Gister morgen ging ik even bij arwen kijken. Ik had de hele nacht gewaakt omdat arwen al een vol uier had. Om 9 uur s'ochtends nog niks en het leek er ook nog niet echt op. Toen ik haar om 11 uur buiten wou zetten omdat het mooi weer was stond daar ineens een veulen, nog helemaal nat en de nageboorte hing nog in de moeder. Wat was het een plaatje, en ook nog een merrie veulen. Naar een rot periode zagen we allemaal heel erg uit na de geboorte van dit veulen. Helaas heeft deze vreugde maar kort mogen duren. Eerst gaf de merrie niet genoeg melk, dus heeft de DA haar daar een spuit voor gegeven, ondertussen moesten wij kunst biest gaan halen. De hele dag proberen aan het uier en te flessen, helaas kwam de melk er bij het veulen via de neus en de mond steeds weer uit. We zijn steeds met haar bezig geweest, en ze verzwakte helaas alleen maar. Vanochtend vroeg is de DA weer geweest, het veulentje had problemen met door slikken dus zo kreeg ze helemaal niks binnen. Een zonde kon ze nog wel krijgen maar dat was dan ook alleen maar een beetje tijd rekken, het veulen kon al niet meer staan en was op. Samen is met de dierenarts besloten om haar in te slapen. Dit omdat dit iets was wat nooit goed kon komen, en we niet wouden afwachten tot het veulen zelf zou overlijden, dat zou een lange lijdens weg worden. Het is heel snel en vredig gegaan, het veulentje was zo weg. En de moeder stond er heel rustig bij en liet alles over zich heen komen. Wat een super mams! Nu staat ze boven haar kindje te waken, wij geven haar een ruime kans om afscheid te nemen van haar eerste dochter! Wij keken zo erg uit na dit veulentje, het was zo welkom het had zowiezo gebleven als het nou een merrie of een hengst was. Ze was zo welkom, en ook dit heeft voor ons niet zo mogen zijn. We zijn er kapot van.
Ik wil vooral bij deze markus, shirley, en irene heel erg veel sterkte wensen!
Ze was net haar moeder, helemaal zwart en een paar witte stipjes op haar kont.
Ze heeft de naam: Dakotah's Kiara gekregen.


