Geplaatst Mijn man en ik kochten je samen, Noa had ik al en mijn andere heb ik toen door omstandigheden moeten verkopen. Dus nu we het weer beter hadden, konden we eindelijk samen een paardje kopen... Mich heeft je uitgekozen, hij zag je op de foto en was eigenlijk al verliefd. Daarna wezen kijken, kouuuuddd dat het was en daar stond je dan... een verzopen katje in de druipregen.
Maar dat koppie sprak boekdelen, je was van ons.
Noa was vlak voor je kwam heel erg ziek geworden, uiteraard werd ik beschuldigd dat ik jou kocht als vervanging voor Noa. Maar niets is minder waar, jij zou het maatje van Noa worden. Haar volgeling en haar maatje. Zo zou zij haar ziekte samen ons overwinnen. Jij gaf haar weer wat om voor te leven, iemand om voor te zorgen zonder dat ze leeggezogen werd door haar veulen.
Jullie deden alles samen, drinken
eten:
En gewoon altijd bij elkaar in de buurt staan:
Je voelde je zo vrij bij ons.
de eerste sneeuw vond je geweldig, alhoewel die harde grond wel moeilijk liep
Altijd dichtbij Noa
in de blub, uiteraard stond je daar het liefste in, zoals een tinker betaamd
Toen kwam ik op het weiland, je stond met je voet opgetrokken. Je kon er niet meer op staan. 3 dagen ervoor was je nog aan het bokken en rennen. Je had zoveel lol... Je schopte heerlijk in het rond, maar raakte 2 keer de schuilstal, zal het daardoor gekomen zijn?
Je wilde je voet niet belasten, je wilde niet eens lopen. De Da kwam, over een stukje van 100 meter hebben we 20 minuten gedaan. De da keek en zei gelijk al dat het niet goed zat. Je kon je hoef niet meer naar voren strekken en je koot "hing" er maar wat aan. Mijn kleine meisje had haar koot gebroken, er was niks meer wat ik voor je kon doen. Je werd naar voren gebracht, want op het weiland kan geen tractor, nog meer pijn, ik heb zo lopen huilen om je naar voren te duwen
Daar op het erf, kreeg jij je spuitje. Eerst lekker suf worden, je ging eindelijk weer op je voetje staan, geen pijn meer meisje, al doet het mij des te meer pijn. Nu ik dit typ ben ik weer aan het huilen, ik zie je nog zo staan. De laatste prik kwam, het duurde niet lang of je ging al liggen. Je hoofd op mijn schoot en zo snoof je mijn lucht in. Oortjes naar voren, je wist dat het goed was. Geen pijn meer, dat was alles wat je wilde. In nog geen kwartier ging je heen, ik heb wat van je manen en je staart afgehaald zodat ik er een armband van kan laten maken. Mijn handen heb ik de hele verdere dag niet gewassen, ik wilde je geur niet kwijt, want ik wilde je helemaal niet kwijt. Dag lieve meid, je bent nu bij je mama, ik hoop dat je haar weer bent tegengekomen en dat zij nu voor je kan zorgen. Want met je anderhalf heb je al heel goed voor Noa gezorgd en zij voor jou. Ik hou van je en ik mis je heel erg...
Heb er geen woorden meer voor..... heel veel sterkte in deze tijd en we denken aan je! 
