Ik heb toen moeten kiezen om Silvester rust te gunnen en hem verdere pijn te besparen.
Nadat hij 3 weken geleden, net voor onze vakantie, ook al een koliekaanval had gehad (waarvan hij weer goed hersteld was);
kreeg hij gisteren (toen we net een dag terug waren van vakantie) weer een koliekaanval.
Maar deze keer was heftiger, dat zag ik gelijk s'ochtends al.
De da. was er snel en heeft hem ingespoten; maar vertrouwde het toch niet.
Dus zijn we naar de kliniek gegaan en daar heeft hij nog andere medicatie gehad. Even leek het weer wat beter te gaan.
Maar in de avond kreeg ik een telefoontje dat z'n darmen zich helemaal aan het overvullen waren.
Ik ben er toen gelijk heen gegaan en we hebben besloten om hem langer lijden te besparen.
Hij is heel rustig, terwijl ik bij z'n hoofd zat, gegaan.
Het voelt raar; het gemis is enorm.
Altijd was hij er voor mij; nu was ik er voor hem.
Ik denk dat er van binnen toch iets niet goed zat. Hij heeft in z'n hele leven nooit koliek gehad en nu eens twee keer vlot achter elkaar.
Ook denk ik dat hij op ons gewacht heeft. Dat hij wilde dat we eerst lekker onbezorgd op vakantie konden.
Silvester is 26 jaar geworden.
Een hele mooie leeftijd natuurlijk, maar van mij had hij nog wel 10 jaar ouder mogen worden.
Hier een foto zoals heel veel mensen hem zullen herinneren; als super trailpaard.

En hier een foto van z'n laatste keer in de showring; afgelopen voorjaar in de lead-line

En hier nog een linkje naar een topic van vorig jaar; waaruit de enorme veelzijdigheid van Silvester blijkt:
[WN-ITP] Silvester 25 jaar; al 22,5 jaar mijn maatje
Dag Silvester; bedankt voor alles.
Ik zal jou nooit vergeten.