een mooie benen had je achter ! Botten waren uitzonderlijk goed zei ze tegen me..
Dus weer rust en pijnstillers.
Tot ik op een dag gebeld werd.. je achterbeen zat in een rare positie, en ze waren bang dat het gebroken was of dat je om kon vallen.. daar zit je dan in den helder
Gelukkig was de veearts er snel bij en belde ze me een paar uren later op.. eindelijk is het ware probleem gevonden !! Wat blijkt, je linker achterbeen schiet als het ware op slot (bij de knie) waardoor het een soort uit de kom lijkt. "Normaal" gesproken gebeurd dat alleen uit stilstand, maar jij deed dat al lopend. Dat verklaarde ook de peesblessure, die had je overbelast. Telkens liep je er doorheen en knakte je hem dus weer los.
Wat een "geluk" dat het dus door iemand gezien was, ik moet er niet aan denken wat er had kunnen gebeuren..
Omdat je op stal te onrustig was mocht je heel voorzichtig op de wei. Je zou daar meer rust krijgen dan in je stal.
Die weken rust op de wei zorgden ervoor dat je hoefzweer en pees zich helemaal herstelden, en na die weken maar weer een nieuwe afspraak gemaakt met de dierenarts.
Wat je toen deed verbaasde ons beide.. je was met sprongen vooruit gegaan en wilde er met het draven zelfs tussenuit piepen
Toch was je nog steeds kreupel, dus wat nu.. weer rustig aan op de wei dus.
Ondertussen wel al te horen gekregen dat hij geen rijpaard meer zou kunnen zijn. Helemaal niet erg, wandelen en "spelen" in de bak is ook goed. Zolang je maar pijnvrij zou zijn en iig iets zou mogen doen. Jij was geen paardje om alleen maar gras te maaien.
Dat was het moment dat de DA me al zei na te denken wat ik verder zou willen.
Maar zolang je geen pijn zou hebben en je kon lopen ,wilde ik er voor gaan.
Als test heb je een week lang op pijn medicatie gelopen om te kijken of dat je dan beter zou lopen.
Ondertussen aan de hand wat wandelingetjes gemaakt door het bos, kleine stukjes en niet meer dan dat je aankon.
Wat was dat genieten ! Maar jee wat merkte ik dat je een hoop opgekropte energie had... er moest gauw iets gaan veranderen !
Na die kuur was het nog steeds niet duidelijk of je pijnvrij was... je liep nog steeds slecht. Je had moeite om uit je wintervacht te komen en ook je glans was niet meer wat het was..
Na heel erg lang nadenken de afgelopen weken heb ik toen (afgelopen vrijdag) de beslissing genomen je te laten gaan.. dit kon niet langer zo..
Ik heb je altijd belooft dat je tot je dood bij me zou blijven en dat ik altijd de beste keus voor jou zou maken...
Zaterdag heb je nog even mogen spelen met ons andere paard ,en daar zag ik dat ik de juiste keus had gemaakt.. je was zo aan het rennen en vliegen, je probeerde zelfs te bokken terwijl je dat nooit doet.. je kon je energie gewoon niet meer kwijt, zat gevangen daarin.
Die dag ook te horen gekregen dat je niet 20 maar 24 was, je bleek het oudste paardje van stal te zijn... Dat heb je hem toch maar eventjes gefikst kanjer !
Gister avond was het dan zover
Overdag nog even met je naar het bos gewandeld, pfoe je was weer behoorlijk fris, daarna verwent met allerlei lekkers..
Toch wist je dat er iets was.. je favoriete traktatie watermeloen, waar je normaal helemaal gek van werd, wilde je niet hebben.
Gisteravond je nog even in de longeercirkel gezet, nog even knuffelen en vertellen wat een topper je was... je stond me zo lief maar ook verbaasd aan te kijken.. wat ik toch in godsnaam in je nek aan het sniffen was ?
Daarna mee naar de binnenbak gegaan.. daar heb je in alle rust je spuitje gehad. Waar ik zo bang voor was gebeurde niet, je hebt maar heel even stug vol proberen te houden om te blijven staan, maar bent daarna rustig gaan liggen.
Ik ben bij je bol gaan zitten en heb je geknuffeld tot je je laatste spuitje kreeg en weg was...
Lieve Mondy, lieve ondeugende draak, lief vriendje..
Het is goed zo, je hebt geen pijn meer en eindelijk rust..
Bedankt voor al die leuke herrineringen die ik nu heb van jou !!
Rust zacht lieverd, ik zal jouw meisje geregeld een knuffel en een aai over dr snoet geven namens jou !!
R.I.P Mondy
Zijn laatste fotoshoot : [ITP] Mondy zijn laatste fotoshoot.
