Bokt.nl

14-06-11 was de dag, de dag dat jij ons verliet.. Het is nu al 5 maanden geleden en ik begin het nu pas echt te beseffen. Onze lieve Zoë is niet meer.. Onze prachtige Angelo-Arabier.

2 jaar terug was bij Zoë Botkanker gevonden, in haar pezen.. Zoë had allemaal gaten in haar pezen, met daarbij kanker. Dierenarts wist niet zo goed wat hij ermee aan moest dus hebben ze 2 weken lang met 6 da's om de tafel gezeten. Wat nou het beste voor Zoë was. Hoe zij het beste behandeld kon worden. Zoiets vreselijks als dit hadden ze nog nooit gezien..
Ze kozen voor een zware chemo kuur, en een jaar op de weide lopen. Zoë mocht absoluut niet rennen of gek doen dus heeft ze een jaar lang met mijn shet op de weide gestaan..
Na een jaar rust moesten we weer terug naar de DA, DA was zo verbaast dat de kanker bijna weg was en we mochten weer gaan beginnen met rijden. Kijken tot hoever we konden gaan. Zoë moest zelf aangeven tot hoever zij kon gaan.. Eerste 2 weken gingen uitstekend, Zoë had er duidelijk zin in en begon weer helemaal op te bloeien. Helaas begon ze na een kwartier stap en draf gigantisch te kreupelen. Zo erg dat ze na een tijdje niet eens meer normaal kon stappen.
Zoë kreeg speciaal beslag.. 100 PER ijzer, en ze moest om de 6 weken nieuwe hebben.. Misschien dat dit helpt? Dit was echt het laatste...

Terug naar de Dierenarts en het was foute boel . Haar linkervoorbeen was uitstekend, bijna niks meer te zien, maar haar rechtervoorbeen was verschrikkelijk. De kanker zat overal.. De dierenarts zei dat het veel beter was om Zoë te laten gaan, voor ons en voor Zoë. Ons meisje had pijn.. Als we haar wel bij ons wilde houden moest ze haar hele leven op pijnstillers leven, steeds zwaardere omdat ze anders teveel pijn had..
Zoë zag het niet meer zitten. Begon gigantisch slecht in haar vacht te zitten en werd heel chagerijnig op ons.. Het besluit was gemaakt. Zoë mocht naar de eeuwige groene weides hierboven.
Zoë, een ontiegelijke brave merrie die absoluut niet van knuffelen of tutten hield was het hier helemaal mee eens.. Ze kreeg haar eerste spuitje, ging liggen en was al bijna weg, ze was op, kapot, ze kon niet meer..

Dierenarts zei dat als Zoë er niet meer was ze begon te 'huilen'.. Dit deed ze ook.. Alsof ze tegen ons wilde zeggen; 'Het is goed zo.. Bedankt voor alles.'

We hebben Zoë gekocht toen ze 2 jaar was. Van onze instructeur.. Zus heeft haar zelf opgeleid wat niet altijd makkelijk was. Als Zoë geen zin had verzette ze ook geen pas.. Typisch Zoë.. Ze zou ons nooit kwaad doen, nooit.. Dat zat niet in haar karakter. Het was een ontzettende lieve goudeerlijke merrie.. Opstappen en wegrijden. Zoë deed alles voor je..

Omdat Zoë ervan hield om in de schijnwerpers te staan is dit het laatste wat ik voor haar kan doen.. Ze verdient het.
Zoë voelde zich af en toe echt een koningin. Ze gaf duidelijk aan wat ze wel en niet luste en daar moesten we het maar mee doen. Als er een boterham op de grond viel hoefde ze die ook echt niet meer op te eten .. No way dat ze dat ging aanraken..


Rust zacht meisje.. Doe de andere paarden de groeten van ons.. We houden nog steeds ontzettend veel van jou! En dat zal altijd zo blijven!


Zoë heeft maar 7 jaar mogen worden...



Als twee bruine ogen vragen,
Help mij, want ik voel me niet fijn,
Mag je dan, omdat je voelt dit is het einde,
Egoïstisch zijn?

Als je van de dierenarts hoort,
Dit komt nooit meer goed,
En ze krijgt steeds meer pijn,
Mag je dan omdat je haar niet kan missen,
Egoïstisch zijn?

Als twee trouwe ogen zich sluiten voorgoed,
En je zonder haar naar huis toe moet,
Met een halster in je hand,
En je hart vol pijn,
Dan probeer je jezelf te overtuigen,
Ik mocht niet egoïstisch zijn.

Al die tijd met zijn tweetjes,
Elke dag samen was een feest,
En in al die tijd,
Is ze zelf niet een keer,
Egoïstisch geweest.