Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-03-11 19:21

Hartverscheurend verdriet om een heel bijzonder paard

Geplaatst door de TopicStarter : 01-03-11 19:21

Hallo allemaal,

Ben zelf geen paardenmens, maar heb als vader wel een 16 jarige dochterlief die helemaal gek is van paarden! Het is haar lust en haar leven! Ze is dan ook zeer getalenteerd in de omgang met ze en ze rijdt reeds vanaf haar 5de levensjaar. In eerste instantie op manegepaarden en toen kwam "toevallig" sinds 6 jaar Goldy in haar leven. Goldy was een inmiddels een 19 jarige ruin (arabier). Hij leeft namelijk sinds gisteren 28 02-2011 niet meer. We hebben helaas afscheid van hem moeten nemen en hem laten inslapen. De voormalige eigenaar had geen tijd meer voor Goldy en vroeg mijn dochter om haar te helpen met het berijden van Goldy. Ze was ten einde raad want niemand kon en durfde Goldy tot dan toe te berijden een ieder was bang voor hem. Goldy was namelijk bijzonder temperamentvol en dominant in zijn (rij)gedrag. Hij was een echte "hengst" die je wel even liet merken hoe hij het graag wilde. Ik hield dan ook vaak mijn hart vast, mijn dochter was toen slechts 10 jaar en ik hoopte dat er niets fout met haar ging tijdens het berijden van Goldy. Na korte tijd leek het alsof ze beiden elkaar gevonden hadden. Ze waren voor elkaar gemaakt en wat niemand op dat moment voor mogelijk had gehouden, gebeurde spontaan. Ze werden maatjes voor het leven. Dit paard was een fenomeen. Hij had echt een bijzonder karakter en ware een ziel. Ze bereed hem 3 tot 4 keer per week en vervolgens begon ze zelfs aan spingwedstrijden met Goldy te doen. Tijdens het springparcours zag je soms dat er hele mooie dingen gebeurden. Ze waren beide zog oed aan elkaar toevertrouwd en ze gingen door het vuur voor elkaar. Ze wonnen dan ook heel vaak prijzen en ik kon daarbij natuurlijk mijn trots van kop tot teen voelen! Ze verdienden elkaar en zowel Goldy als mijn dochter bloeiden helemaal op.

