Geplaatst Het is inmiddels al een paar maanden geleden dat we afscheid hebben moeten nemen
De eerste foto die ik van jullie maakte
Lieve fren.
Ik weet niet goed waar te beginnen, dus ik begin maar bij het begin.
http://94.100.122.25/602450001-60250000 ... _TBOK.jpeg
Ik kan me nog goed herinneren dat ik begon met het rijden en verzorgen van Femke, en dat jij graag een keer mee wilde. Zo gezegd zo gedaan en ook heb je toen op Vera gereden. Je vond het heel leuk daar, bij Nelly en Maurits, met Lydia en Antoine en alle andere mensen die er rond liepen, na een tijdje vroeg Maurits mij of ik niet iemand wist die zijn lieve oude merrie wilde verzorgen, ze zou er niet meer op kunnen rijden want daar was ze te oud voor , maar ze verdiende het om eens lekker vertroeteld te worden, misschien zelfs wel vaker dan een keer in de week. Nouja, daar hoefde ik natuurlijk niet over na te denken, ik vroeg jou. En jij wilde dat wel proberen. En weer, zo gezegd zo gedaan, ik nam je weer mee naar doornenburg maar dit keer om een heel andere rede. We gingen Zotani uit de wei halen, en we hebben haar gepoetst, met haar gewandeld en wat oude foto’s van haar bekeken. Nelly en Maurits vonden je heel aardig en vroegen of je misschien nog eens wilde komen voor hun oudje. Ik wist al dat ik dat niet hoefde te vragen, je was al verkocht. Dat je niet meer op haar kon rijden was voor jou niet zo’n probleem, je had altijd shetlanders verzorgd en dit was een echt paard! En wat voor een. Na een tijdje ging je ook gewoon alleen naar Zotani, ook al kon je in het begin steeds haar naam niet onthouden; ‘hoe heet ze ook alweer Yvonne?’ ‘Ik ga vammiddag naar Zo.. Zeu.. Za.. Zoetooni’ Haha. Ook wist je in het begin niet wie je nou bij je had: is dit nou palatina of zotani? Nou ik zal je zeggen, ik wist het ook niet in het begin.
Na een tijdje kon je je echt niet meer voorstellen dat je ooit haar naam niet had gekend, het was Zotani voor en Zotani na, iedere dag was je bij haar, maar inmiddels ook bij de andere paardjes te vinden. Je had namelijk bedacht dat jij wel eens even de stallen zou mesten, en niet een keer, nee gewoon elke dag. En als er iemand was die de stallen wilde doen dan werd je bijna boos, dat was toch jouw taak? haha. Zotani ging er steeds beter uit zien en kreeg weer zin in haar leven, ze werd steeds vrolijker en Nelly en Maurits bedachten dat je wel een keer op Zotani mocht rijden.
Hier voor het eerst er op, zo trots dat je was! en ik ook, op jullie
http://94.100.123.75/414250001-41430000 ... _NhGO.jpeg
Wat ze niet wisten is dat je niet kon rijden, in ieder geval niet heel goed, een paar dingen had ik je geleerd maar meer niet. Maar goed, jij ging op Zotani en dat was geweldig, Zotani vond dat ook helemaal geweldig en dat wilde ze wel even laten merken, jij ging er op en Zotani dacht daaaaaaaaarrr ga ik! En daar gingen ze, in volle galop door de bak, Zootje vond het prachtig. Gelukkig waren Nelly en maurits erbij om je te ‘vangen’ en die hebben mevrouwtje weer tot rust weten laten te komen.
Vanaf die tijd veranderde er veel, je ging steeds vaker rijden en het ging eigenlijk steeds beter. Na een tijdje mocht je zelfs rijden zonder dat Nelly of Maurits er zelf bij waren, en dus ging ik vaak mee zodat je kon rijden, ik zag jullie vooruit gaan en zag ook hoeveel plezier jullie er beide in hadden. Na nog een poos hebben we zelfs samen in de bak gereden en dat ging eigenlijk best goed. Van Nelly mochten we toen een rondje doornenburg maken, dus hop, Nel op de fiets, fren en yvonne te paard er achteraan.
