Vanochtend werd ik wakker gebeld door de vrouw waar Floid in de wei met schapen mocht lopen. Ik had gedroomd dat Floid zou overlijden en helaas kwam deze nachtmerrie vandaag uit. Floid lag in de wei en kon niet meer overeind komen. Daar aangekomen zag ik haar hulpeloos liggen en bewoog ze amper nog. Ik ging naast haar zitten en ze hinnikte zachtjes, heb haar geknuffeld en meteen een vee arts laten komen. Zij bevestigde dat ze dusdanig verzwakt is en niet meer op haar benen zou kunnen blijven staan. Haar hoofd legde ze op mijn benen en in overleg met de vee arts hebben we haar in laten slapen. Haar hartslag was al bijna helemaal weg en ook reageerde ze nergens meer op. Een diepe zucht was het laatste wat ze liet horen,voordat de veearts haar uit haar lijden heeft verlost. Het is een zwaar afscheid en ik ben er zelfs ziek van, maar al die jaren heeft ze alles voor mij gedaan en nog nooit 1 ding verkeerd gedaan, ik kon niet anders dan haar laten helpen. alles ging heel snel, ze sliep makkelijk in en het leek alsof ze er ook vrede mee had. Haar voorbenen had ze flink beschadigd en ook haar oog was dik. Waarschijnlijk heeft ze vanochtend nog liggen vechten om op te staan maar ze had de kracht niet meer. Ik heb nog 35min met haar geknuffeld en toen kwam de Rendac vrachtwagen haar al ophalen...
dag lieve lieve Floid, ik zal je nooit vergeten en je iedere dag missen!!! Bedankt voor al die 14 jaar dat ik van je heb mogen genieten
MarliesV
Berichten: 16025
Geregistreerd: 24-06-08
Woonplaats: Hellendoorn
Geplaatst: 17-06-11 13:25
Och, lees dat ze een prachtige leeftijd heeft bereikt maar het gemis is er niet minder om. Sterkte
Samsie
Berichten: 1961
Geregistreerd: 02-01-07
Geplaatst: 17-06-11 13:27
wat erg!! weet je niet wat er is gebeurd??? sterkte!
Ze is waarschijnlijk gevallen doordat ze zo verzwakt was dat ze niet meer op haar benen kon staan... De veearts had het ook nog over mogelijk koliek maar dat weten we dus helaas niet.
elliecuijk
Berichten: 1283
Geregistreerd: 04-03-11
Woonplaats: in het brabantse cuijk
Geplaatst: 17-06-11 13:28
o gats ,das niet zo mooi zeg.als ik die naam zie staan denk ik aan mijn tweede paard floyd.hem heb ik af moeten geven(lees: is gestorven)aan koliek.en ook hij had nog flink liggen spartelen in de wei.veel sterkte hiermee.
Floid
Berichten: 164
Geregistreerd: 04-01-11
Geplaatst door de TopicStarter: 17-06-11 13:29
MarliesV schreef:
Och, lees dat ze een prachtige leeftijd heeft bereikt maar het gemis is er niet minder om. Sterkte
dank je wel ik heb haar nu 14 jaar en ze is in februari 33 jaar geworden. Ik mag niet klagen, heb zolang van haar mogen genieten maar inderdaad, het is ontzettend moeilijk om dit een plaatsje te geven
het is allemaal erg snel gegaan waardoor het nog zo onwerkelijk voelt... Juist nu ze net een beetje begon op te knappen en vrolijk in de wei rond liep...Maar ik ben dankbaar voor alle jaren dat ze bij me is geweest
jeetje wat zuur, idd een mooie leeftijd maar zeker als het dan zo onverwachts komt, doet het zo onwijs pijn. heel veel sterkte met de verwerking, geef je zelf alle tijd die je nodig hebt.
dank voor al jullie lieve berichtjes doet mij erg goed ik heb haar mooiste fotos bij elkaar gezocht en die laat ik in een boek maken..tenminste, als ik de tranen een beetje te boven ben
weet je wat het vreemde is? ondanks dat ik er de hele tijd bij ben geweest, totdat ze echt in diepe rust was, en dat ik dit topic heb geplaatst, kan ik het amper nog geloven! Ik reed er iedere avond langs om haar savonds zelf te voeren en zou bijna die kant weer oprijden om haar te verwennen met een heerlijk papje... Het dringt echt nog niet tot me door en zelfs de titel van dit topic klinkt voor mij heel vreemd...
afgelopen november is een hond van ons op 3 jarige leeftijd, plotseling overleden, het heeft echt een tijdje geduurd voordat we er "aan gewend" waren, het gemis is groot, is er nog, maar thuiskomen en dan steeds opnieuw ontdekken dat zij er niet meer is, is gewoon heel bizar en pijnlijk, ondanks dat je weet dat het zo is, voelt het nog niet zo, dat heeft echt tijd nodig. En tja, dan ga je toch gewoon een keertje die kant op, om te ervaren dat ze er idd niet is, wellicht helpt het je bij het verwerken.
toevallig vroeg ons zoontje vanochtend of we floid gingen poetsen.. Helaas, dat gaat nooit meer gebeuren heb net haar mooiste fotos ingelijst en een mooi plaatsje gegeven. Ik ben met hem langs de weide gereden en ik begon meteen te huilen. Demian zei "Floid is niet meer, weg " pff wat een verdriet kun je hebben om zo'n dierbare te verliezen
Ik ken dat gevoel. Het dringt niet tot je door, omdat floid je leven was. Heel veel sterkte. Ik weet bijna zeker dat Floid er vrede mee had. Maar heel veel sterkte.
Dat is ook het enige wat het een beetje draaglijk maakt. Floid kon niet meer, ze had geen kracht om door te gaan en ik ben dankbaar voor al die jaren dat ik met haar heb mogen delen
dank je wel ze is idd oud geworden en nog nooit ziek geweest dus al met al een mooi leven gehad hoe vaak ik het mezelf ook vertel, het was het beste voor Floid, maar er is niks wat het verlies minder hevig maakt
Sterkte met het verlies van je allerliefste Floid. Hoe oud ze ook worden.. het gemis blijft zo.. Maar je hebt gedaan wat je kon voor Floid, je hebt gezorgt dat ze vrolijk werd, en dat aandacht en eten kreeg. Herinner je alle mooie beelden aan haar.