Geplaatst Hij heeft gevoeld.. de darmen lagen goed, voor zo verre te voelen. En je had een aantal keer gemest. Je had geen koorts, en je hartslag was goed. Ik had een goed gevoel dat alles goed zou lopen, en je er weer helemaal bovenop zou komen. Maar zondagochtend kwam telefoon dat het niet goed ging. Je had zelfs koorts gekregen... en het werd alleen maar erger. Na een tijd op de dierenarts te moeten wachten, knapte je nog steeds niet op.
Zondag avond ging je bergafwaarts, je koorts werd erger, veel en veel erger... En maandag sloeg de bom.. Je dunne darm was te voelen, en op dat moment wist ik het. Ik moest je gaan verlaten, hoe dan ook.
Na een zwaar medicijn en met moeite stappen, ging je terug de stal op. Na een uur kwam ik terug. Daar lag je, zwaar ademend, helemaal plat, met je bezwete lijfje in de vlas..
Je keek me aan alsof je zei: laat me plies gaan, ik wil niet meer, neem afscheid van me. Na enkele kusjes en knuffels werd de DA gebeld. Je zou gaan. We lieten je opstaan, en dit ging zelfs zonder zweepje of enig getrek. We liepen naar het gras, normaal had je me al lang om getrokken, maar je liep maar bibberend naar achteren.
Je kreeg een spuitje, terwijl mijn vader me stevig vast hield, en ik maar alleen jou zag, alleen marnix, mijn prachtige haflinger! Je verloor wat evenwicht, en liet je gewoon vallen.
Je lag op de grond, met 1 de dezelfde blik. Tijdens al het geaai, en nog wat kusjes, bleef ik naar je oog kijken. Het keek niet meer naar me om, het keek maar naar een kant. We legde het zeil over je heen, en je mocht gaan.
We hebben je alles gegeven dit jaar. Maar je kon niet meer
Gisteren was de dag dat je een jaar bij me zou zijn, maar ik heb je gisteren ook moeten laten gaan. 365 dagen veel plezier gehad.. Ik zal je NOOIT vergeten.
prachtige knol van me
Maaar waarom... Ik voel niks, geen pijn, geen verdriet, ik voel het nog allemaal niet ? Marnix is ECHT weg, en ik zal hem ook NOOIT meer zien... Maar waarom voel ik niks?!?!?! Ik voel gewoon geen verdriet, alsof ik nooit om hem gaf...
Alleen een lege plek, ik heb nu niks meer waar ik tijd en liefde in kan stppen, en dat wil ik wel weer. Het liefst ga ik nu een leuke haflinger ophalen... want dan kan ik mijn liefde weer aan iets geven.. Maar dat kan ik toch niet maken ?
we gaan hem allemaal ontzettend missen! 
