



nu 1 en een half jaar geleden lag je daar in je stal je had zoveel pijn en kon niet meer opstaan.
terwel je de dag er voor nog aan het rennen en springen was.
en er weer eens een beginner naast had gegooit met je grappige bokjes

waarom moest je nou gaan

je had never nooit iets gehad
maar toen opeens was je doodziek

in mijn ergste nachtmerrie zie ik het weer gebeuren
je lag zo hopeloos daar in je stal
je ogen straalden angst en pijn uit


en daarom moest ik je laten gaan
hier een gedichtje voor je:
Elke avond in mijn dromen zie ik jouw weer staan
Elke dag zie ik de wereld onder mij vergaan
Elke nacht wens ik dat jij weer met mij was
voor elk ritje die geweldig met jou was




ik heb nog een paar fototjes van je in deze link:
http://laura-summer.hyves.nl/album/61881745/lucky_heartbounce_I_MISS_YOU/o1EnJL3r/