Geplaatst Helaas door mijn studie verloren we elkaar een paar jaar uit het oog. Hij was mijn verzorgpony, maar in studie tijd kon ik hem er niet bij hebben, naast mijn eigen shettie
Na het overlijden van mijn shettie is mijn moeder op zoek gegaan naar Blacky. Ze heeft hem gevonden en in haar beste frans een brief geschreven naar een belgishe schapenboer om Blacky te kopen.
Het verleden werd weer toekomst. Samen met mijn moeder ben ik hem gaan halen.
Hij herkende me bij het roepen van zijn naam. Hij deed twee kunstjes die ik hem jaren daarvoor geleerd had. Verder was het schrikken. Dat eens zo vrolijke beestje, was veranderd in een verwaarloosde pony. Zijn hoeven waren daags ervoor eraf gehakt tot vierkante blokjes. Ze waren zo lang geweest dat dit de enige mogelijkheid was voor hoefsmid. Zijn neus was amper zichtbaar door het snot.
Ik twijfelde niet, wist dat dit een groot probleem was, al moest ik hem daags erna laten inslapen, hij ging mee terug naar Nederland, terug naar een plekje waarin ook hij belangrijk was.
Eerst waren er vooral problemen met zijn hoeven, maar een aantal maanden later bleek dat zijn voorhoofdholtes ook niet echt opknapte.
Het was vaak knokken, en vaak koortspieken, maar er waren ook hele goede dagen, hij heeft zelfs nog een paar maandjes voor de sulky gestaan. Hij goede en slechte dagen, maar hij genoot en ik genoot met hem mee. Totdat het moment kwam dat ook zijn longen het gingen begeven. Hij had niet meer genoeg kracht om zijn lucht er uit te persen. Dan kom je heel langzaam tot het besef het is genoeg geweest. Hij heeft gestreden en gevochten en menig hart gestolen
De laatste Dag
Je staat in de wei naast de geul, op het mooiste plekje van Limburg breng jij je laatste uurtje door. Ik hou je gezelschap. We zijn alleen, we horen het water, de zon schijnt en de lucht is blauw. Ik besef hoeveel ik je zal gaan missen, ik besef hoe bijzonder jij eigenlijk bent. Blacky zoals jij zijn er geen twee, niet iedere shetlander krijgt zo'n bijzonder karakter mee.
De laatste keer op weg naar de stal, de laatste keer een bak vol brokken. Alles vandaag voor de laatste keer. Het doet pijn, maar wetend dat het voor jou het beste is en wetende dat de herinnering blijft, kom ik ook deze moeilijke uren door.
Het was niet mooi en het was niet fijn, maar het was wel snel voorbij. Je viel neer en behoorlijk hard, je begon aan je laatste reis. In volle galop naar de andere kant, een koude bries ging door de stal, je lichaam bleef, je geest was weg. Ik bleef achter, veel mensen om me te steunen, maar op dat moment voelt het leeg en eenzaam aan
Het had anders moeten gaan, je had gezond moeten zijn, we hadden nog jaren moeten genieten. Ik heb je niet kunnen redden, maar ik heb wel genoten van alle dagen dat ik je eigenaar mocht zijn. Het verleden werd weer toekomst zo'n dik een jaar geleden, maar vanaf vandaag is de toekomst al weer verleden tijd. Een tijd om nooit te vergeten
Blacky heeft me verlaten op 12 augustus 2008
Ondanks dat het al een hele tijd geleden is, blijft het me steken, hij die vergeten was heeft nog een paar maanden goede zorg gehad.
Hoe veel paardjes worden er op dit moment vergeten
Ik zou ze allemaal willen redden, maar helaas gaat me dat niet lukken
Ik wil Blacky symbool laten staan voor alle vergeten paardjes
Ik zal hem nooit vergeten