Ik ben Goldy dan ook bijzonder dankbaar wat hij niet alleen voor mijn dochterlief maar ook voor mij heeft betekend. Goldy heeft haar tijdens de moeilijke periodes in haar (jonge) leven er gewoon doorheen gesleept. Ze kon alles bij het paard kwijt. Tijdens het weekend was ze uren samen met Goldy en Goldy was gewoon haar lust en haar leven, te meer zij ook hetzelfde karakter als Goldy had. Ze deelde zowel verdrietige als ook blije momenten met Goldy. Ik kreeg er soms zelfs een brok van in mijn keel, als ik zag hoe ze met elkaar door het leven gingen. Verdomme wat ben ik dat paard dankbaarheid verschuldig wat hij voor haar heeft gedaan!!!. Ik had hem dan ook heel graag een lang(er) en onbezorgd leven in de wei gegund. Het heeft helaas niet zo mogen zijn. Ik kan jullie verzekeren, dat ik best een stoere man ben, maar dat ik deze zin met volle tranen over mijn wangen zit op te typen. Het is gewoon hartverscheurend! Het is alsof ik een deel van mijn dochter ben kwijtgeraakt! Goldy is de vorige week, namelijk nadat hij (vermoedelijk) in z'n box op de manege is vastkomen te liggen, is hij dusdanig in paniek geraakt, dat hij verwondingen aan zijn rechtachterbeen en zijn rechteroog heeft opgelopen. Hij had boven het rechteroog een zwelling die zo groot was als een tennisbal en stond meteen kreupel op zijn rechterachterbeen. Mijn dochter was compleet van de kaart. Zij was vrijwel ontroostbaar en was helemal kapot van verdriet. Haar Goldy die haar alles was en nog steeds is, was behoorlijk gewond! Ik kan jullie bijna niet onder woorden brengen toen mij dat onheilspellende bericht werd medegdeeld. Ik hoorde aan de stem van mijn dochter dat het niet goed was. Uiteindelijk de DA meteen laten komen en de eerste prognose van hem was niet bijster positief. Het oog was geen probleem, maar het achterbeen mogelijk wel. Het was te hopen dat er geen breuk zou zitten en de banden en/of pezen niet beschadigd waren. Om de lijdensgang die hiermee gepaard ging kort te maken. Gisterenmiddag kwam de DA met mobiele Röntgenapparatuur en toen werd onze nachtmerrie pas echt compleet. In het onderste gewricht van het rechterachterbeen was een stukje bot afgebroken. Dat zou wellicht nog te verhelpen zijn, maar de volgende detailfoto schoot alle hoop aan flarden. Er zat namelijk een duidelijke breuk in de kom van het gewricht. Op dat moment stort gewoon ff je hele wereld in. Die onheilboodschap sloeg bij mijn dochter in als een bom. Die schreeuw die hoor ik nog steeds en die gaat me gewoon door merg en been. Haar hele wereld stortte gewoon in en ik als vader kon er alleen maar compleet verdoofd en lamgeslagen bijstaan en haar vasthouden. Ik had gewoon het gevoel dat ik als vader compleet faalde , dat ik mijn dochterlief dit grote verdriet niet had kunnen besparen. Het is slechts een schrale troost, maar deze wedstijd had ik nooit voor haar kunnen winnen. Ik weet als haar vader als geen ander hoe belangrijk deze viervoeter (Goldy) voor haar is en was. Mijn hart brak gewoon van pijn. Kortstondig overleg met de DA leerde dat de slagingskansen 50/50 waren. Het probleem was niet de operatie op zichzelf, maar de revalidatie na de operatie. En daar knelde precies het probleem. Goldy's (vurige) temperament zou dat beslist in de weg staan, te meer ervaring bij vorige blessures geleerd hadden dat hij geen stalrust bij zichzelf toeliet. Hij was één brok explosiviteit! Vervolgens kijkt een levend wezen je met z'n grote priemende ogen aan. Er rolde zelfs zichtbaar een traan over z'n wangen, alsof hij gewoon wist dat zijn einde genaderd was. Hij boog als het ware voor het leven en liet z'n hoofd zakken. Uiteindelijk mocht mijn dochterlief beslissen wat er met Goldy zou gebeuren. Ik kon haar alleen als schrale troost aanbieden, dat wat het ook mocht kosten, ik uit dankbaarheid voor Goldy alles zou doen wat in mijn vermogen zou liggen. Zij moest de keuze maken. Ik kan jullei zeggen, dat dit geen prettige minuten zijn geweest. Echter als 16 jarig meisje koos ze voor haar grote liefde en niet voor zichzelf. Ze huilde als een klein kind en schreeuwde het uit van verdriet, maar ze wilde beslist niet dat hij nog langer pijn zou lijden en dat zou hij beslist wanneer we mogelijkerwijs tot operatief ingrijpen zouden besluiten! Ik vond haar echt dapper zeker toen Goldy zijn hoofd bij haar in haar armen legde: alsof hij wilde zeggen maak jij maar de beslissing, jij weet het beste wat voor mij moet gebeurden. Ik ben echt trots op haar, dat ze voor Goldy de best mogelijke beslissing heeft genomen! Al blijft het een hele verdrietige!!

Deze gebeurtenis heeft hele grote indruk op mij gemaakt. Ik kijk nu echt anders tegen een paard aan. Ik weet zeker dat deze dieren, meer aanvoelen en comuniceren dan dat wij mensen beseffen!

Het afscheid moment zal ik jullie verder besparen. Ook het daadwerkelijk en definitief laten inslapen van Goldy, was een behoorlijke verdrietige bedoeling met impact. Ik zou het niet graag nogmaals mee willen maken, al deed de DA zijn uiterste best om het zo respectvol mogelijk te doen. Ik heb het hele proces bewust zelf gedaan samen met de DA en met mijn exvrouw. Ik vond dat ik dit Goldy moreel gezien ook verplicht was! Mijn dochterlief wilden we dit namelijk besparen en maar goed ook!!

