Geplaatst Alles deed jij voor de manege, of het nou beginnertjes waren die wilden leren rijden, of dat het nou gevorderden waren, die hun eerste prijs in de wacht wilden slepen. Jij deed altijd je best. Nooit spurde je tegen, nooit gaf jij protest, je liet het allemaal maar over je heen komen. Je hebt dit einde niet verdiend, niet na alles wat je voor ons gedaan hebt.
Vrijdag kwam ik op de manege, was hartstikke vrolijk, het was zelfs mijn verjaardag. Ik reed best fijn op Hummer in de bak, totdat mn zusje mij riep. Ze was in paniek omdat ze samen met een vriendin van haar Ragebol niet kon vinden. Ik dacht eerst dat hij misschien wel in een andere stal stond, maar toen ik na het rijden ook ging kijken, kon ik hem inderdaad nergens vinden. Eerst werd verteld dat hij met pensioen was gegaan, omdat hij erg kreupel was de laatste tijd, hij stond nu lekker in een weiland. Tja, ik had het kunnen geloven, maar ik had er niet echt een goed gevoel over. Na het een beetje rond te hebben gevraagd, bleek inderdaad, dat er een heel ander verhaal achter zat. De laatste tijd liep je inderdaad heel vaak kreupel, te vaak. Soms was het goed, maar dat ging al weer snel over. De laatste keer dat je het was, was het zo ernstig, dat er niks anders meer opzat. Je had veel pijn, en je kon zo gewoon niet meer verder. Daarom hebben ze ervoor gekozen je vredig te laten inslapen. Het was niet anders, maar je had dit niet verdient.
Heel erg bedankt voor alle mooie paardrij-momenten, lieve Ragebol. Je was een topperd. We gaan je nooit vergeten, en je zal voor ons altijd voort blijven bestaan.
Dag lieve man.
Ik mis hem zo erg! 
Zo plotseling! Ragebol was echt zo'n fijne pony, superlief voor beginnertjes maar bij gevorderderen wat eigenwijs, maar toch echt een schatje... En nu... wow, dit komt echt als een schok, ik had het nog nergens gehoord/gelezen... 
