Geplaatst De chiropractor is nog eens geweest en je hals was achteruit gegaan..
We moesten we weer terug naar de kliniek voor controle en toen de DA je zag lopen zei hij dat dit helemaal niet goed was.. Hij wilde je nog verder onderzoeken omdat hij ook voor een raadsel stond. Daar kwamen geen fraaie resultaten uit..
De artrose bleek heftiger te zijn dan hij had verwacht en je had desmitis in het ligamentum sesamoideum. Ook waren andere bandjes en pezen er slecht aan toe. Door de stand van je been zou je hier voor altijd last van hebben, je ging steeds meer met je hoef naar binnen toe staan..
Alsof dit nog niet allemaal genoeg was had je ook nog ataxie..
Toen hebben we besloten om je te laten gaan, je zou je hele leven pijn hebben en zelfs een carriere als weide paard zat er niet meer in..
Wat was dit een moeilijke beslissing, je mocht nog een week met mij mee naar huis zodat je nog lekker van het gras kon genieten en bij je vriendjes kon zijn.
Dit was de moeilijkste week van mijn leven, ik voelde mij een verrader omdat ik al wist wat komen ging..
Toch wist ik wel ergens dat het beter zo was je had pijn en dat kon ik jou niet langer aandoen..
Wat was je een bijzonder paard, ik kreeg jou toen je 3 was en ik heb je zelf op mijn 12e doorgereden, je was geen makkelijk paard maar je ging altijd voor mij door het vuur en ik heb ontzettend veel van je geleerd.. Ik heb je maar 7 jaar mogen hebben en je hebt maar 10 jaar mogen worden.. We hadden nog vele plannen met elkaar, helaas hebben we die niet meer waar mogen maken..
Nog een topic met mooie foto's van ons samen: http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=53&t=1526373
Rust zacht meisje..
Udie 16-3-2001 - 24-8-2011
, dus toch - ver weg maar voor mij heel herkenbaar- familie