Net voor we gingen, dit hadden we al nooit kunnen denken; samen rijden!
http://94.100.122.36/589250001-58930000 ... _xflX.jpeg
http://www.youtube.com/watch?v=cyPOeMo1wbc
Het was lekker weer en we gingen logeren in de pipowagen. ’s Nachts gingen we natuurlijk even het bed uit om Zotani op te zoeken, en daar lag ze, lekker in de stal. We zijn er stilletjes bij gekropen en zo hebben we een tijdje gezeten met haar. We hebben vaak gelogeerd daar en altijd moesten we even langs zootie. Maar ook langs Loetje en Femke natuurlijk. We hebben gewandeld, je hebt haar free-style gelongeerd en zo kwam je er achter dat ze ook nog allemaal kunstjes kon.
http://94.100.114.26/472200001-47225000 ... _c8Yj.jpeg
http://94.100.115.2/545800001-545850000 ... _9h1z.jpeg
Nog steeds ging het rijden alsmaar beter en je hebt zelfs een proefje in de bak gereden. Toen er een keer een hindernis stond heb je zelfs met haar gesprongen. En dát was nog eens leuk.
Dat hebben we dus meteen de dag erna nog eens gedaan.
Helaas ben ik daar de foto's van kwijt..
Het werd nog mooier weer en je zag mij met Femke over het veld achter het huis crossen, dat wilde jij ook met Zoot! Dus het ging gebeuren ook, we waren al op weg met haar, opgezadeld en al, toen we ineens zagen dat de boer het veld al ging inzaaien. Dat was een teleurstelling. maar niet voor lang! Want je kan natuurlijk ook in de wei rijden! En zo gezegd zo gedaan, eerst met mij aan de longeerlijn, maar daarna gewoon los. En hard dat ze ging! Haha ik kan er nog steeds om lachen als ik naar dat filmpje op je hyves kijk.
Wie had dit ooit durven hopen? Zotani is hier ondertussen 28
http://94.100.127.156/717600001-7176500 ... _UBUb.jpeg
Toen kwam er een tijd dat het wat slechter met zoot ging. Natuurlijk het verlies van Loetje, maar ook met jou. Je was wat minder vrolijk en eigenlijk hielden we er al rekening mee dat je er niet zo heel lang meer zou zijn. maar toen ineens kwam er een opleving bij jou, lieve zoot, je was weer vrolijk, at goed, galoppeerde door de wei en frencis heeft zelfs nog een keertje op je gereden! Toen we er vervolgens achter kwamen dat ze helemaal niet meer zo goed at, en eigenlijk helemaal niet zoveel tanden meer had, gingen we haar pulp voeren, jaa dat is lekker dacht zoot en daarna ging het nog een poos goed.
[img]
http://94.100.118.98/749950001-75000000 ... _n3Di.jpeg
En in tussen, in die anderhalf jaar tijd ben je bijna iedere dag geweest, voor zoot. Om haar te poetsen, haar te verwennen, nog eens te laten genieten van haar oude dag. Maar in al die tijd wisten we dat het einde er aan zat te komen, we wilden er niet aan denken maar het zat er aan te komen. Je kon zien aan zoot dat ze nog wel wilde, maar gewoon niet meer kon. Ze was op, en gister was het moment daar dat zotani aan gaf dat het genoeg was geweest, ze heeft een super, super mooi leven gehad in doornenburg, en ik denk dat de laatste anderhalf jaar toch stiekem een beetje de mooiste waren.
En nu, nu is ze boven, aan de zijde van Loetje, Treffer, Claudia en alle anderen, en verteld ze trots hoe mooi haar leven was, en wat voor’n verzorgster ze had. Ze ziet alle dieren jalours kijken en in een hoekje ziet ze snuf heftig ja knikken.
Snuf toen hij er ook nog was
http://94.100.115.3/630000001-630050000 ... _Y8gl.jpeg
Dag lieve, lieve zotani!
We'll see your footprints in the sand.
http://94.100.116.98/407700001-40775000 ... _pjUp.jpeg
De laatste foto net voor het inslapen.
http://94.100.114.161/938850001-9389000 ... _sjW1.jpeg
Als twee bruine ogen je vragen,
Help me ,want ik voel me niet zo fijn..
Mag je dan ,omdat je voelt, dit is het einde..
Egoïstisch zijn?
Als je van de dokter hoort,
dit komt nooit meer goed..
En zij krijgt steeds meer pijn..
Mag je dan ,omdat je haar niet wilt missen..
Egoïstisch zijn?
Als twee lieve bruine ogen zich sluiten gaan..
Voorgoed en je zonder haar naar huis toe moet..
Met het halster in je hand en een hart vol pijn..
Dan probeer je jezelf te overtuigen,
dit was het beste..
Ik mocht niet Egoïstisch zijn..
Vele jaren was zij bij ons,
elke dag samen was een feest..
En in al die fijne jaren Is zij zelf niet een keer..
Egoïstisch geweest..
En ook nog eventjes met mij
Een laatste kusje, het is goed zo voor jou.
heel veel liefs, Yvonne.