Ik weet niet zo goed waarom ik dit verhaal (behoorlijk lang) hier met jullie eigenlijk deel. Misschien helpt het mij bij de verwerking van mijn verdriet. Ik kwam deze site tegen, toen ik ff was aan surfen op het internet! Ik vind het overigens een goed idee om een dergelijk forum voor dit soort zaken te hebben.

Tot slot nu moeten wij, en vooral mijn dochterlief de draad weer oppakken. dat zal niet makkelijk zijn, daar we morgen haar kast op de manage leeg meoten gaan halen. Het zal nog wel ff duren voor we hier over heen zijn en misschien slijt het wel nooit! Goldy is nu niet meer bij ons, maar de herinneringen aan hem blijven levend!!!

Groetjes van een verdrietige vader
Bert

**Geplaatst**: 01-03-11 19:25

Re: Hartverscheurend verdriet om een heel bijzonder paard

Geplaatst: 01-03-11 19:25

Wat een ontzettend mooi maar o zo verdrietig verhaal. De liefde voor je dochter en haar liefde voor haar pony straalt er aan alle kanten vanaf. Ik wens jou en je dochter veel sterkte bij de verwerking van dit grote verlies.

**Geplaatst**: 01-03-11 19:25

Geplaatst: 01-03-11 19:25

wat ontzettend dapper en lief dat je dit voor je dochter doet!!
Wat een moeilijke tijd gaan jullie tegemoet, vol gemis en verdriet,
Zoals ik kon lezen hielden ze veel van elkaar, en ze heeft de juiste beslissing genomen
Héél erg veel sterkte in deze komende tijd Y;(

**Geplaatst**: 01-03-11 19:27

Geplaatst: 01-03-11 19:27

Wat prachtig en respectvol geschreven.
Ik wens jullie heel veel sterkte en mooie herinneringen toe, het zal zwaar zijn maar
koester de tijd die jullie met Goldy mochten hebben...
Sterke..

**Geplaatst**: 01-03-11 19:29

Geplaatst: 01-03-11 19:29

Tjee wat een ellende, en zo ontroerend geschreven, moest zelf ook even
een traantje laten na het lezen van dit bericht.
Wens jullie heel veel sterkte met het verlies van goldy.

**Geplaatst**: 01-03-11 19:30

Geplaatst: 01-03-11 19:30

Kippevel en ook bij mij tranen in mijn ogen.

Afscheid nemen van een dier is áltijd moeilijk, maar op zo'n onverwachtse manier is je ergste nachtmerrie.
Ik hoop dat je met dit op te schrijven en met ons te delen, je het inderdaad wat beter kan verwerken.

Ook denk ik dat hier op Bokt veel mensen zullen zijn die ook zoiets dergelijks hebben mee gemaakt.

Ik wens jou en je dochter echt heel erg veel sterkte.. :(:)

**Geplaatst**: 01-03-11 19:30

Geplaatst: 01-03-11 19:30

Beste Bert,

Je verhaal geschreven recht uit het hart raakt mij in het hart.
Je kinderen zien pijn lijden en verdriet zien hebben is heel erg moeilijk. Helaas hoort dit erbij in het leven. Jij als vader hebt gedaan wat je ook alleen maar kunt doen. Je dochter opvangen en haar verdriet delen. Dit kun je ook alleen maar blijven doen de komende tijd. Je dochter is jong. Geloof me eens komt er een tijd dat het minder zeer doet. Dat ze met dankbare gevoelens kan terug kijken naar dit geweldig paardje dat ze heeft mogen rijden.
Ze zal hier rijper en volwassener uitkomen.
Neemt niet weg dat we allemaal willen hier op Bokt dat we de tijd voor haar terug zouden kunnen draaien zodat dit niet gebeurd zou zijn. Helaas zo zit het leven niet in elkaar.

Jij en haar moeder zijn goede ouders en dat is hetgeen je haar biedt, geboden hebt en kunt bieden. Er zijn voor haar,hetgeen je ook doet.

Veel sterkte voor jullie allemaal.

Pien

**Geplaatst**: 01-03-11 19:35

Geplaatst: 01-03-11 19:35

Heel veel sterkte weet wat het is om een bijzonder paard te moeten verliezen. Y;(

**Geplaatst**: 01-03-11 19:35

Geplaatst: 01-03-11 19:35

Wat een ontzettend mooi geschreven verhaal, respect

!

Ik wil jou en je dochter heel veel sterkte toewensen met het verlies van een heel speciaal paard zo te lezen.

**Geplaatst**: 01-03-11 19:35

Geplaatst: 01-03-11 19:35

Ik heb het met tranen in mijn ogen gelezen. Wat heb je het mooi geschreven. Ik wens jullie heel veel sterkte ! Koester de fijne herinneringen aan Goldy !

**Geplaatst**: 01-03-11 19:39

Geplaatst: 01-03-11 19:39

Jeetje wat een triest verhaal.
Heb er tranen van in mijn ogen.
Maar wat een dappere dochter heb je Bert!! Dapper dat ze dit besluit kon nemen.
Respect voor haar!!!
Heel veel sterkte voor jullie

**Geplaatst**: 01-03-11 19:39

Geplaatst: 01-03-11 19:39

Veel sterkte Bert, ook en vooral voor je dochter en ook voor je exvrouw... Uit je hele bericht spreekt een onvoorwaardelijke liefde voor je dochter en niet minder voor Goldy. Bijzonder om het respect voor je dochter en haar Goldy in je bericht te voelen. En wat een kanjer, dat ze zo voor haar Goldy koos.

Knap dat jij Goldy hebt begeleid naar zijn laatste moment, ik ben er van overtuigd dat jullie er een beschermengeltje bij hebben. Zo'n bijzonder paard dat zo'n mooie band met jullie had, zal altijd bij jullie blijven.

Ik hoop dat je dochter en jij het verdriet om Goldy kunnen dragen en over een tijdje kunnen lachen bij de herinneringen aan hem. Ik hoop dat ze ooit weer haar liefde kan geven aan een andere paardenvriend en weer kan genieten van zo'n bijzonder dier. Goldy zit in jullie hart en zal er niet weggaan...

Ik denk dat je een bijzonder paardenmens bent...

Laatst bijgewerkt door Jessica op 01-03-11 19:47, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 01-03-11 19:40

Geplaatst: 01-03-11 19:40

ik lees hier een verhaal van een vader die ontzettend veel van zijn dochter houd en bewondering voor haar heeft, die een gebroken hart heeft over het verdriet van zijn dochter en dat van hemzelf. wat een tragische gebeurtenis, een vreselijke en een ongeval dat nooit voorkomen had kunnen worden. wel wil ik zeggen dat je niet hebt gefaald, vele dochters zullen zich gelukkig prijzen met een vader zoals u. ik wil jullie heel erg veel sterkte wensen met het verwerken en een plekje geven van dit grote verlies. en de bewondering is gegrond, zo een jonge meid maakte de juiste beslissing voor haar paardje. dit is alles wat ze voor hem kon doen en dat is heel moedig, zwaar en enorm knap.

**Geplaatst**: 01-03-11 19:42

Geplaatst: 01-03-11 19:42

Heel Veel sterkte! Wederom een verdrietig verhaal

**Geplaatst**: 01-03-11 19:44

Geplaatst: 01-03-11 19:44

wat ontzettend moeilijk om dit mee te moeten maken
De pijn om het verlies zal anders worden, misschien niet minder, maar er zal een moment zijn dat je het gaat accepeteren.
Heel veel sterkte toe gewenst. Ze heeft in ieder geval geweldige ouders die het verdriet met haar delen.

**Geplaatst**: 01-03-11 19:46

Geplaatst: 01-03-11 19:46

Wat het je dit goed verwoord, en het enige wat je kan doen is er zijn voor je dochter en voor elkaar.
De mooie momenten met dit dier worden nooit meer van jullie afgenomen. En hoe verschrikkelijk het ook is,
het zal slijten. Maar hij zal altijd haar grote liefde blijven, no mather what.

sterkte

**Geplaatst**: 01-03-11 19:47

Geplaatst: 01-03-11 19:47

Jeetje wat een begrip heb je getoond voor je dochter en haar grote vriend , en ik krijg niet snel kippevel, maar nu wel, je hebt het geweldig gedaan ik heb echt respect voor je. Het is een van de ergste dingen om mee te maken voor een paarden liefhebber en het is ronduit bijzonder hoe een paard je kan raken , daar weet ik en nog heel veel meer bokkers alles van.
Ik wens je en je dochter ontzettend veel kracht en sterkte toe bij het verwerken, het zal haar vormen in haar leven deze gebeurtenis en het heeft jouzelf ook veel doen in zien. Ik vind het echt een heel mooi geschreven verhaal en zal het niet snel vergeten. voor steun pb me maar :(:)

**Geplaatst**: 01-03-11 19:51

Re: Hartverscheurend verdriet om een heel bijzonder paard

Geplaatst: 01-03-11 19:51

Wat een moeilijke beslissing hebben jullie moeten maken.
Heel erg veel sterkte met het verlies van dit bijzondere paard.

**Geplaatst**: 01-03-11 19:54

Geplaatst: 01-03-11 19:54

Jeetje wat een verhaal, heb (net als andere hier) er een traantje om moeten laten. Het gevoel herken ik als geen ander, heb dit hetzelfde meegemaakt met mijn vader. Mijn vader is ook een hele grote stoere man die je niet snel ziet breken vanwege een paard. Maar nadat we ons 10 weken oude veulen moesten laten gaan, heb ik mijn vader zo gezien! Je kind zien breken is hartverscheurend, maar een ouder ook zo zien breken is ook niet te beschrijven!
Wat mij in deze tijd (nog steeds) helpt, is dat ik met mijn vader over ons ventje kan praten en nog steeds een traantje kan weg pinken als we over hem hebben! Hij doet dan even hard met me mee!

Ik wens jullie heel sterkte met het verlies van Goldy,........jullie zullen de aankomende tijd veel aan elkaar hebben.

Y;(

**Geplaatst**: 01-03-11 20:03

Re: Hartverscheurend verdriet om een heel bijzonder paard

Geplaatst: 01-03-11 20:03

Hai Bert,
Met veel respect heb ik je verhaal gelezen,net als meerdere bokkers met de tranen in mijn ogen.
Ik heb zelf ook kinderen en het verdriet van hen raakt je nog veel harder als het verdriet wat je zelf hebt.
Ontzettend veel sterkte met het verlies van een heel bijzonder dier en geef je geweldige dochter maar een hele dikke knuffel namens alle bokkers denk ik wel,

Liefs Linda

**Geplaatst**: 01-03-11 20:04

Geplaatst: 01-03-11 20:04

Wat heb je dit prachtig geschreven, het verlies van een dier, het verdriet van je dochter...dat verscheurd een ouder. Helaas ben ik ervaringsdeskundige.

Veel sterkte, jullie zijn er voor elkaar, een schrale maar erg mooie troost!

**Geplaatst**: 01-03-11 20:11

Geplaatst: 01-03-11 20:11

Jeetje, echt super mooi verwoord! Zat het echt met een brok in me keel te lezen ..
De liefde kan je bijna voelen die jullie en vooral je dochter had voor dit paard.
Op zo een jonge leeftijd de juiste beslissing maken voor haar paard.
Ze heeft echt gedaan wat ze voor haar paard kon doen en dat is echt heel zwaar, moedig en enorm knap!
De mooie momenten met dit bijzondere paard zullen jullie nooit afgenomen worden, en ik hoop voor je dochter ze het verdriet kan dragen.
Ooit kan ze daaraan terug denken, aan de mooie momenten die ze met dit paard gehad heeft.

Echt heel veel sterkte met het verlies van dit bijzondere paard! Y;(

**Geplaatst**: 01-03-11 20:12

Geplaatst: 01-03-11 20:12

kheb het met tranen in mijn ogen gelezen, wat een droevig verhaal :'(
veel sterkte!

**Geplaatst**: 01-03-11 20:13

Geplaatst: 01-03-11 20:13

Heel veel sterkte voor jou en je dochter.
Wat een onzettend triest maar erg mooi geschreven verhaal.

**Geplaatst**: 01-03-11 20:19

Re: Hartverscheurend verdriet om een heel bijzonder paard

Geplaatst: 01-03-11 20:19

Zo, ik schiet er van vol.
Zo'n mooi vurig verhaal,en dan dit als einde.. Heel veel sterkte bij het verdriet en verlies van Goldy.
Sterkte en kracht voor uw dochter gewenst.

Woorden schieten altijd te kort bij zo'n enorm verlies.
:(:)